Μπάμπης (και όχι Μπάμπι, πρώτον τι φταίει το ελαφάκι να παρομοιαστεί με άνθρωπο και δεύτερον η προφορά τού -μπ- δεν είναι η ίδια), Μπάμπης λοιπόν είναι ο Μπαμπινιώτης.
Το υποκοριστικό αυτό προσδίδει, στην αναφορά μας στον γνωστό καθηγητή, είτε λαϊκο-παρεΐστικη διάθεση (γεια σου ρε Μπάμπη με τα ωραία σου!), ή υποτιμητική (μην ακούτε τι λέει ο Μπάμπης, θα σας πω εγώ). Ή, απλά, χρησιμοποιείται για λόγους συντομογραφίας, παραλλασσόμενο με το καφκικό «Μπ.»
Καθημερινά πια αναφερόμαστε στον Μπάμπη, είτε συμφωνούμε μαζί του είτε όχι, απλά επειδή έχει καταστεί σύμβολο της πιο πρόσφατης απόπειρας για την διευθέτηση των γλωσσολογικών προβλημάτων της ελληνικής.
Παρακαλούμε όπως μην αρχίσει βερμουδιάρικο σεντόνι κι εδώ. Απλώς έπρεπε να γίνει η καταχώριση του λήμματος.
Ξαναδιαβάστε την τελευταία παράγραφο καλού-κακού...
4 comments
Sir Demetrius Sui generis
Προ ετω ειχα καθιερωσει με δικη μου εμπνευση να τον λεω Μπαμπι και..δεν θα αλλαξω γνωμη!
betatzis
Δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό
Mr. Cadmus
Και υπουργός πλέον ο Μπάμπης με τα ωραία του, τα σέα και τα μέα του...
Vrastaman
Άντε και Ντλάρας για Υπουργός Πολιτισμού...