Καλημέρα σας. Ήθελα να προσθέσω ότι υπάρχει το «ξεχαλικώνει» το οποίο αναφέρεται στα χωράφια (είμαι και από χωριό) δλδ αποψιλώνεις ένα χωράφι από τις πέτρες. Βέβαια πιθανόν ο τύπος να προήλθε από αυτό. Συνήθως, το «ξεχαλικά» ακούγεται από μηχανικούς. Είναι σύνηθες για τα μηχανάκια και για τα αυτοκίνητα (παράλειψη μου που δεν έβαλα τέτοιο παράδειγμα αλλά μου φάνηκε σχεδόν κυριολεκτικό). Σαν εικασία, μου φαίνεται ότι η χρήση του έρχεται πολύ από τους ναυτικούς (πληθώρα στο νησί). Δλδ πλην της έκφρασης για τους ανθρώπους λέγεται για μηχανήματα που δεν λειτουργούν όπως πρέπει. Μέχρι και για μηχανή πλοίου το έχω ακούσει. «Αυτό το πλοίο ξεχαλικά»
Εκεί κολάει και το τρίτο πρόσωπο, «ξεχαλικά το μηχάνημα...». Πιθανόν το ένα να προήλθε από το άλλο...
η αλήθεια είναι ότι το «μ» μπαίνει στην καθομιλουμένη. Κι επειδή είναι ένας όρος καρασλανγκ, θεώρησα ότι έπρεπε να μπει με «μπ». Αλλά καλό είναι να γίνει μια αναφορά και ίσως το αρχικό «μ» να μπει σε παρένθεση.
Μπράβο λοστρόμο. Πήγαινε τώρα να μποτζάρεις τα πιάτα κι έρχεται φουρτούνα. :-)
Η αποπάνω φράση έχει να κάνει και με την μη «νόμιμη» χρήση του ρήματος. Όταν αναφέρεται στις καρέκλες και τα πιάτομαχαιροπήρουνα, παίρνει την σημασία του «ασφαλίζω» από το μπότζι, από το κούνημα.
Σαλπάρουμε...
Μια εικασία από που προέρχεται. «κοκό» στην μπεμπεδοσλανγκ είναι το γλυκό. Επειδή, όπως είναι συτονόητο τα μωρά έτσι μπορούν να πουν το γλυκό. Γλυκό ς είναι και ο έρωτας, κατ' επέκτασιν και το σεξ, οπότε εγένετο η σλανγκιά...
Πάει αυτός... Αυτό που θυμάμαι είναι εκείνο το φοβερό εξώφυλλο με τον Αντρεότι και με την λεζάντα «belzebu» (δλδ Βελζεβούλ) με μεγάλα γράμματα. Σίγουρα ο πιο κυνικός και μακιαβελικός πολιτικός του περασμένου αιώνα στην Ευρώπη. Και ο πιο αττακαδόρος. Το μόνο μη αμφιλεγόμενο χαρακτηριστικό του.
(και θυμηθείτε με σε δέκα χρόνια)
Δεν πέρασαν καν τα δέκα χρόνια!!! Ο ΓΑΠ πάει γυρίζει στην Βοστώνη!!! Ήδη λέει έχει αλλάξει τα στοιχεία επικοινωνίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλο βραδυ....
Που λενε στα χιωτικα, οταν καποιος αποχωρει απο την παρεα. Οτι ωρα κι αν ειναι. Και οκτω το πρωι...
«Υπάρχουν μέρη που πας, και μια φορά αρκει. Και υπάρχει και η Νάπολι...» (από το passione του Torturo). Όποιος θέλει να πάρει μια γεύση τι σημαίνει Νάπολι (μια από τις ωραίες πλευρές της) πρέπει να δει αυτό το μουσικό ντοκιμαντερ. Δεν είναι τυχαίο, ότι υπάρχουν τραγούδια ναπολετάνικα που οι ρυθμοί τους είναι φλαμένκο, τανγκο, τσιγγάνικα, ροκ εν ρολ, αφρικάνικα, ή μοιαζουν με μπάλο.
