Mπαρμπούνι - θηλ. μπαρμπούνω: μαμαδο-/γιαγιαδοσλάνγκ, χαϊδευτικός χαρακτηρισμός για κοριτσάκι, κυρίως μπεμπάκι, που είναι αφρατούλι και λαχταριστό για μαμαδο-τσιμπιές και μαμαδο-δαγκωνιές, με τσουπωτά μπουτάκια και μπρατσάκια γούτσου-γούτσου.
Ο χαρακτηρισμός χρησιμοποιείται και για στρουμπουλά αλλά τριζάτα ζουμπουρλούδικα παστάκια που σου 'ρχεται να τα δαγκώσεις (παίζει και σε ψαροδιασταύρωση).
Τώρα γιατί το μπαρμπούνι με τα μουστάκια του μπορεί να είναι χαρακτηρισμός για λιγουρευτικά μωρά, άβυσσος η ψυχή της γιαγιάς μου και της σειράς της, το πιθανότερο επειδή το μπαρμπούνι είναι χρυσοκόκκινο κι όμορφο, νόστιμο και λαχταριστό μιαμ μιαμ.
-Θεία τη θυμάσαι την Αρτεμούλα;
-Πω πω καλέ πώς μεγάλωσες εσύ;! (μάτσα μούτσα) Σε θυμάμαι ένα κοκκαλιάρικο μωρό και κοίτα τώρα... τι μπαρμπούνω έγινες! Σεφάω!
-Ίου μωρέ θεία με γέμισες σάλια!
-Α, όμως είσαι αγενέστατη πρέπει να μιλήσω στη μάνα σου.
Εδώ - πρωτότυπα προσκλητήρια για βάφτιση:
-[...]ομως εγω εχω 3 (2κοριτσακια κ 1 αγορακι) κ θελω ενα ποιηματακι και για τα τρια.απ'οτι βλεπω εχεις πολυ δουλεια,μηπως εχεις λιγο χχρονο κι για μας; [...] προς το παρον τα φωναζουμε χαιδευτικα μπαρμπουνο(κοριτσακι),φλουφλι(αγορακι) (σ.ς. κυρία μου, τι να σχολιάσω τώρα λέτε το αγόρι φλούφλη...) κ μινιατουρα(κοριτσακι). ευχαριστουμε!!!!!!!!
-[...]Για το τέλος αφήσαμε / το γλυκό μας το μπαρμπούνι / που είναι το τσαχπίνικο / το ροδαλό μας το ζουζούνι!!!
Εδώ - αφιερώσεις εξαιρετικές: Για το μπαρμπουνάκι, γνωστότερη σαν KV (Al Dente), μια σούπερ σπέσιαλ αφιέρωση, ειδικά για τις ακαδημαϊκές της εμπειρίες και το σεβασμό που αυτές απαιτούν: Η Μαίρη του Χάρυ Κλυν (χαμογελάτε, κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν).
4 comments
GATZMAN
Οπως είπε χθες ο Πρωτέας εδώ η ζωή πρέπει να προήρθε από τη θάλασσα.
Επίσης παίζει κι η λέξη μπαραμπουνεύω, με την έννοια παίρνω κιλά, στρογγυλεύω και χρησιμοποιείται είτε για άντρες είτε για γυναίκες.
GATZMAN
Εχει ετυμολογική σχέση το μπαρμπούνι, ο μπαρμπέρης και τα νησιά Μπαρμπάντος; Kι όμως.
Τυχαίο;
Cunning Linguist
Τίγκα ζουζουνιστός ορισμός!!
Επισκέπτης
@mes
Γεια σου καλή μου «μεσούλα» :-)
Εγώ με τα μπαρμπούνια έχω σχέσεις μίσους επειδή έχουν πολλά κόκκαλα και με πνίγουν.
{έχω μιαν ιδιοπαθή ευαισθησία στο λαιμό και στα ψαροκκόκαλα}
Όμως εκείνα τα άλλα «μπαρμπουνάκια» που αναφέρεις ομολογώ ότι τα άτιμα με έλκουν σφόδρα :-) έτσι που σπαρταράνε και σε προσκαλούν να τα...«φας».
Φτάνει να... ψηφίζουν.
Αν δεν ψηφίζουν τα αγνοώ πανηγυρικά ό,τι κι αν κάνουν.
Σιγά τώρα μην και μπλέξουμε με τούς νόμους για ένα χαζο-μπαρμπουνάκι. Τι στην ευχή, χάθηκαν οι τσιπούρες;
Αντιλαβού ματάκια μου ή να το κάνω πιο λιανά;
@GATZMAN
Η ζωή ασφαλώς και προήλθε από τη θάλασσα.
Υπάρχει μάλιστα και μια παλιά έκφραση, λέει:
«κακώς κάναμε που κατεβήκαμε από τα δέντρα»
κι ο άλλος απαντάει :
«κακώς κάναμε που βγήκαμε από τη θάλασσα», χεχεχε.