Θα το πέρναγα βρέξει χιονίσει αλλά το έχωσε και η μαριαηομορφη στο πρόχειρο.
Προέρχεται από διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας και το λέει όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς τις τελευταίες μέρες.
Ο τύπος που το λέει στη διαφήμιση είναι φλωράς και βλακόμετρο αλλά στη σλανγκ το λέμε ειρωνικά όταν είμαστε σίγουροι για ένα συμπέρασμα που βγάλαμε και ειρωνευόμαστε το συνομιλητή μας που μας αμφισβητεί.
22 comments
Επισκέπτης
tzizous θενκια για το μονταρισμα. να πω και πως η εκφραση αυτη ειναι θνησιγενης και δεν της μελλει να ζησει και μακρο βιο κι ετσι αλλα οπως και ναναι πρεπει να την εχουμε. σε φιλω, ο γιατρος
4everDanai
εμείς το λέμε όποτε να 'ναι.... γενικώς πετάμε μαλακίες
allivegp
...ή κολλάμε τη μαλακία στον ανεμιστήρα και όποιον πάρει.
GATZMAN
1η νίκη της Εθνικής στο mundial (1) Στο 19ο παιχνίδι της διοργάνωσης (1+9=10, 1+0=1) Την 17η Ιουνίου (1+7=8) Με σκόρερ τον Σαλπιγγίδη στο 44´´ (4+4=8) Και τον Τοροσίδη στο 71´´ (7+1=8)
Τυχαίο; Δε νομίζω!
Vrastaman
Χάϊδωζ εν το μουνί; ~ Τυχαίο; Δε νομίζω!
iron
ροτζέιρο, παρότι λες ότι η έκφραση είναι θνησιγενής, καλώς το καταχώρησες το λήμμα, γιατί μάλλον το αντίθετο έχει ήδη συμβεί, το λένε όλοι παντού. Μεγάλοι μικροί. Μάλιστα βγήκε και ένα βιβλίο ενός Παπαδάτου με θέμα τα διαφημιστικά σλόγκαν, δεν έχω υπόψη μου τίτλο και εκδόσεις αλλά θα το βρω κάποια στιγμή, πιθανόν λοιπόν να αναφέρεται και εκεί μέσα.
Θα μείνει στην ιστορία για έναν βασικό λόγο: ότι εκφράζει απόλυτα την μανία των τελευταίων δεκαετιών (από Ουμπέρτο Έκο κι έπειτα λέω εγώ) κατά τις οποίες ο μέσος άνθρωπος έχει γίνει περισσότερο δεισιδαίμων από ποτέ. «Περισσότερο από ποτέ» = επειδή σήμερα δεν δικαιολογείται καθόλου να είναι δεισιδαίμων, μόνο και μόνο χάρη στην δύναμη της επιστήμης (αν και ακόμα και η επιστήμη έχει τάσεις προς το μεταφυσικό πια).
Όμως η ημιμάθεια, σε συνδυασμό με την ανάγκη για πίστη στο μεταφυσικό, καθώς και σε συνδυασμό με άλλους πρόσκαιρους παράγοντες (πχ οριενταλισμός), αναζωπύρωσαν την δεισιδαιμονία για τα καλά. Και ξαναγίναν της μοδός οι θεοί και οι δαίμονες και τα στοιχειά και τα μηνύματα και τα σύμβολα και οι εξωγήινοι και οι συνωμοσίες και οι κώδικες κλπ.
Ο καθένας πια αντλεί τα συμπεράσματά του από τυχαίους συνδυασμούς, που τους φέρνει έτσι ώστε να του αποδεικνύουν του (παρα)λόγου του το αληθές.
Οι ηλικίες που προσφέρονται για τέτοιες μη ορθολογικές σκέψεις είναι η παιδική και η μέση. Η πρώτη γιατί ακόμα ο ορθός λόγος δεν έχει καλοσχηματιστεί, η δεύτερη γιατί τον εγκαταλείπουμε εμείς καθότι αποτελεί δύσκολο και ατελείωτο δρόμο χωρίς άμεσα αποτελέσματα. Αυτό λοιπόν το έχει πιάσει η διαφήμιση για τα καλά.
