εκεί που πάνε τα χαμένα στυλό

Ή εκεί που χάνονται οι αναπτήρες.

Ηρεμήστε. Δεν είναι σλανγκ. Είναι έκφραση. Συμμερισθείτε και απολαύστε.

Σημαίνει ότι κάτι, κυρίως άψυχο αντικείμενο, χάθηκε απρόσμενα, αθόρυβα, χωρίς να αφήσει ίχνη, σχεδόν ύπουλα κάτω από τη μύτη μας. Άνοιξε η γη και το κατάπιε. Η νοηματική σύλληψη είναι μάλλον κοινή σε αγγλόφωνα περιβάλλοντα - την έκφραση την άκουσα αυτοπροσώπως στα ελληνικά από Έλληνα που σφόδρα αμφιβάλλω αν ήξερε καμία ξένη γλώσσα ώστε να μιλάμε για απλή μετάφραση.

Έχετε σκεφτεί ποτέ πού σκατά πάνε όλα τα στυλό και οι αναπτήρες που χάνονται από τη μια στιγμή στην άλλη; Πολλούς ανθρώπους απασχολεί το ζήτημα, κανέναν όμως δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι παραμένει εν πολλοίς ανεξήγητο.

Σίγουρα έχετε ακούσει τις θεωρίες ότι στις άκρες των γραφείων, κάτω από φακέλους και χαρτιά, στα σκοτεινά βάθη των χαρτοφυλάκων αλλά και μέσα στην πολύπλοκη γεωμετρία των αντικειμένων πάνω στα τραπέζια και τα σταντς των καφέ και των μπαρ (η οποία είναι ένα μυστήριο μηχανικής από μόνη της) δημιουργούνται εφήμερες μικρές μαύρες τρύπες, πύλες σε μια άλλη διάσταση, σε κάποιους άλλους κόσμους του χωροχρόνου.

Δεν μπορεί, άλλωστε, να είναι άσχετο το γεγονός ότι το φαινόμενο ξεκίνησε με τα γυαλιά πρεσβυωπίας, τα κλειδιά και τα μισά ζευγάρια κάλτσες που εξαφανίζονταν ήδη από καιρό, πριν την εφεύρεση του στυλό και του αναπτήρα.

Λένε, δηλαδή, ότι η διαχείριση τόσου μεγάλου όγκου εισερχόμενου «απολεσθέντος» υλικού απαίτησε τόσο τερατώδη γραφειοκρατία στους κόσμους υποδοχής, που τους οδήγησε να εξαντλήσουν ολοκληρωτικά τα αποθέματά τους σε γραφική ύλη, αναζητώντας απεγνωσμένα νέα κοιτάσματα στυλό. Το σοκ στον πολιτισμό τους όμως ήταν πολύ μεγάλο, εξού και η κατρακύλα τους στο κάπνισμα της τοπικής τους χλωρίδας και σε κοινωνικές αναταραχές με εμπρησμούς, στοιχεία που συνάγονται από την στροφή τους στην «απαλλοτρίωση» αναπτήρων.

Η αδυναμία τους να εφεύρουν μια απλή ηλεκτρονική βάση δεδομένων και να ξεμπερδεύουν ίσως μπορεί να εξηγηθεί με τον ίδιο τρόπο που εξηγείται η αρχική τους εμμονή να κατακλέβουν το σύμπαν από κλειδιά για σπίτια και αυτοκίνητα που δεν έχουν και κάλτσες που δεν μπορούν να ταιριάξουν μεταξύ τους αλλά και γυαλιά πρεσβυωπίας: είναι απλά κοντόφθαλμοι ηλίθιοι τους οποίους θά 'πρεπε από καιρό να έχουμε εξοντώσει, αν το τμήμα μάρκετινγκ της κόκα-κόλα δεν ασκούσε τόσο μεγάλη επιρροή κατά της γόμωσης χριστουγεννιάτικων καλτσών με πυρηνικά, χάριν προστασίας της ετήσιας εορταστικής καμπάνιας της εταιρείας.

Οι πιο ψαγμένοι, βέβαια, μπλογκάρουν χρόνια την θεωρία ότι η BIC ελέγχεται από την δοσίλογη υπερμυστική παγκόσμια κυβέρνηση που τά 'χει κάνει πλακάκια με τους εξωγήινοι και καταστέλλει την αντίσταση διοχετεύοντας στην αγορά φθηνά στυλό εφοδιασμένα με κινητική μνήμη και αναπτήρες με στερεοφωνική τσακμακόπετρα τα οποία στη συνέχεια συλλέγει, τους πατάει το ριπλέι και ενημερώνεται για ό,τι έγραψε ποτέ κανείς με αυτά ή είπε κοντά τους.

Διάφοροι άλλοι λιγότερο παρανοϊκοί μιλούν για την κβαντική αστάθεια κάθε μικρού χρήσιμου αντικειμένου και πως η κυματική του μορφή στατιστικά πρέπει να καταρρέει συχνά όταν βρίσκεται εκτός παρατήρησης, κάτι σαν την γάτα του Σρέντιγκερ για τους φιλόζωους.

Ένα πράγμα, όμως, στο οποίο όλοι οι παραπάνω συμφωνούν είναι η αδυναμία προσκόμισης οποιουδήποτε στέρεου αποδεικτικού στοιχείου για την εξήγηση του φαινομένου, είτε λόγω έλλειψης στυλό για να γράψουν μια αξιοπρεπή μαθηματική απόδειξη, είτε επειδή έχουν χάσει - ξανά - τα κλειδιά του αυτοκινήτου τους ώστε να φτάσουν στην συνέντευξη Τύπου, είτε γιατί θα φαίνονταν γελοίοι κάνοντας τόσο κοσμοϊστορικές ανακοινώσεις για την κατανόηση του σύμπαντος φορώντας παράταιρες κάλτσες.

Είτε γιατί, πολύ απλά, όλα τα καυτά έγγραφα χάθηκαν εκεί που πάνε τα χαμένα στυλό.