Δασκάλα: Παιδιά πείτε μου μία λέξη από φι.
Τοτός: Κυρία, κυρία!
Δασκάλα: Πες Τοτέ.
Τοτός: Φούτσα κυρία!
Δασκάλα: Μα Τοτέ, δεν υπάρχει αυτή η λέξη...
Τοτός: Υφάρχει, υφάρχει...!
@Vrast, χάρις στο λήμμα: υφάρχει, φαίνεται καθαρά, πως αναγραμματισμμένη η φούστα, γίνεται φούτσα. Αχ, άμα φου και φου καπνίζεις φου, αυτά παθαίνεισφου και φου
Το συγκεκριμένο μπορεί να ακουστεί (όπως και πολλά άλλα) και ως εσκεμμένη υπερδιόρθωση, σε αναλογία δηλαδή με τον γνωστό κανόνα της παλαιοελληνικής φωνολογίας οπου το πί λόγω δασείας γίνεται φί (το άρχω βέβαια δέν έπαιρνε δασεία) --και σ' αυτήν την περίπτωση πρόκειται γι' άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της λειτουργίας των παλαιοελληνισμών στην αργκό, μιά και το θυμήθηκα εκεί τις προάλλες.
Τέτοια αστειάκια φυσικά γίνονται κυρίως απο ανθρώπους του φιλολογικού-γλωσσολογικού χώρου, ή απο μαθητές που πρωτομαθαίνουνε αρχαία.
4 comments
Galadriel
αυτά είναι...
GATZMAN
@Vrast, χάρις στο λήμμα: υφάρχει, φαίνεται καθαρά, πως αναγραμματισμμένη η φούστα, γίνεται φούτσα. Αχ, άμα φου και φου καπνίζεις φου, αυτά παθαίνεισ φου και φου
vikar
Το συγκεκριμένο μπορεί να ακουστεί (όπως και πολλά άλλα) και ως εσκεμμένη υπερδιόρθωση, σε αναλογία δηλαδή με τον γνωστό κανόνα της παλαιοελληνικής φωνολογίας οπου το πί λόγω δασείας γίνεται φί (το άρχω βέβαια δέν έπαιρνε δασεία) --και σ' αυτήν την περίπτωση πρόκειται γι' άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της λειτουργίας των παλαιοελληνισμών στην αργκό, μιά και το θυμήθηκα εκεί τις προάλλες.
Τέτοια αστειάκια φυσικά γίνονται κυρίως απο ανθρώπους του φιλολογικού-γλωσσολογικού χώρου, ή απο μαθητές που πρωτομαθαίνουνε αρχαία.
iron
στός, όπως επίσης αστειάκεια τ. εξεχεσάμην, θα πάρουσι, κττ.