Ακολουθώντας τον συγκεκριμένο γραμματικό κανόνα, τα ρήματα στο β' πρόσωπο του πληθυντικού παίρνουν κατάληξη -ούτε αντί για όλες τις άλλες που ξέραμε ως τώρα. Αυτό ισχύει σε κάθε έγκλιση και χρόνο. Οι ρίζες του κανόνα αυτού, χάνονται κάπου κάτου απ' τ' αυλάκ', αλλά απαντάται και σε άλλα μέρη της Ελ.
Θα έρθουτε στο γλέντι; Μη ξεχάσουτε να πάρουτε μαζί και τα παιδιά.
Μήπως θέλουτε να χορέψουτε; Να τραγουδήσουτε;
(από πινακίδες): ΜΗ ΚΥΝΗΓΟΥΤΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΜΗ ΠΑΤΟΥΤΕ ΤΟ ΓΚΑΖΟΝ ΜΗ ΚΑΤΟΥΡΟΥΤΕ ΕΔΩ ΜΗ ΑΔΕΙΑΖΟΥΤΕ ΜΠΑΖΑ κ.ο.κ.
(σε σύλληψη επ' αυτοφόρω μπανιστιρτζή) - Ωχ! Αμάν! Μη βαρούτε όλοι μαζί, βρε παιδιά.
3 comments
GATZMAN
Υπερτεράστιος. Πώς ξεχάστηκε αυτό;
Hank
καταπληκτικός! Εύγε!
vanias
ε, ναι λοιπόν! εύγε!
για το «βαρούτε» έχω την αίσθηση ότι επικρατεί το «βαρείτε» η πελοποννησιακή βερζιόν του ρήματος δεν είναι σε -αω αλλά σε -εω, βαρώ, βαρείς, βαρεί κλπ.. σχ. «μη βαρείς ρε φούλι»