Vrastaman
29 εσωτεριστές κρυπτοζωολόγοι αναγραμμάντες συνιστούν ironick. Αυτοί ξέρουν!
Επισκέπτης
Ρε παιδιά αν θέλετε το πιστεύετε ότι εγώ το ακούω συνέχεια να το λένε οι πάντες, και δεν έχω ακόμα δει την διαφήμιση που λέει ο ορισμός, ούτε ξέρω πως ξεκίνησε αυτή η ιστορία.
Γενικά έχω ψιλοπρόβλημα με τις ατάκες από διαφήμιση, εκτός από τις ρετρό του ΄80, για λόγους νοσταλγίας και μόνο. Μου φαίνονται επιβαλλόμενες άνωθεν. Δηλαδή όποιος τις επαναλαμβάνει δεν μπορεί να βρει κάτι καλύτερο να πει ;;;. Εκτός αν είναι άξιο επίδειξης το γεγονός ότι έχουμε αποβλακωθεί, και με το να επαλαμβάνουμε τις ατάκες χαιρόμαστε, γιατί νιώθουμε ότι γινόμαστε αυτόματα μέρος του συνόλου σε στυλ, ναι και γω το χω ακούσει, είμαι μέσα στα πράγματα, τι γαμώ τα παιδιά που είμαι.
Δεν έχουν σχέση με τον ορισμό αυτά, εξάλλου και ο ροτζέριο μιλάει για φλωράδες και βλακόμετρα. Και τα σχόλια απ΄ ότι είδα κάτι τέτοια λένε.
Τελικά οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι πολιτική επιλογή.
Έχει πέσει η δουλειά λόγω καλοκαιριού και έτσι σιγά σιγά σας αποκαλύπτω τον πραγματικό μου εαυτό. Γκρινιάρης, μίζερος, ξενερωτικός και σπασαρχίδης.
vikar
Ούτ' εγώ εχω ακούσει τη διαφήμιση, αλλα εντάξει, εκτός ελλάδας και αντιτηλεορασικός εδώ και δεκαπενταετία.
Αλλα τα διαφημιστικά σλόγκαν, όπως και τα συνθήματα, όταν είναι πετυχημένα, κάνουν ακριβώς αυτό: σου κολλάνε. Οτι ύστερα οι λέξεις που χρησιμοποιεί κάποιος είναι πολιτική επιλογή (άν και λίγο σκληρό ισως αυτό το «επιλογή») είναι προφανές, και γίνεται γελοιωδώς προφανές στην περίπτωση των συνθημάτων.
Αλλ' αυτά ειναι πίπες. Εγώ ένα ήθελα να πώ:
Είσαι γκρινιάρης; Μίζερος; Σε λέν ξενέρα και σπασαρχίδα; Μπές στο σλάνγκ τζι άρ!
vikar
(Την ατάκα ωστόσο την έχω ακούσει.)
GATZMAN
>Αλλα τα διαφημιστικά σλόγκαν, όπως και τα συνθήματα, όταν είναι πετυχημένα, κάνουν ακριβώς αυτό: σου κολλάνε.
Πολλές φορές βέβαια παρατηρείται το φαινόμενο να θυμάσαι το διαφημιστικό σλόγκαν και όχι το διαφημιζόμενο προιόν, ειδικά σε βάθος χρόνου. Συζητώντας το με άνθρωπο από το χώρο της διαφήμισης, βγήκε ως συμπέρασμα, πως μέσα από τη διαφήμιση ενός πελάτη, διαφημίζει τη δουλειά της και η διαφημιστική εταιρεία σε άλλους πελάτες, οπότε η διαφορά στόχων πελάτη, διαφ. εταιρείας, εξηγεί την κατάσταση
betatzis
Εγώ ακόμα δεν κατάλαβα κάτι. Υπήρχε και πριν την διαφήμιση η φράση, οπότε κάποιος ικανός διαφημιστής την ανέδειξε, ή τη σκέφτηκε κάποιος εξ ίσου ικανός διαφημιστής και μας την επέβαλε.
