Comments (102486)
Showing 2851-2880 from 102486
Μέλι στάζει το στόμα σου
ευχαριστούμε rigo21, πολύ ενδιαφέρουσα η πληροφορία σου!
της εύας που σε γέννησε;;; όχι αυτής με το μήλο;;;
Ωραίος/α.
Προσωπικά το έχω ακούσει μόνο ως ρηματικό τύπο, «τρώω σκατά», όχι ως σύνθετο δηλαδή, με την ίδια ακριβώς σημασία. Ως ρηματικός τύπος βέβαια συναντιέται τελευταία και ως αγγλισμός.
Ιρονίκ, είναι απλούστατο. Στην εποχή της τρελής εξειδίκευσης που διαβιώνουμε, ένα τέτοιο σύνθημα είναι ότι πιό ειλικρινές μπορείς να ακούσεις: επίλεξε μιά πλευρά απ' όλες, αλλα, μιλάμε, ξ έ σ κ ι σ έ την...
ΥΓ: Ο πράσινος τσέ πάσχει ας πούμε λίγο απο ορθογραφία, αλλα μάλλον καθόλου απο χιούμορ.
επί τη ευκαιρία, μαζί με τι διευκρίνιση για το σβάκι, μπορείς να μας διευκρινήσεις κ το φύλο σου, ω Ιρονικ, δίοτι υπάρχει σύγχυσις;;
σχετικές εκφράσεις είναι το 'με έχει χέσει ο θεός' ή το 'με έχει φτύσει η κοινωνία', ή κ ανακατωμένα ('με έχει φτύσει ο θεός' κ 'με έχει χέσει η κοινωνία')
Μα ο εξελληνισμός ξένων ονομάτων, και γενικότερα λέξεων, έχει να κάνει καί με τον τονισμό.
Είναι πιστεύω σημαντικό οτι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο εξελληνισμός γίνεται απο μικρά παιδάκια -και όχι απο κάναν διανοούμενο και καλά, που ξέρει και άλλες δυό-τρείς γλώσσες, και θέλει φυσικά να το δείχνει όσο μπορεί-, γίνεται δηλαδή άμεσα και όσο γίνεται φυσιολογικά. Το πώς θα τονίσει το παιδάκι το «ΜΑ ΤΟΝ ΤΟΥΤΑΤΗ» όταν πρωτοδιαβάζει Αστερίξ, έχει να κάνει αποκλειστικά με το γλωσσικό αίσθημα που έχει ήδη αναπτύξει.
Φυσικά, το γλωσσικό αίσθημα διαφέρει απο άτομο σε άτομο και κάποια παιδάκια θα τονίσουν το ίδιο πράγμα αλλιώς (βλέπε και Ρόμπαξ-Ρομπάξ). Το μόνο που θα μπορούσε να λογιστεί εδώ «σωστό» θα προέκυπτε απο κάποια διεξοδική στατιστική στην τελική.
Πέρ' απ' όλ' αυτά, να παρατηρήσω οτι το «Τουτατής» σχηματίζει πιό φυσιολογικά πληθυντικό.
Κι' ένα μικρό σχόλιο για το «μά + δοτική». Εντάξει, ποιός σκέφτεται πλέον με δοτικές; Δέν λέω οτι δέν υπάρχουν τέτοιοι, αλλα, χωρίς πλάκα, ποιοί είναι αυτοί;... :-)
Δέν συμφωνώ οτι το «κανονικό», όπως λές φίλε τζέζους, είναι αυτό. Είναι κανονικό σύμφωνα με κανόνες παλαιοελληνικών. Στα ελληνικά όμως, αυτό που νιώθει «σωστό» ο μέσος ομιλητής είναι η σύνταξη «μά + αιτιατική». Πιχί, «μά τους χίλιους κανιβαλοπίθηκους της Αυστραλίας» και όχι «μά τοις χιλίοις κανιβαλοπιθήκοις της Αυστραλίας», ούτε κάν «μά στους χίλιους κανιβαλοπίθηκους της Αυστραλίας». Ελληνικά μιλάμε, όχι παλαιοελληνικά.
Νά, με κάτι τέτοια οπισθοδρομικά με κάνεις και γίνομ' αντίχριστος...
μόλις χαρακτήρισες οπσιθοδρομικιά την κέλλυ κελεκίδου, οπότε ουδέν σχόλιον:)
φράσεις τύπου «μά τους χίλιους κανιβαλοπίθηκους της Αυστραλίας» (chic) δεν τις χρησιμοποιώ τακτικά, αλλά μάλλον δεν θα έλεγα ποτέ μα τη παναγία, χωρίς το λυτρωτικό -μπ-, κ έχεις εν μέρει δίκιο. απλά, πολλά διατηρούνται σπό τα παλαιοελληνικά κ μεταξύ αυτών επιλέγω να διατηρώ κ το μα τω θεώ. κ ας μην το δέχεται το διορθωτήρι του μοτζίλα.
Αλλ ταϊμ κλάσσικ!
κάτι μου λέει πως υπάρχει ανασφάλεια... γι'αυτό και τόση συζήτηση για το ξύρισμα, την αποτρίχωση και τα μουστάκια...
χρυσέ μου, τι θα περνάς κι εσύ!αυτές οι κακούργες θα τους φάνε τους άντρες!
ο πολιορκητικός κριός απλά γάμησε!
«Κέλλυ Κελεκίδου»;... Ρέ τι μαθαίνει κανείς στο σλάνγκ τζι άρ. Απ' ότι είδα πάντως, η γκόμενα είναι ότι πρέπει για οπισθοδρομικά (με το συμπάθειο κιόλας).
Μα φυσικά και υπάρχει ανασφάλεια. Γι' αυτό και τ' αγοράκια ψάχνουν να βρούνε μία μανούλα, να τους κανακεύει, να τους ταχταρίζει, να τους ταΐζει οταν πεινάνε, να τους νανουρίζει με χαδάκια οταν ξυπνάν απο εφιάλτες ---και άμα λάχει, να τους πατάει κι 'ένα ξυρισματάκι κάθε τόσο, γιατί, έξω η πλάκα, τί πρήξιμο κι' αυτό το ξύρισμα ρε πούστη μου κάθε φορά, το κέρατό μου μέσα...
Άχ, μόνο το μαριαεβριδίκι μας καταλαβαίνει εμάς, κι' ας μή σκαμπάζει απο λογκίν και τέτοια σπαστικά.
Τις ποταπές σου εμβόλιμες γαλλιές, περιττό να πώ, τις αντιπαρέρχομαι, γιατ' είμ' ανώτερος εγώ είμαι...
[%@#@^@^@$%^...]
Ιησούς χριστός! λεσβάκι, καλέ, όπως λέμε σβόγκα. Αλλά μην τα ακούς εσύ αυτά τα κακά λόγια... Όσο για το φύλον μου, ρώτα τον κατ΄εικόνα και καθ' ομοίωσίν σου, τον παντεπόπτη, τον τα πάνθ' ορώντα κλπκλπ, αυτός ξέρει... (ομολογώ πως δεν περίμενα σενάρια επί του θέματος).
Όσο για τον μπούτσο, αγαπητέ βράσταμαν, θα έρθει κι αυτουνού η ώρα, κάτι έχω στο νου μου για λημματάκι, θα διούμε. Μερσί, πάντως.
Άραγε ήδη από εποχής γαλατών τόνιζαν την τελευταία προφερόμενη συλλαβή οι γάλλοι; Μήπως ο Τουτάτης ήταν μεν γαλατική θεότητα με λατινικό όμως τονισμό και μήπως μόνο στα νεώτερα γαλλικά τονίζεται έτσι; (όπως είναι γαλλοτονισμένα χίλια δυο ονόματα που έγιναν γνωστά όταν η γαλλική ήταν η επικρατέστερη κοινή γλώσσα των μορφωμένων, πχ. το ρώσικο Ιγκόρ που προφέρεται κανονικά Ιγκαρ, ναι, ναι, όχι μόνο ο τόνος είναι πίσω, αλλά ως εκ τούτου, το άτονο -ο- προφέρεται /α/ στα ρώσικα).
Γαλατολόγο έχουμε στην παρέα;
γαργάλατα.
τιστομπούτσο, πόσους ρωσομαθείς έχει το σάιτ;;
έχει κ μαλακό σημείο στο τέλος το Игорь, οπότε δεν μπορεί καν να προφρθεί από τους μη σλάβους (οι χωριάτες λευκαδίτες το έχουν πάντως). άιντε, γιατί μας τη βγήκες με κόκκινο.
κ για να τελειώνει το ζήτημα, πείτε κ αστέριξ, γιατί προέρχεται από το ελληνικό αστέρι, για να ολοκληρωθεί η κακογουστιά. ούναμουχαθείτε, αχρείοι!!!
το φαντάστηκα το λεσβάκι, αλλά δε μου έκανε καλά με την εικόνα ολοκληρωτικής καταστροφής που παρουσιάζεις. λες κ τι έγινε να πούμε, ιδίως αν μας αφήσει να πάρουμε κ λίγο μάτι. εε τι λες τώρα...αν έβαζες θεούσα, θα πήγαινε καλύτερα:)
Καλα τώρα το Metalhammer είναι και σε τσακωμούς μεταλάδων!
-ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΛΑΚΑΜΑ!ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΜΕΤΑΛ-ΧΑΜΕΡ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΣΤΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ!ΑΚΟΥ ΟΙ ΜΑΝΟΓΟΥΟΡ ΠΟΖΕΡΙΑ!
. . .για το αισθητικο του θεματος. . .
ελα μωρε τωωρα
ποιος το γαμαει το λογκ ιν;
παντως εχει δικιο.δν ξυριζεστε μηπωσ χασετε τον αντρισμο σας μιστερ βικαρ;εεε οχι
1οσ ο κακα[δε θελω σχολια]
2οσ-3οσ luke perry γνωστοσ απο το μπεβερλι χιλσ[διπλοσ ειναι πιο ωραιοσ]
εμείς το λέγαμε άγγιαχτο, χλατσωτό κ χλατσιά.
όχι κ φλούφλικα με το ταμπλώ, μη λέμε μαλακίες τώρα!
Ενίοτε και «πετσαράς» ή «πέτσαρος» ή «σολόδερμα».
έεεεεεετσ'!
Επίσης έχω να σας αναφέρω ένα δυσεξήγητο σύνθημα που είδα την περασμένη χρονιά: «Αγωνιζόμαστε για ολόπλευρη μόρφωση». Ας μου το εξηγήσει κάποιος, παρακαλώ...