Δρυμίκλανα

Δρυμίκλανα, τα (και Δριμίκλανα): Αll time κλάσεικ γεωγραφικός όρος για χωριά του Ελλαδιστάν που βρίσκονται πέρα και από την τρύπα του χάρτη, κάτω από την πινέζα, πίσω από τον ήλιο. Αν φτάσετε στου διαόλου την μάνα, ρωτήστε την, αλλά αμφιβάλλω αν ξέρει να σας πει πού βρίσκονται.

Έτερο μυθικό χωριό της Ελληνικής επαρχίας. Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει απρόσιτες συνήθως τοποθεσίες, αλλά κυρίως τόπους καταγωγής ανθρώπων που θεωρούμε ότι είναι χωριάτες, αρκουδέηδες, μπαστουνόβλαχοι, κατσαπλιάδες και κατσικογάμηδοι (φυσικά δεν κοιτάμε ποτέ τα μούτρα μας). Πιθανολογείται ότι ο μισός πληθυσμός της Αθήνας προέρχεται από εκεί.

Εικάζεται ότι ανήκει στον ίδιο νομό με το Λέτσοβο, την Ίφκινθο και την Κωλοπετεινίτσα αλλά υστερεί από αυτά λόγω του ότι ούτε «Ελβετία» είναι, ούτε νησιώτικος προορισμός για εντεχνindie είναι, αλλά ούτε σοβαρά εκπαιδευτικά ιδρύματα έχει.

Η ποδοσφαιρική της ομάδα υπολείπεται από άλλες αντίστοιχες και οι νέοι της, στην πλειοψηφία αγροτινέιτζερ, την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια για σπουδές σε αναγνωρισμένα ιδρύματα του Εσωτερικού (ΤΕΙ Σουβλακοτυλιχτικής Αθηνών), αλλά και του Εξωτερικού (Πανεπιστήμιο του Πούτσεστερ).

Ετυμολογείται πιθανότατα από το δρυμός + κλάνω (ίσως από το «βλέπω τις αρκούδες στο δάσος και κλάνω από τον φόβο μου»), οπότε μιλάμε για χωριό κοντά σε δάσος. Διατίθεται σε διάφορα μεγέθη: Άνω, Κάτω και Πέρα Δρυμίκλανα.

Όχι ρε φίλος, δεν ξαναποντάρω στον Αστέρα, μ' έχει κάψει ουκ ολίγες φορές τα τελευταία 2 χρόνια, δεν ξανασχολούμαι μαζί του που να παίζει και με τα Άνω Δρυμίκλανα και τον ΑΣΠ Στροβικίου!!
- Γάμησέ τα ψηλέ, μαύροχάλι και η Αθήνα, τόσο χρόνια πέρασαν και πολλοί συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν φύγει ποτέ από τα Δρυμίκλανα. Δεν βγαίνω, μάνα μου… Έρχονται, δοκιμάζουν μια φορά, πουλάνε μούρη και δεν ξαναπατάνε… - Καλά ρε αγορίνα μου, και σένα πώς σου ήρθε να ανοίξεις φινλανδικό εστιατόριο στην Βάρη, δίπλα στα φεστιβάλ χοληστερίνης, με μενού τάρανδο τουρσί, ωμή ρέγκα και παντζάρια φλαμπέ; Θα μας τρελάνεις;

allivegp

2010-05-05 12:30:56+00:00

Εύγε! ΜΧΣ, τό ΄χεις! Φαντασία, χιούμορ, λυρισμός, σκώμμα αλλά και τεκμηρίωση, όλα στο φόρτε τους, στη συσκευασία ενός ορισμού!

Το Δριμύκλαδο είναι -νομίζω- κοινότητα του Νομού Πιερίας. Άλλα εξωτικά (υπαρκτά ωστόσο) χωριά, είναι η Άνω Βροντού Σερρών και το Λυκοδρόμιο Δράμας.

MXΣ

2010-05-05 12:36:35+00:00

Ευχαριστώ! Τα Γαμησιανά υπάρχουν φίλε ή είναι photoshopι;

vikar

2010-05-21 13:15:34+00:00

Εμένα η ετυμολογία μου έφερνε πάντα σε δριμύς + κλάνω, και θα το έγραφα «Δριμύκλανα». Συγκεκριμένα, αν έβγαινε από το δρυμός δεν θα 'χε λόγο να μη σχηματιστεί ως «Δρυμόκλανα»... Όχι οτ' η δικιά μου εκδοχή είναι τόσο πιό στιβαρή βέβαια.

Μου θυμίζει παρεμπιπτόντως και τα «πορδομήκλανα».

2010-05-21 14:01:14+00:00

ρε μπαγάσα vikar, ευχαριστώ που έκαψες κύτταρα για να ψάξεις -καλύτερα- τα ετυμολογικά! Πάντως το «δρυμός» μου κάνει πιό βουκωλικό αλλά επίσης και σε ένα δάσος συνήθως δεν έχουμε αναστολές και όντως «αεριζόμαστε δριμύτατα εις τον δρυμόν»! (μα τι λέμε!). FYI στο το ιντερνετ εμφανίζονται και τα Δριμύκλανα too.

poniroskylo

2010-07-26 08:05:30+00:00

Δεν ξέρω αν υπάρχει σχέση άμεση αλλά αξίζει, νομίζω, να σημειωθεί ότι υπάρχει στο νομό Θεσσαλονίκης χωριό, ο σημερινός Δρυμός, που επί αιώνες λεγόταν Δρυμίγκλαβα - περισσότερα για την ιστορία του χωριού εδώ και το google δίνει και άλλα αποτελέσματα. Το συγκεκριμένο τοπωνύμιο λέγεται ότι χρονολογείται από τον 14ο αιώνα και, ετυμολογικά, ίσως να είναι ένα Τουρκο-σλαβικό κράμα - demir=σίδερο στα τούρκικα, glava=κεφάλι στα σέρβικα, αν και προσωπικά έχω επιφυλάξεις και προτιμώ την ετυμολόγηση από το σέρβικο drěmiglava που νομίζω ότι σημαίνει μεγάλος ύπνος, υπναράς (;). Η λέξη παρουσιάζεται με διάφορες μορφές: Δριμύγκλαβα, Δερμίγκλαβα, Δεμίργκλαβα, Ντεμίργκλαβα, Ντεμίργκλαβο, Ντερμίγκλαβο. Όπως και νάναι, στη Θεσσαλονίκη διάφοροι μπαγιάτηδες χρησιμοποιούν τη λέξη όπως και τα Δριμύκλανα του λήμματος, για να υποδηλώσουν κάτι μακρινό και απολίτιστο π.χ. κατέβηκε από τα Ντερμίγκλαβα και μας κάνει και τον μορφωμένο ή στο Ντερμίγκλαβο μ' έστειλαν για να βρω το ανταλλακτικό. Εννοείται ότι υπάρχει τεράστια δόση υπερβολής σε όλα αυτά - ο Δρυμός απέχει ούτε 20 χλμ από τη Θεσσαλονίκη και είναι μια χαρά μέρος που, τα τελευταία χρόνια, παράγει κυρίως μεζονέτες.