λέντζος - SLANG.gr

Ο καφές φραπέ.

Παρωχημένη σλανγκ της δεκαετίας του '70. Από την καφετέρια ΛΕΝΤΖΟΣ στην πλατεία του Άλσους στο Παγκράτι.

Αν ο Δημήτρης Βικόνδιος παίρνει τα εύσημα για την επινόηση - τυχαία, έστω - του φραπέ (δες τι λέει η Βίκυ εδώ και τα σχόλια στο λήμμα φραπεδοκράτορας), ο Χρήστος Λέντζος, που άνοιξε την ομώνυμη καφετέρια το 1964, είναι αυτός που καθιέρωσε το όνομα «φραπέ» και έκανε πρώτος την φραπεδιά της μοδός. Βοήθησε ότι ο καφές του ήταν καλός - βαρύς, πηχτός, γευστικός και, κυρίως, δεν χαλούσε όση ώρα και να τον άφηνες και, συνεπώς, προσφερόταν για ατελείωτο χαβαλέ.

Επί πολλά χρόνια, κυκλοφορούσε ο μύθος η ιδιαίτερη υφή του λέντζου οφειλόταν στο γεγονός ότι ο συγκεκριμένος φραπέ περιείχε χτυπημένο ασπράδι αυγού, μαρέγκα. Αυτό ο ίδιος ο κύριος Λέντζος το διαψεύδει (δες εδώ μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξή του στο Maxim). Δεν αποκαλύπτει τη συνταγή, αλλά λέει ότι το μυστικό είναι πολύς καφές και πολύ δυνατό μίξερ.

Ανεπισήμως, το ρεκόρ βραδύτητας στο λέντζο το έχει ένας ανώνυμος 20χρονος που έκανε 8 (οκτώ) ώρες να πιει έναν καφέ.

(από το περιοδικό 4Τροχοί τεύχος 327, Δεκέμβριος 1997, άρθρο με τίτλο «Τα στέκια του καφέ»)

ΛΕΝΤΖΟΣ
Το ιερό άντρο του φραπέ. Αν θέλεις να δοκιμάσεις τον καλύτερο φραπέ στην πόλη, ο Λέντζος είναι must. Στο Παγκράτι συναντώνται άνθρωποι απ' όλη την Αθήνα για να δοκιμάσουν το αριστούργημα του καφέ. Τραπεζάκια έξω που τώρα βέβαια που ο καιρός δροσίζει μάλλον μεταφέρονται στο εσωτερικό του Λέντζου, όπου το κλασικό συναντά τη συνήθεια και όλα περνούν μέσα από το καλαμάκι του φραπέ.