καρτούν

μου το λέει μια φίλη μου συνέχεια.

Σε εσένα ή για σένα;

εε...καί τα δύο...

Είναι ηλίθια.

(ναι ξέρω, παίζει να στο λέει την ώρα που σου χαϊδεύει τα μαλλιά μετά από έναν υπέροχο οργασμό, πράγμα που αμβλύνει τον χαρακτηρισμό όσο να το κάνεις, αλλά να μάθει να σέβεται) (κι αυτή) (πλάκα έχει παρένθεση παρένθεση) (ναι, πήζω)

δεν είναι ηλίθια η κοπέλα, απλά ξανθιά είναι...
:Ρ

βασικά είναι ηλίθια, αλλά γιατί εκεί που είχε κάτι βυζάρες που της ρίχνανε γύρο (παρεμπίπταμπλυ δεν τό 'χουμε αυτό), γαμήθηκε στη δίατα κ τωρα τους ρίχνει αυτή γύρο.

Μωρέ ας κάνει ό,τι θέλει, το γιο μου να μην ενοχλεί και ας μείνει πετσί και κόκκαλο. Να μου πεις γιε μου άμα σε ξαναπεί έτσι να πάρω τη μάνα της τηλέφωνο.

εντάξει μαμά. να βγω να παίξω μπάλα στον κήπο τώρα;

Άμα έκανες τα μαθηματά σου.

μόνο η αριθμητική μου μένει...έλα....

Και να διαβάσει από τον Κωστάκη δίπλα του θα αντιγράψει αφού.

μαρτυριάρη. δε θα ξαναπαίξω μαζί σου με τα τρασφόρμες μου.

τι γίνεται εδώ; ΕΕΕ;;; ησυχία, κοιμόμαστε!

Τότε την επόμενη φορά που θα έρθεις σπίτι θα βάλω τον ρούντι να σε δαγκάσει και θα πω στον μπαμπά μου να δείρει τον μπαμπά σου γιατί είναι πιο δυνατός.

Κύρα Ηρώ δε φταίω 'γω, και προχτές που χτυπαγάγαμε τα κουδούνια αυτός με επηρέασε.

ρε ουστ που δε φταις και συ, ου ρε κωλόπαιδα, κι έχω και τον άντρα άρρωστο και μουτονεξυπνήσατε, ουναμουχαθείτε ρε! τραβάτε πίσω στις μανάδες σας μη βγω έξω! γιαααα κάτσε να τις πάρω ένα τηλεφωνάκι, τώρα, τώρα!

[παρακολουθώ τα γενόμενα πίσω από το κουρτινάκι στο παράθυρο της κουζίνας]

μαμάαααα!!!!! μαμάΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!! αυτός εκεί με τα μούσια είναι που σου έλεγα που ήθελε να με κεράσει γλειφιτζούρι, σ' εκείνο το παράθυρο.

ΚΑΙ ΣΥ ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, ΣΕ ΒΛΕΠΩ, Ε; ΚΑΤΙΝΑ, Ε ΚΑΤΙΝΑ! ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΩ ΚΑΙ ΠΑΣ ΦΥΛΑΚΗ!

ΝΑΙ, ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΕΙ, ΤΟ ΕΙΔΑ ΤΟ ΚΟΥΡΤΙΝΑΚΙ ΠΟΥ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ, ΠΑΛΙΟΠΡΟΣΤΥΧΕ! ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΠΩ, ΟΛΑ!!!! ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΡΩ ΓΩ!!! ΑΜΕ! ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΕΜΑΤΟΝΕ ΣΑΚΑΤΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ! ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΠΩ, ΟΛΑ!!!

... Σταδιάλα για γειτονιά...

Αγόρι μου! Έτσι σε έκανα εγώ, σοφό και μυαλωμένο να αποφεύγεις τις κακοτοπιές, άσε καλό μου καλύτερα να το κερνάς το γλειφιτζούρι παρά να το κερνιέσαι αν με πιάνεις τι εννοώ γιατί είμαστε και στο σλανγκρ.

