Αυτός που δεν τον αγγίζει ο χρόνος... σε όλα τα επίπεδα!

  1. - Πω πω, ρε παιδάκι μου... Τι είναι αυτός ο κώλος της Λίλιαν!!!!! Ξερόχυσα χθες που την είδα!
    - Ανοξείδωτος. Δέκα χρόνια έχουν περάσει, τριακόσια λήμματα, πεντακόσιοι ορισμοί! Και αυτός, περήφανος, κοιτάει τα ουράνια!!
    - Κώλος γαλβανιζέ ένα πράμα. Μπράβο του Λίλιαν.

  2. (από ΖΑΜΑΝΦΟΥ)
    - (Ανίτα) Και έρχεται ο Τίμης Παρίσης...
    - (Τίμης) Γεια σου Ανίτα μου.
    - (Ανίτα) Ρε παιδί μου, ο ίδιος είκοσι χρόνια είσαι. Πως τα καταφέρνεις;
    Ανοξείδωτος είσαι;
    .......
    - (Ανίτα) Και μετά τον ανοξείδωτο Τίμη Παρίση, υποδεχτείτε τον ανοξείδωτο νάμπερ του, Δημήτρη Κοντολάζο...

(από electron, 02/02/10)

Βλ. και μεγάλε

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
electron

Και για να μην πείτε τίποτα για την Ανίτα, θυμηθείτε και το Αξιον Εστί...
οξειδώθηκα, μες τη σκουριά των ανθρώπων...
Α ρε Μίκη τιτανοτεράστιε, έβαλες την ποίηση στα σπίτια μας. Αν είχες γεννηθεί αλλού.....
Η μενεγάκη τελικά χώρισε;

#2
allivegp

A ρε και το πρώτο φύλλο του VETO (που τώρα πάει άπατος), που έδινε το Άξιον Εστί σε CD.

#3
allivegp

Ναι , υπάρχει και γκρουπ στο Φατσοβιβλίο «Η Μενεγάκη χώρισε ...*χ: μας»

#4
Επισκέπτης

.....μες τη νοτια των ανθρωπων...

#5
allivegp

Ποιός σαλταπήδας; Του Έντγκαρ Άλλαν Πόε;

#6
Khan

Είναι περιληφθέν και στο μεγάλε, αλλά του άξιζε μια αυτόνομη καταχώριση.

#7
jesus

κάποιος την είχε πει πρόσφατα σε κάποιον ότι το λήμμα του είναι απλή μεταφορά κ είχε βάλει κ χαμηλή βαθμολογία, νομίζω...

#8
electron

για να ακριβολογούμε, είχα πει παρομοίωση. Αυτή η μύγα, δέκα άτομα μες το δωμάτιο, πάνω μου έρχεται και κάθεται! ασταδγιάλα....

#9
electron

έχεις απόλυτο δίκιο τώρα που το ξαναβλέπω.
Βέβαια, το σχόλιο ήταν απολύτως ειλικρινές. Το ύφος ήταν προβοκατόρικο (εδώ συμφωνούμε), και έκανε απολύτως την δουλειά του.
Δεν είμαστε και αμερικανάκια.

#10
dryhammer

ανοξείδωτο αποκαλούσαν οι Ιταλοί τον Αντρεότι που πάντα ήταν μέσα σ' όλα τα σκάνδαλα απο το '48 κι εδώ και ποτέ δεν τον δέσανε

#11
electron

Πάει αυτός... Αυτό που θυμάμαι είναι εκείνο το φοβερό εξώφυλλο με τον Αντρεότι και με την λεζάντα «belzebu» (δλδ Βελζεβούλ) με μεγάλα γράμματα. Σίγουρα ο πιο κυνικός και μακιαβελικός πολιτικός του περασμένου αιώνα στην Ευρώπη. Και ο πιο αττακαδόρος. Το μόνο μη αμφιλεγόμενο χαρακτηριστικό του.