Ο καραγρουσούζης στα κρητικά των Χανίων (ο «άζουδος» είναι απλά ο κακότυχος).
Η Κρήτη η παντέρμη έχει μακράν παράδοση εις την ατσιποδιά (βλέπε πρυτανεία μητσοτακέικου)
Από συνεκδοχή, το θύμα ατύχων συγκυριών.
- Καλά ρε ατσίποδα, καλά ρε άζουδε, περίμενες τη γυναίκα σου τη Δευτέρα από ταξίδι και δεν άδειασες τα σκουπίδια της χέστρας, με τη ξένη σερβιέτα μέσα!! Πώς να μην σε χωρίσει μετά εε;
- Άντε ρε Σήφη, μη βαράς και συ και στρώσε τον καναπέ σου για μια δυο μέρες για μένα.
4 comments
xalikoutis
πολύ μέγας ο αλάμος για την καταγραφή της λέξης, η οποία χρησιμοποιείται ακόμα και από νέους.... αν και όπως φαίνεται κι απ΄το παράδειγμα η σημασία βρωμύλος που έχει το γρουσούζης στην Κρήτη μπλέκει τα πράματα..... Ετυμολογικά,... ατζί είναι η γάμπα, ατζίποδας ο αστράγαλος, ιδιώς στα αμνοεορίφια, αλλά μάλλον δεν έχει σχέση..
Ο Ξανθινάκης δίνει με επιφύλαξη το εξής: από το ατσουπάς που είναι δαιμονική μορφή τετράποδου, από το τούρκικο hacip + πόδας (δηλαδή ατσουπόποδας -> ατσίποδας) μέσω και του ρήματος ατσιποδιώ, που σημαίνει έχω κακοτυχία λόγω ποδαρικού από δαίμονα, και γενικά από κακότυχο, γρουσούζικο ον.
Υπάρχει και το κατσιποδιά το οποίο σημαίνει δυσμένεια, δυσκολία, και το ετυμολογεί από το κατσικοποδιά (κατσικοπόδαρος)...
Το άζουδος = αυτός που δεν είναι τση ζωής, που δεν έχει ριζικό.
GATZMAN
Λες το παλιό όνομα της Ανω Δάφνης Αθηνών (Κατσιπόδι), να σχετίζεται με τα παραπάνω;
GATZMAN
Παράβαλε και λήμμα ατσιπόπουλος
deinosavros
Η λέξη έπαιζε/παίζει και στην Πόλη. Η Ιορδανίδου κάπου γράφει για ένα γάμο που δεν ευδοκίμησε πως ήτανε κατσιποδιασμένος απ' την αρχή.