Και βρήκα και άλλον κολλημένο με τα ναπολετάνικα Χοτζ. Ο Μαραβεγιας στο «λολα», λέει κάποια στιγμή «malafemmena lola».
Πολλά μποφόρ....
ρουφήχτρα επίσης λέγεται η «μαλακή» μπασκέττα. Η μπασκέττα που τα σίδερα της δεν είναι ελαστικά, με αποτέλεσμα, λόγω μικρότερων αναπηδήσεων να μπαίνουν πιο πολλά καλάθια. Βαριέμαι να το γράψω, αν κάποιος έχει όρεξη ας το επιβεβαιώσει και ας το γράψει
Στην υδατοσφαιριση «καντήλα» λέγεται το ψηλοκρεμαστό σουτ που «κρεμάει» τον τερματοφύλακα. Δλδ στο πόλο εννοεί το περίτεχνο ψηλοκρεμαστό σούτ και όχι την ψηλοκρεμαστή πάσσα.
trivia από δεύτερο χέρι
Γνωστοί για τις καντήλες τους είναι οι Ούγγροι παίκτες της υδατοσφαίρισης back in the 70's.
αυτές οι άχρηστες παρενθέσεις σου Χότζα, είναι όλα τα λεφτά. Διότι το πόιντ θα γινόταν κατανοητό και άνευ πΑΡένθεσης, αλλά το περιττό έχει πάντα και γοητεία του.
Εμένα αυτό το se magna, όχι ο τύπος αλλά ή παραφθορά της διαλέκτου, μου ξύπνησε μνήμες. Σε κάποιο χωριό στο νότο μια θεία, αφότου κατάλαβε τις ποσότητες που μπορώ να καταβροχθίσω, (γνωρίζοντας ότι δε έχει και τίποτα να περάσει κανείς την ώρα του) και μισή ώρα αφότου είχαμε τελειώσει το γεύμα έλεγε:
che magnamo; Και έσκαγε και ένα χαμόγελο!!!
και όλοι μαζί μετά, πηγαίναμε και τρώγαμε σάντουϊτς στην κυρά Κατίνα την βυζαρού!
όντως.... και κάποιος σπασαρχίδης στυλ τζιζ έλεγε:
δεν είναι σψστό το επαναλαβή! επανάληψη λέγεται!
ο Κωσταντόπουλος από το βήμα της βουλής αποκαλούσε την Δαμανάκη και τον Ανδρουλάκη (ανήκοντες στον ίδιο συνασπισμό με αρχηγό τον ίδιο), σαν «ντερμπεντέρηδες» του Βήματος.
Τότε κάθε βδομάδα το κυριακάτικο Βήμα «φιλοξενούσε» άρθρα κατά σειρά των ανωτέρω, εναντίον του συνασπισμού που άνηκαν, γλυκοκοιτάζοντας το πασόκ και τα οφίκια... Τα οποία και απέκτησαν εξαργυρώνοντας τα του πολυτεχνείου, μεταπηδώντας στο πασόκ. Το έδεσα και με την επικαιρότητα!!!
για έναν μεταφυσικό λόγο ρε γκατζ το «πουκάμισο το θαλασσί» είναι το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι από μωρό.
Υπάρχει υπόσταση στον όρο με την έννοια επίσης του δανείου που έπαιρναν πολλοί για τζόγο. Διότι ο τζόγος είναι η χειρότερη πρεζα....
ναι.
Προσπερνώντας τα της «ενεργής παρέας» (μην το ξανανοίξουμε σας παρακαλώ αυτό το θέμα), βρίσκω ότι έχεις δίκιο, σε όλη την ανάλυση.
εικασία
> μάλλον παραφθορά από το ιταλικο/λατινικό "umido" , διαβάζεται ούμιντο>ούμιδο-->ήμουδο