Φράση η οποία χρησιμοποιείται από κάποιον που βρίσκεται σε κατάσταση θυμού και θέλει να βρίσει κάτι ιερό για να ηρεμήσει η ψυχή του αλλά δεν θέλει να αμαρτήσει βρίζοντας Χριστούς, Θεούς και Παναγίες.

Τα «είδωλα» μπορεί να είναι πρόσωπα (Κολοκοτρώνης, Καραισκάκης, Διάκος κ.τ.λ.) αλλά και αντικείμενα (τα κουμπούρια της Μπουμπουλίνας, το μπαστούνι του Καποδίστρια, τα ράσα του Παλαιώνε Πατρώνε Γερμανού κ.τ.λ). Βίντατζ έκφραση την οποία θα ακούσει κάποιος πιθανότερα από παλιούς.

Η δεύτερη παραλλαγή (γαμώ τα είδωλα της Πόλης) αναφέρεται φυσικά στην Κωνσταντινούπολη.

- Ποιος είναι βραδιάτικα;
- Εγώ είμαι μπαμπά, τράκαρα την μπέμπα...
- Γαμώ τα είδωλα της επαναστάσεως κωλοπαίδι, του άη πούτσου ανήμερα θα ξαναδείς αμάξι

(από Tzimhs, 05/11/10)(από Tzimhs, 05/11/10)

Βλέπε και εδώ.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified