Σόρι, νόμιζα ότι η παραπομπή ήταν σε τουρκικό λεξικό. Μετά κατάλαβα ότι ήταν λεξικό των τουρκικών καλιαρντών. Μέα κούλπα.
lbn... Λιβανέζικο μου θυμίζει αυτό...
Κύριε Ζάκκη δε με προσέχεις - δε με προσέχεις α-α. Στη λέξη τραγούδι εντός ορισμού, σου χα το λινκ. Τα λινκ μου είναι εξαιρετικά και προσεγμένα, ένα στολίδι για το σπίτι, το γραφείο, το αυτοκίνητο, το πάρτυ.
Επειδή, ω σύντροφοι συνσλαγκισταί, η τέχνη είμαι προάγγελος και ουχί οθραγός της ζωής, παρακολουθείστε το μέγα και ανεπανάληπτο άσμα με τίτλο: Όοοοχι καριολάκι!
Μοναδικό, εξαίσιο, ανεπανάληπτο (ας έχει χάρη που ακρίβυναν οι τομάτες, αλλιώς θα σου λεγα...)
Τα φρακταλς στην τέχνη. Είμαι σκληρή.
Οχι ντε και καλά τουρκικής Χάνκοντα. Απλώς υπέδειξα την κοινότητα λέξεων στα καλιαρντά των 2 χωρών. Πχ το λατσός είναι ρομανί προέλευσης αν θυμάμαι καλά (γράφω στο φτερό, δεν κοίταξα), αν όμως δεν το ξέραμε και το βλέπαμε μόνο στα τούρκικα καλιαρντά, πιθ. θα το θεωρούσαμε τούρκικο. Τώρα, για την απώτατη προέλευση, δεν έχω ιδέα αλλά με διαολίζει εκείνο το σύμπλεγμα 3 συμφώνων l-b-n, όπως και το s-m-l στο similye= σερμελιά. Μου μυρίζει απώτερη αραβ. προέλευση αλλά δεν τόχω καθόλου με τα σκουλικάκια.
Τουκανοπαίγνιο!
Δύσκολη η επιλογή μεταξύ των δυο πρώτων προσεγγίσεων καθώς τα καλιαρντά τροφοδοτείται τόσο απ την ανατολή όσο κι από την δύση! Την εκ Βούρλων ορμώμενη κυρα-Καίτη μάλλον θα την "πανηγυρίσουμε" ως σεξοχωτατη παρετυμολογία.
Τουρκικής ετυμολογίας κατά τον Δεινόσαυρο. Και νομίζω ότι αν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ μιας τουρκικής λέξης με την ίδια σημασία, και του περιστεριού- κολομπίνα, φαίνεται πειστικότερο το πρώτο, χωρίς να υποτιμούμε τη σημασία της Καίτης Λουμπίνα για τη διάδοση του όρου.
Τρελή βαϊραλιά. Άσχετο: Το νέο σου άβαταρ τι είναι;
Άλλη μία κάργα ακυρίλα στο σάιτ, χάριν εριστικής πολιτικάντικης χαιρεκακίας του καφενείου. Έχει βουλιάξει το σάιτ τα τελευταία χρόνια απο δαύτα, νά 'ναι καλά ο Βράσταμαν/σφυρίζων.
Ιδού και το παράδειγμα που ζητάει η ironick:
-Πως λέγεται ο κλαρινογαμπρός που ψηφίζει ΚΚΕ;
-Σταλινογαμπρός.
το κατσαβίδωσα κι αυτό!
Ψιλοπαίζουν στην μπλογκογραφία και τα λουπενιάρης, λουμπενιάρικος.
Εξαιρετικό!
Χεχε Μήτσος!
Δειλά-δειλά ξετρυπώνουν και οι μη πολιτικές εφαρμογές:
- Στην καθομιλουμένη το #sxima_logou μεταφράζεται σαν τα "λόγια του κωλου"
- Εγώ στην γυναίκα κοιτάζω την προσωπικότητα #sxima_logou
- Δεν είναι τέλειο που #Sxima_logou λέγεται και το τραγούδι με το τρομερό ρεφραίν "συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα";
- Εσύ μου πες πως μα αγαπάς, μα πριν ξημερώσει με άφησες! #sxima_logou
Ευχαριστώ, το ενσωμάτωσα.
Καλό! Συχνά αναφέρεται και ως "λούμπεν στοιχείο"
Θυμάμαι τι καζούρα είχαμε κάνει σε κάποιο άτυχο συμμαθητή μας στο δημοτικό, που είχε γράψει "σχήμα αλόγου" στην ανάλυση ενος λογοτεχνικού κειμένου. Νομίζω πως, η τότε "άτυχη" έκφραση, ταιριάζει "γάντι" στα σημερινά χάλια μας.
Εξώφυλλο του υπό έκδοση βιβλίου:
"Αυτό δεν είναι ένα ποίημα: Μαλακία, Μαγκρίτ, Τουκανισμός".
Εναλλακτικός Τίτλος:
"Αυτό (το ποίημα) ΕΙΝΑΙ μία πίπα: Digital Art, Τουκανισμός, Μαλακία"
Χεχε!
- Σιγά ρε Μαρθούλα... Το πήρες τώρα κι εσύ τοις μετρητοίς... Τι γάμος; Ένα σχήμα λόγου ήτανε...Ε λοιπόν, δεν θα τον έσωζαν ούτε τα φυλαχτά της Γεωργίας Βσιλειάδου...Δυστυχώς για τους σημερνούς ελληνόφωνες, η στέρεα ντομπροσύνη του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, έχει χαθεί οριστικά. (εδώ)
Μέχρι το καλοκαίρι θα έχω χάσει 6 κιλά #sxima_logou