Περισσότερο κοινωνικό φαινόμενο παρά λήμμα σλανγκ. Αξίζει αναφοράς, όμως, καθότι εξηγεί τα λήμματα τύπου κουτσουμπήλω, του γκουντουμπήτρου, Έφη Βώδη και ίσως άλλα που να μου διαφεύγουν.
Πρόκειται για τον ξεπεσμό, για την ντεγκαντάνς της παραδοσιακής μουσικής της Πελοποννήσου και της Ρούμελης που επήλθε όταν ανακαλύφθηκε το έκο/ντηλέυ και άρχισε η κατάχρηση στα πανηγύρια, τα οποία πλέον είναι πιασοκωλιά στα ίσα και δεν έχουν καμία σχέση με τις παραδοσιακές θρησκευτικές και αγροτικές εορτές.
Η μουσική είναι κάτι που μόνο μακρινά θυμίζει παραδοσιακά τραγούδια, όταν παίζουν και τέτοια, αφού έχουν αντικατασταθεί από τα πανηγυριώτικα καψουροτράγουδα. Το είδος αυτό αντιδιαστέλλεται με τα καψουροτράγουδα εθνικής οδού, διότι συνδέεται άμεσα με το σφαγιασμένο παραδοσιακό τραγούδι, και συνεπώς έμμεσα με το ίδιο το παραδοσιακό τραγούδι, ενώ το καψουροτράγουδο της εθνικής οδού κατάγεται από το ρεμπέτικο. Παναγία βόηθα...
Παρατηρούμενα φαινόμενα, εκτός από τα άθλιας ποιότητας ποτά και φαγητά σε εξωφρενικές για πανηγύρι τιμές είναι η ορχήστρα αγκαζέ το μισό βράδυ και χορεύω μόνο εγώ και η πάρτη μου και άμα σηκωθείς παίζει τσαμπουκάς (και γαμώ τις γιορτές δηλαδή) και η απανταχού παρούσα επίδειξη πλούτου σε στυλ βλαχομπαρόκ.
Η ορχήστρα αποτελείται από: κλαρίνο, βιολί, φωνή, ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο, ντραμς, πλήκτρα και τουμπερλέκι. Τον βασικότερο ρόλο όλων, όμως, τον παίζει ο ηχολήπτης που τερματίζει το ντηλέυ και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στη σπηλιά του νταβέλη, σε σημείο που τελικά η όλη (υπο)κουλτούρα του σύγχρονου πανηγυριού να χαρακτηρίζεται από αυτό.
Ψάχνοντας για μπλάκμαν βρήκα κι αυτό. Δεν κολλάει και πολύ, αλλά η καποερίστικη κλωτσιά που δίνει ο ράσταμαν στο 0.26 είναι ανθρωπολογικό φαινόμενο και καταδεικνύει την άρρηκτη ενότητα του Πανανθρώπινου Πολιτισμού. Αφρομπραζίλιαν Κάλτσουρ μήτς Zeibekiko μήτς Μπιουκάναν.
9 comments
xalikoutis
Σέβας και παύλα. Στα ογδόνταζ, αντίστοιχο ρόλο στην τελειωμενοποίηση του σκυλάδικου έπρεπε να έπαιξε το πληκτράδικο εφέ fantasy («βάλε φαντασία!»που φωνάζει κι ο Πανούσης σ΄'ενα live του)...
betatzis
Σεβασμός.- (τελεία και παύλα).
Έχω στα σκαριά το λήμμα φαρφίζα (και φαρφιζιά για το σόλο). Θαρρώ πως θα το γραφες καλύτερα.
jesus
θξ!
θξ κ για την πάσα, αλλά αυτό που λες, μπετατζή, δεν τό 'χω ούτε καν..
HODJAS
Αληθώς ο Κύριος! (5Χ2)
Galadriel
Και να πως ο ξεπεσμός της μουσικής κουλτούρας καταλήγει, όπως όλα, στα βυζιά της Πάμελα. Α ρε τζίζα...
jesus
αγαπημένη μεσούλα μου, εγώ δεν έγραψα τίποτε για βυζιά, μόνο για τον θεό του σεξ και του καράτε με τα ξυρισμένο στέρνο.
όταν έβαλαν ναυαγοσώστες στη λευκάδα είχανε φτιάξει κάτι πύργους της ελεεινής μορφής, κρατάγανε κ το πορτοκαλί μαρκούτσι κ με την παρέα μου τους λέγαμε μπήτς πυργάναν. μας είχε φανεί αστείο τότε.
Galadriel
Καλέ με θαυμασμόοοοό!!!
jesus
υποθέτω ο χαλικού εννοεί αυτό κ πρέπει να το ανεβάσει.
Galadriel
Μ’ έχεις κάνει γάμα κατηγορίας
Ο Μαραντόνας ήμουνα
Και μ’ έδωσες μεταγραφή
Στον Άγιαξ Κορινθίας.
Ψάχνω στο νετ να βρω και τους υπόλοιπους αριστουργηματικούς στίχους και δεντακαταφέρνω. Τζίζα ρισπέκτ με έχεις αφήσει κόκαλο με τα σισυφοσχόλιά σου (κορυφή ο Πάνος βέβαια τι να λέμε - αλλά κι αυτό!)