Επειδή όταν παίζαμε μπάσκετ το απόγευμα στο προαύλιο του σχολείου δεν είχαμε διαιτητές, τζάμπολ και άλλα τέτοια φλώρικα, κάπως έπρεπε να αποφασιστεί ποιος θα έχει την μπάλα στο ξεκίνημα.
Η διαδικασία κατά την οποία κάποιος διαλέγει (προτείνει) σημείο στο γήπεδο με την μπάλα στο χέρι, ή -πιο σπάνια- κίνηση του τύπου μπάσιμο, γύρω από τη μέση, κάτω από το πόδι και μέσα από το αυτοκίνητο του γυμναστή έλυνε το πρόβλημα. Ε, παίρνοντας την μπάλα ο τύπος που θα έκανε αυτό έλεγε «προτείνω», αν και κάτι αθηνέζοι νομίζω το λέγανε «ρωτάω».
Από κει και πέρα (όπως λένε και οι αθλητές στις δηλώσεις μετά τα ματς), οι δυνατότητες είναι δύο: το μπει-μπει και το μπει-δε-μπει. Στην πρώτη περίπτωση σουτάρουν και οι δύο και ανάλογα με την έκβαση παίρνει κάποιος την μπάλα ή ξαναπροτείνει κάποιος. Στην δεύτερη ο αντίπαλος αυτού που προτείνει αποφασίζει ποιος θα σουτάρει, και σουτάρει μόνο ένας.
Ασσίστ: Χανκ.
6 comments
earendil_ath
μπορείς να το εξηγήσεις λίγο καλύτερα; τι ακριβώς κάνει αυτός που λέει προτείνω;
jesus
δίκιο, δεν είναι κ πολύ σαφές. είναι η διαδικασία αντί τζάμπολ όπου:
παίρνεις την μπάλα, λες «προτείνω μπει-δε-μπει / μπει-μπει», κ κατά κανόνα πας σ' ένα σημείο στο γήπεδο.
στο μπει-δε-μπει, ο παίκτης απ' την αντίπαλη ομάδα αποφασίζει αν θα κάνει ο ίδιος το σουτ ή αυτός που το πρότεινε, οπότε ανάλογα πηγαίνει κ η μπάλα.
το μπει-μπει είναι λιγότερο πρακτικό, καθότι βαράνε κ οι δύο σουτ κ η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι ο ένας να το βάλει κ ο άλλος να το χάσει.
earendil_ath
ΟΚ, σαφέστατο, και πολύ καλό λήμμα έτσι! Προτείνω να ενημερωθεί ο ορισμός με τις διευκρινίσεις σου
jesus
πάλι καλά που ρώτησες, γιατί ο ορισμός ήταν έως κ κακός.
κάποιος θα επιμεληθεί, αν κ πάει λάου-λάου η φάση γενικά.
jesus
μάιστα
Khan
Αυτά είναι!