Ή μήπως δεν έχει καμία απολύτως σημασία και είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα, απλώς κάθομαι κι αναρωτιέμαι, λόγω αεργίας είπαμε.
jesus
κ γω απεξάρτηση από τιβί κ εξωτερικό όπως κ ο βίκαρ κτλ, αλλά το πετυχημένο της ατάκας το αναγνωρίζουμε. κ κυρίως το χαμένο του βλέμματος του τύπου...
iron
(ουναμουχαθείτε σιγανοπαπαδίτσες, που κόψατε την τηλεόραση μαζί με το μπιμπερό αλλά όλα μου τα ξέρετε, μιλούν όλοι μιλούν και τα μικρά τώρα...)
σωβρακά τώρα, αυτά που κολλάνε δεν είναι μόνο τα σλόγκαν αλλά και τα τραγουδάκια... και είναι η απόλυτη φρίκη, για μέρες μπορεί να τα τραγουδάς. Ο Όλιβερ Σακς στο βλιβλίο του Μουσικοφιλία αναφέρει πως τέτοιες μουσικούλες, εμβατήρια, γνωστές άριες από όπερα, παιδικά τραγουδάκια και τα τοιάυτα, είναι τα μόνα είδη μουσικής που τριγυρνάνε μέσα στο μυαλό όσων έχουν άνοια κλπ.
rogerio aparecidos romeiro
καταρχην δεν ειπα οτι το λενε φλωραδες και βλακες απλα οτι ο τυπος στην διαφημιση ειναι ετσι. μια χαρα παιδια το λενε ολος ο κοσμος το λεει το να χρησιμοποιεις φρασεις διαφημισεων κλπ προσκαιρες θνησιγενεις δειχνει οτι εχεις http://www.slang.gr/img/editor/p.gifκαλα αντανακλαστικα εισαι δεκτης ευαισθητος παλμων κοινωνικων δεν υπαρχει λογος να καταδικαζουμε οπως ο μπετατζης
για θυμισου μπετατζη που λες οτι ολα αυτα ειναι απο πανω επιβαλομενα στα οδγοντα τα μεγαλα συνθηματα του πασοκ αλλαγη καλυτερες μερες η ελλαδα ανηκει στους ελληνες κλπ ποσα τα φωναξε αυθορμητα ο λαος και ποσα ηταν δημιουργημα σκοτεινων εγκεφαλων παναγιωτακοπουλων κλπ ; ελαχιστα τα πρωτα τα αυθορμητα κατασκευες τα περισοτερα και τα φωναζες κ συ κι εγω γι αυτο μη τα βαζεις με τις διαφημισεις
και η ουσια της φρασης ειναι μια και ο μπακλαβας γωνια : οτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ και εναν φυσικο εναν κοινωνιολογο να ρωτησεις αυτο που λεμε συμπτωση ειναι στη φαντασια του απλου λαου μονο
betatzis
Ροτζέριο, αυτό που εσύ λες ότι είμαστε δέκτες ευαίσθητων κοινωνικών παλμών όταν χρησιμοποιούμε ατάκες διαφήμισης με αντανακλαστικά παβλοφικών σκυλιών, εγώ το λέω τάση να ενσωματωθούμε σε ένα πανηγύρι μαζί με όλους τους άλλους. Ανθρώπινο εντελώς το βρίσκω και δεν κατηγορώ κανένα.
Μόνο που δεν μου αρέσει το πανηγυράκι αυτό, άλλοι το φτιάχνουν και δεν με ρωτήσανε. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω χωρίς να γίνω γραφικός και μισάνθρωπος, αλλά δεν μπορώ και να μην λέω ότι δεν μου αρέσει, θα σκάσω από το κακό μου.
Φυσικά την πιο σωστή κουβέντα μέχρι τώρα την είπε η Δανάη μας, που αν νόμισε ότι την κατηγορώ, την ίδια ή την παρέα της, φωτιά να πέσει και να με κάψει και να μην σώσω να ξαναμπώ στο σλανγκ τζι αρ και ταπεινά της ζητάω συγγνώμη, Δανάη μου έσφαλλα, με το μπαρδόν και μη με παραξηγήσεις, ένας γεροξούρας παραξενιάρης είμαι, λίγο πριν το οριστικό κάψιμο της φλάντζας.