Αυτός ο θείος κάνει κατηχητικό, είναι προπονητής στην μικρή ομάδα ποδοσφαίρου και κάνει χορό στο τμήμα των αγοριών.

exit η γκρινιάρα γειτόνισσα στην αυλή και συναντά τη μάνα:
- Καλημέρα σας, τι μου κάνετε... Ξέρετε, τα παιδάκια σας προσέξτε, παρακαλώ. Όχι ότι με ενοχλούν, αλλά έτσι όπως είναι επικίνδυνα σήμερα τα πράγματα, ξέρετε, καλύτερα να μην τα αφήνετε μόνα τους (και της κλείνει το μάτι δείχνοντας προς το παράθυρο με το κουρτινάκι). Και συνεχίζει: - Αρκετές έγνοιες έχω με τον σακάτη, δεν αντέχω άλλα. Καταλαβαίνετε εσείς, δείχνετε γλυκός άνθρωπος. Ε και όσο νά 'ναι δεν αξίζει να πάθουν τίποτα κακό τα μικρά, ε;

[παρακολουθώ τα γενόμενα στην plasma μέσω μικροκάμερας που έχω βάλει πίσω από το κουρτινάκι στο παράθυρο της κουζίνας - αναβοσβήνει χαρακτηριστικό κόκκινο φωτάκι]

Ψστ, πάνκε, το πραγματικό πρόβλημα θα ξεκινήσει όταν διαπιστώσεις ότι σου ρχεται να τον παίξεις κιόλας βλέποντας στην κάμερα την ιρόνικ ως ζηλιάρα γειτόνισσα να μου χώνει γιατί δεν προσέχω αρκετά τον τζίζα.

«Και να δείτε, κυρία μου», συνέχισε η ζηλιάρα, «ότι από κει πίσω (και ξανάκλεισε το μάτι προς το κουρτινάκι) συμβαίνουν σημεία και τέρατα! Σημεία και τέρατα, σας λέω! Να, τώρα που μιλάμε είμαι σίγουρη ότι συμβαίνουν κακά πράγματα. Γι' αυτό σας λέω, τα παιδιά και τα μάτια σας! Και τα δύο δικά σας δεν είναι; Και το ξανθούλι και το μικρούλι;

Αχ ναι, όλα τα μωρά της γειτονιάς δικά μου είναι, κι όσα δεν είναι έχω κάνει αιτήσεις για υιοθεσίες γιατί τα αγαπάω πολύ εγώ τα μωρά και τα προσέχω άμα λάχει ναούμ (αααααααααχαχαχαχ μαλάκαααα μουυυυ αααχαχαχα ποια λιλιανάδα και μαλακίες)

- Αχά, μουρμούρισε η Γειτόνισσα.

το πραγματικό πρόβλημα θα ξεκίναγε άμα διαπίστωνα ότι μου ρχόταν να τον παίξω κιόλας, όχι βλέποντας στην κάμερα την ιρόνικ ως ζηλιάρα γειτόνισσα να σου χώνει αλλά βλέποντας τον τζίζα.

[Μετά το σάλο που ξέσπασε στη γειτονιά: Φορτηγό, παρκαρισμένο έξω από την είσοδο του σπιτιού μου, με επιγραφή στο μουσαμά «Μεταφοραί ο Μήτσος», δουλεύει στο ρελαντί - δύο αλλοδαποί φορτώνουν την τελευταία πολυθρόνα - εγώ με μια βαλίτσα ανεβαίνω στη θέση του συνοδηγού - οι πόρτες κλείνουν - το φορτηγό φεύγει]

μαμά, μαμά, εγώ να πάω σπίτι να τελειώσω τα μαθήματά μου;;
[έχω κρύψει κ ένα μαξίμ στο συρτάρι του κομοδίνου, δεν πιστεύω να το βρήκε]

Το καλό με αυτό τον όρο είναι ότι δύναται να έχει και θετική χροιά. Δλδ. είσαι καρτούν, παιχνιδιάρης, κάνεις γκριμάτσες. Αντιθέτως η αντιπαράθεση με συγκεκριμένα καρτούν περιορίζεται στην αρνητική χροιά.

