στου διαόλου το μπαμπά

Στον Μεσαίωνα είχε ανοίξει συζήτηση για το ποιος είναι ο πατέρας του διαβόλου. Αφορμή ήταν ένα χωρίο της Καινής Διαθήκης που έλεγε «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ», που αν το καταλαβαίνω καλά επρόκειτο για επεξήγηση, δηλαδή «είστε γνήσια τέκνα του πατέρα σας, δηλ. του διαβόλου». Καθώς όμως ήταν ασαφές, άνοιξε κουβέντα, προτάθηκαν διάφορες υποψηφιότητες για τον πατέρα του διαβόλου, αλλά δεν καθιερώθηκε καμία, κι ο διάβολος παρέμεινε ορφανός.

Μήπως εννοείς τον «πάντων ὁρατῶν τε και ἀοράτων ποιητήν»;

Όντως, κατά μια έννοια ο μπαμπάς του διαόλου είναι ο ίδιος ο Θεός. Πάντως, στα μεσαιωνικά κείμενα που έχω υπ' όψη, οι υποψηφιότητες που έπαιζαν για τον μπαμπά του διαόλου ήταν οι εξής: α) Όποιος άνθρωπος δεν περιορίζεται στο να αντιγράψει/ μιμηθεί την κακία του διαβόλου, αλλά δημιουργεί πρωτότυπες κακίες, που δεν υπήρχαν πριν από αυτόν, λ.χ. θα μπορούσαμε να πούμε πρωτοφανείς ψευτιές, μηχανές βασανισμού και φόνου, σεξουαλικά βίτσια κ.ο.κ. . β) Ο Κάιν, ως ένα τέτοιο παράδειγμα, καθώς εισήγαγε για πρώτη φορά τον φόνο. Μέχρι τότε ο διάβολος δεν μπορούσε να σκοτώσει, γιατί όλοι ήταν ασώματοι. γ) Μερικοί θεωρούσαν ότι ο όφις με το μήλο δεν ήταν ο ίδιος ο διάβολος, αλλά ο πατέρας του. Αυτά από μεταφυσικό τιραμισουρεαλισμό για σήμερα...

Και όπως θα λέγαμε παλιά, ο Κάιν είναι ο πατέρας του διαόλου γιατί του γάμησε την μάνα...

Πάντως ο διάολος πρέπει να είναι παιδί χωρισμένων γονιών, αφού αλλού είναι του διαόλου η μάνα και αλλού ο πατέρας του.

στη σημείωση απο συντακτική ομάδα το ''τέρμα Θεου-αρχές Αλλαχ'' αναφέρεται στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, όπου βρίσκονται στρατόπεδα και φυλάκια του Ε.Σ., και χρησιμοποιείται ως αναφορά για τις μεταθέσεις..

Υπάρχει κι η αμίμητη ατάκα τού Αρκά όπου σε ένα από τα σκιτσάκια του ο διάολος μνημονεύει τη μάννα του και λέει ότι την πεθύμησε επειδή έχει καιρό να τη δει. Ο άγγελος τού λέει: «και γιατί δεν πας να τη δεις;». Κι ο διάολος απαντάει: «που να τρέχω τώρα στού διαόλου τη μάννα»... :-)