Η φράση όμως, όπως επιβεβαιώνει η Δανάη, λέγεται πλέον παντού και πάντα, χωρίς κανένα ειρμό, π.χ. ωραίο σάντουιτσ, - τυχαίο ;;;, δεν νομίζω, κάτι σαν το κι αυτό σωστό!, απλώς και μόνον για να πούμε κάτι που δεν σημαίνει τίποτα, για να οδηγηθούμε ανώδυνα προς την συναίνεση, που λέει κι ο Χαλικού στον ορισμό αυτόν.
Αυτά με το πασόκ δεν τα πολυκαταλαβαίνω, η δεκαετία σίγουρα ήταν υπερπαραγωγή, συνθήματα δεν φώναξα, ήμουνα μικρό, ποιός είναι ο Παναγιωτακόπουλος ;;;
Η τελευταία σου φράση παραπέμπει σε θεωρίες συνομωσίας και επιβεβαιώνει την ανάλυση της ιρονίκ πιο πάνω για τις δεισιδαιμονίες. Δεν έχω εμπιστοσύνη σε ειδικούς, σε φυσικούς ή κοινωνιολόγους αλλά ούτε και στον απλό λαό.
rogerio aparecidos romeiro
παβλοφικα αντανακλαστικα = υγεια , κυριε μπετατζη αν δεν το ηξερες οταν τα χασεις εισαι ενα βημα πριν να τιναξεις πεταλα
η δαναη υπερβαλει λιγακις η φαση ειναι να το χρησιμοποεις την ατακα οταν κολλαει και οχι σε στυλ οτιναναι.οrg γιατι τοτε θα ξεφτισει γρηγορα .
να δειχνεις οτι εχεις καταλαβει το πνευμα της που λεω στο τελος οτι συμπτωσεις γιοκ ανοιξε και καν βιβλιο μαθηματικων κ θα καταλαβεις το λεγομενο
για το μπατσοκ και συνθηματα κανε κανα σερτς αφου οπως λες τα ξυνεις κ δν κανεις τιποτα
tryager
Προσωπικά μου τι δίνουν αφάνταστα οι ατάκες διαφημιστικές και μη , που εκπέμπουν (είτε με τη μορφή είτε με το περιεχόμενο τους και πάντα στερούμενα υποβάθρου) μεγάλη δόση ηλιθιότητας. Μπόρα είναι θα περάσει (ας το ελπίσουμε :)
Η τύχη και οι δεισιδαιμονίες (αρχέγονες, νεόκοπες και φουτουριστικές) ποτέ δεν έπαψαν και δεν θα πάψουν να αποτελούν σημαντικό παράγοντα στη κοσμο-θεώρηση του κάθε ανθρώπου ατομικά, στη κοινωνία ως σύνολο και στο πολιτισμό γενικά (μέσα και η επιστήμη!), γιατί απλά ο άνθρωπος δεν είναι τέλειος, ούτε και τα έργα του.-
vikar
Έχω την εντύπωση, σχετικά με την απορία του μπετατζή για το προηγούμενο της φράσης, οτι όντως υπήρχε, αλλα δέν είχε παγιωθεί. Δηλαδή, και προφανώς δηλαδή, άνετα θα άκουγες «Κι' αυτό το λές σύμπτωση; Μή μας τρελαίνεις!» «Το βρίσκεις τυχαίο; Δέν θα τό 'λεγα», και τα λοιπά, ακόμη και αυτούσια την εδώ ατάκα. Αλλα αυτό που έκανε αυτή η διαφήμιση είναι οτι τη συγκεκριμένη την ατάκα την παγίωσε, μάλιστα με συγκεκριμένο υφάκι εκφοράς, απ' ότι την άκουσα λάιβ καναδυό φορές (εξού και το καταχωρίσιμο, κατα τη γνώμη μου).
