Η αγαπούλα, το ζετεμάκι, που μας παιδεύει και μας στεναχωρεί πολλές φορές, αλλά εμείς του έχουμε αδυναμία και το αγαπάμε.

Απ' την τόση παραζάλη, πονεί το κεφαλάκι μου! Πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με, βασανάκι μου! Πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με, πάρε με, βασανάκι μου!

Το γιατρό και το σπετσιέρη, δε ζητώ μανάκι μου! Πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με, βασανάκι μου! Πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με, πάρε με, βασανάκι μου!

Συ που μ' έχεις αρρωστήσει, διώξε το φαρμάκι μου! Πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με, βασανάκι μου! Πάρε με στην αγκαλιά σου, πάρε με, πάρε με, βασανάκι μου!

Παλιό ρεμπέτικο. Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης Μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος
Πηγή: Rebetiko_wiki

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
Hank

Ιωνά, καλό το λήμμα σου, αλλά πάσχεις από την επάρατο ασθένεια του γουτσισμού και πρέπει να σε βάλουμε σε καραντίνα να μην κολλήσεις κι άλλους!

#2
Jonas

Μα οι ρεμπέτες ήταν γουτσιστές;

#3
Hank

Ίσως υπάρχει υποκατηγορία γουτσισμού, ο νταλγκαδογουτσισμός...

#4
Jonas

#5
GATZMAN

Ενδιαφέρον.

Τι μπανίζει ο Χατζηχρήστος; Kαμιά φραπεδιάρα της εποχής;

#6
Jonas

Χαχα! Βρε ξεκολάτε με τους φραπέδες πια! :)

#7
GATZMAN

Σα να χεις δίκιο. Ομπρός για βιενουά, για καπουτσίνο, για μοκατσίνο, για πουτσουτσίνο....χα χα χα

#8
Hank

Προτείνω να αφήσουμε τους φραπέδες και να αρχίσουμε να σλανγκίζουμε τις σοκολάτες βιενουά και τα τσάγια. Έτσι για ποικιλία, να μην βαριόμαστε!...

#9
Khan

Γουτσιστικό γκράφιτι

#10
soulto

βάσανος, η
(αρχαία λέξη, αιγυπτιακής προέλευσης, που δήλωνε τη «λυδία λίθο» με την οποία ελέγχεται η γνησιότητα τού χρυσού αλλά και την εξονυχιστική εξέταση για κάτι. Η λέξη εξελίχθηκε τους μεσαιωνικούς χρόνους σημασιολογικά και γραμματικά στη λέξη το βάσανο «ταλαιπωρία, επώδυνο μαρτύριο») = εξονυχιστικός έλεγχος για να εξακριβωθεί η αλήθεια ή η αξία π.χ. «Η διαδικασία τής εκλογής τού νέου προέδρου θα τεθεί υπό την βάσανο τής δικαστικής διερεύνησης για να ελεγχθεί η νομιμότητά της»

Πηγή fb