Θυμήθηκα μια κοπέλλα που την είχα βαφτίσει «Ητα-Βήτα» (υπήρξα ελεεινός, το ομολογώ), ή κάποια άλλη που την φωνάζαμε Όλίβ, λόγω της προφανούς ομοιότητας με την αιώνια αρεβωνιάρα του Ποπάϊ.

Άσε μας μωρέ ελέκτρον είσαι εκτός θέματος αααααααχαχαχαχ (ιρον ελπίζω να μην θυμώνεις κάτω από το λήμμα σου που)

Η Γειτόνισσα μπερδεύτηκε με όλη τη φασαρία που έπιασε έτσι ξαφνικά, επίσης παραξενεύτηκε και, έτσι που το ξανασκέφτηκε, αποφάσισε ότι ενοχλήθηκε κιόλας, που κανείς δεν άκουγε τα λόγια της: το ξανθούλι ζητιάνευε επίμονα κάτι από τη μάνα του (μα είναι δυνατόν να της ζήταγε να πάει να μελετήσει; μπα, κάτι άλλο θα είπε ή κάτι άλλο θα εννοούσε), το κουρτινάκι, αδιάφανο και ακίνητο, δεν αποδείκνυε τις θεωρίες της, άσε που πέρασε κι ένας άσχετος από τη γειτονιά κι άρχισε να λέει τα δικά του για μια Ολίβ, τι μας νοιάζει η Ολίβ κύριε, εδώ έχουμε μεγάλα θέματα που επείγουν να ταχτοποιηθούν!

τζιζ, δεν δείχνεις το γάμα μήδι στη φίλη σου, λέω γω; και πες της ότι στον ελεύθερό σου χρόνο κάνεις το μοντέλο του λάνγκερφελντ!

ρε συ, μου πάνε τα πουκάμισα:Ρ

πού να δεις και άλλες φωτό!

αν έχεις κ καμιά γυμνή φωτό μου, χώσε να γουστάρω.

σ' έχω, σ' έχω!

Της φάτνης δεν μετράνε...

η Μες δεν έχει αντιδράσει και με ανησυχεί πολύ αυτό.

πολύ κουλ τύπος είμαι αραγμένος στο έτσι ρε πστ μου...

σου πάει όπως τα πουκάμισα.

[περνάω με καπέλο, γυαλιά ηλίου, ανασηκωμένους γιακάδες και διαπιστώνω: Χμ... σ' αυτή τη γειτονιά γίνεται ουτοσηάλλος της ανωμαλίας τελικά, η ενοχλημένη γειτόνισσα ανταλλάσσει φωτογραφίες με το ξανθό αγοράκι, και μάλιστα γυμνές!]

Ένα παράθυρο με σκούρο κουρτινάκι, σε μισοσπασμένο ιστό. Πίσω του, το φως μπαίνει από την πεσμένη σκεπή. Απέναντι, μια μικρή πολυκατοικία, κλειστή, με μουλιασμένους τοίχους. Στα κουδούνια της εισόδου τα νερά ξέπλυναν τα μελάνια των ονομάτων. Στο τέλος του στενού, μια αυλόπορτα με την επιγραφή «Ο Ρούντι δαγκώνει» και πιο πέρα, μέσα στην αυλή, μια ξεφουσκωμένη μπάλα κι ένα ξύλινο έλκηθρο που γράφει «Λάνγκερφελντ».

Πριν επιστρέψω στο δρόμο μου, τράβηξα δυο-τρεις φωτογραφίες. Το κόκκινο φωτάκι της κάμερας αναβόσβησε στιγμιαία.

Βρε patsis δε ρίχνεις μια ματιά εκεί στο ρημαδιό και στις αράχνες μπας και είναι το τετράδιο της αριθμητικής; Τσάμπα έκανε προπαίδειες ο τζίζας, 4 χρόνια το ψάχνω αυτό το τετράδιο.