Τώρα για το πόσο τα συνθήματα
διαφημιστικά, πολιτικά, αθλητικά, λογοτεχνικά (εκεί τα λέν κι' αφορισμούς ξερω 'γώ), φιλοσοφικά και λοιπάείναι επιβεβλημένα άνωθεν ή όχι, έ, απο προσωπική πείρα μπορώ μόνο να πώ οτι δικά μου συνθήματα ποτέ κανείς δεν αναπαρήγαγε απ' όσο ξέρω, ενώ μικρότερος αναμάσησα αρκετές παπαριές, αρχής γενομένης απο τα σχολικά ουρανοκατέβατα ρητά των ένδοξων προγόνων, ώς και τις μαλακίες πολιτικών κομμάτων του ογδόνταπου παρότι παιδάκι, ή ίσως ακριβώς γι' αυτό, ήμουν επιρρεπέστατος σε τέτοια εύκολα πιθηκίσματαμέχρι και τσιτάτα, τώρα, ανθρώπων που θα ήθελα να ζούσα παρέα τους και να τους έριχνα φαρμάκι στο τσάι ή στον καφέ σιγά-σιγά, όσο θα μου εμπιστευόντουσαν τις σοφίες τους (απ' τα τσιτάτα δύσκολο να απεξαρτηθεί κανείς).Αυτό που καταλαβαίνω είναι οτι η ειλικρινής και άκριτη αναπαραγωγή συνθήματος είναι ασφαλής ένδειξη οπαδισμού. Το προφανές.
Απ' την άλλη, το βρίσκω ευτυχές να υπάρχουνε τσιτάτα· είναι κάτι σάν γλωσσικά οδόσημα, σου δείχνουν τις κακοτοπιές, τί να αποφεύγεις να λές, ή τί θα έπρεπε να προσπαθείς να πείς αλλιώς. Γιά να πετάξω ενα σύνθημα με την ευκαιρία: «σύνθημα είναι μιά ατάκα, που θά 'πρεπε να θεωρείς ταμπού».
Ροτζέριο, χαίρομαι βέβαια να βλέπω οτι η νεολαία μας ανοίγει πού και πού κανένα βιβλίο μαθηματικών, αλλα αναρωτιέμαι μήπως έχεις φάει το παραμύθι περι μαθηματικής απόλυτης αλήθειας και λοιπά ευτράπελα μ' αυτά που γράφεις --νά ενα παραμύθι που τροφοδοτούν ένα σωρό ύπουλα και πιασάρικα συνθήματα, ίσως το πιάσω κάποτε και στο σλάνγκ τζι άρ, εγώ ή και άλλος βέβαια.
Ιρονίκ, το σχόλιο περι άνοιας τρομαχτικό... (Τόσο, που ούτε να σε αντικοροϊδέψω για το «σιγανοπαπαδίτσες» θέλω πιά.)
jesus
κάπου εδώ τελειώνει η συζήτηση για το μεγαλείο της ατάκας.
όποιος έχεις όρεξη για κάψιμο, πάτση, ας το δεις όλο, είναι η απάντηση σε ντοκς τύπου «τσάιτγκάιστ».
Galadriel
«If you are worried about this planet getting hot, then you know noone is sucking your cock». «Rinse out your mouth first please»... Τι ατάκες είπε ο τιτανοτεράστιος. Τι βίντεο βρήκε πάλι το βλαστάρι μου. Τυχαίο; Δε νομίζω.
Και που λες μπετατζή, ο καλός μου ο μπαμπάκας όταν ήμαστε μικρούλια, μας έβαζε τις φωνές όταν άκουγε να επαναλαμβάνουμε διαφημιστικά σποτ γιατί «τα παιδιά μου δεν δέχονται να τους κάνουν πλύση εγκεφάλου, ακούτε;». Παρόλα αυτά ακόμα θυμάμαι τον καρνέισον με τη λόλα. Μου θύμισες.
patsis
@jesus
Το είδα. Το είχα δει και τότε. Δεν σου το είπα. Ίσως όλα ξεκίνησαν από αυτήν μου την παράλειψη. Δεν ξέρω. Ελπίζω να είσαι καλά όπου κι αν είμαι και με θυμάται.