Ό,τι και να κάνεις δεν τρέχει τίποτα... Δεν παίζει ρόλο... Ή μήπως παίζει ρόλο; Δηλαδή με λίγα λόγια η ζωή του ανθρώπου είναι ένα θέατρο που όλοι έχουμε έναν ρόλο.
Ακόμα και οι διάφορες καταστάσεις έχουν ή παίζουν κάποιον ρόλο. Στην καθημερινή μας ζωή χρησιμοποιούμε την ανωτέρω ατάκα σε σοβαρές ή και όχι περιπτώσεις, παραδεχόμενοι εμμέσως πλην σαφώς ότι ζούμε σε ένα θέατρο (του παραλόγου;; ίσως...)
Η ψυχολογία του ατόμου που αποστασιοποιείται από τον ρόλο του δίκην σεναριογράφου και ορίζει ποιος η ποια πράγματα παίζουν ρόλο ή δεν παίζουν ρόλο στο θέατρο της ζωής του ενισχύεται. Ξεχνώντας ομως ότι είναι και αυτός ευάλωτος στον επόμενο ηθοποιό να τον αποκλείσει ή όχι από το θέατρο που παίζει βάζοντας τον εαυτό του στη θέση του σεναριογράφου.
Όπως και να έχει το πράγμα, αν αλλάξουμε τον τονισμό του ρόλου τότε έχουμε ρολό κιμά με αυγά βραστά στη μέση και ρολό κοτόπουλο με μπέικον.
Είπον αδελφοί.
- Γυναίκα τι θα φάμε σήμερα;
- Παίζει κάνα ρόλο τι θα φάμε; Εσύ όλα τα τρως αντρούλη μου...
- Έλα μανάραμ, πες μου...
- Καλά καλά, άσε τον κώλο μου, ρολό με κιμά έχουμε! Άντε σώνε!
(Τι περιμένατε ρε, τίποτε πρόστυχα παραδείγματα;)
7 comments
Cunning Linguist
Με κούφανες! Αυτός ο ορισμός είναι πολύ χάσιμο!!
ο αυτοκτονημενος
για ρεστα στο χασιμο (πρωτη φορα το ακουω)
Cunning Linguist
Έχει μέσα πολύ προχωρημένα πράγματα... Από Σέξσπιρ και Μπέκετ πάει σε ρολό κοτόπουλο με μπέικον!
Θα το περάσω το χάσιμο με την πρώτη ευκαιρία....
Cunning Linguist
Στο έγραψα! ;) --> χάσιμο
Βασίλης-7
Τί θεοπάλαβο ήταν αυτό! Εύγε.
GATZMAN
Γεια σου ρε Πιραντέλο. Το μεταμοντέρνο μοντέλο σ' ολο του το μεγαλείο. Σπέκια!
Σε μια ταινία με τον Χατζηχρήστο. Ο Χατζηχρήστος ζητάει καφέ
Καφετζής:Πώς τον πίνετε;
Χατζηχρήστος:Γιατί να σου πώ; Εσύ όπως θες, δε θα τον φτιάξεις;
Καφετζής:Ε ναι
Χατζηχρήστος:Ε τότε γιατί να σου πω;
ο αυτοκτονημενος
κλάπα κλάπα κλάπα (χειροκρότημα είναι αυτό και όχι κολομάγουλα που κτυπάνε ένα δειλινό με πανσέληνο)
ευχαριστώ ευχαριστώ υποχρεωμένος σε ψηφίζοντας και μη
ολε