μυαλό φραπέ

Οταν μιλάμε για μυαλό φραπέ, μπορεί να αναφερόμαστε στις παρακάτω περιπτώσεις:

1) Στην περίπτωση που κάποιος θεωρεί πως κάποια πηγή (π.χ: άτομο, οργανισμός, βιβλίο, κλπ) έχει το κύρος και έτσι καταπίνει τα πάντα αμάσητα, χωρίς να διαπραγματευθεί κριτικά το προσλαμβανόμενο νόημα. Έτσι αφήνει το μυαλό του έρμαιο στα θέλω κάποιων, όπως ακριβώς το μείγμα καφέ-νερού-ζάχαρης δεν προβάλλει αντίσταση κατά το χτύπημα εντός σέικερ, προκειμένου να γίνει φραπέ.

2) Η αίσθηση της ζαλάδας από έντονο κούνημα που υφίσταται κάποιος, έτσι ώστε να περνιέται και καλά η εντύπωση πως το μυαλό του, από το ταρακούνημα, έχει γίνει φραπέ (π.χ: εντός αυτοκινήτου που πέφτει σε λακκούβα, εντός αεροπλάνου που πέφτει σε κενό αέρος).

3) Εδώ αναφερόμαστε σε τύπο που δεν έχει σταθερή άποψη και γνώμη για κάτι, λες και το μυαλό του, ως μείγμα καφέ-νερού-ζάχαρης, χτυπιέται σε σέικερ, μ' αποτέλεσμα να ανακατεύονται οι σκέψεις του και τα θέλω του, ώστε αυτός να μπορεί να παραλληλιστεί, με γεννήτρια τυχαίων καταστάσεων (βλ. μυαλό ανεμόμυλος).

4) Αναφερόμαστε σε κάποιον, που είναι κολλημένος σε κάποια δραστηριότητα, μ' αποτέλεσμα το μυαλό του να απορροφηθεί από αυτή τη δραστηριότητα, ώστε να αμελήσει όλα τα άλλα θέματα, μ' αποτέλεσμα να μην επιτευχθεί ισόρροπη ανάπτυξη του μυαλού του και αυτός να κουτιάνει, λες και το μυαλό του, ως μείγμα καφέ-νερού-ζάχαρης, έχει χτυπηθεί, εντός σέικερ, προκειμένου να γίνει φραπέ.