τζαμαχιρίγια

Ένα είδος άτιντιουντ ψυχολογικής άμυνας που πληθαίνει τον τελευταίο καιρό είναι στο στυλ «τι μας νοιάζει εμάς; αφού θα θα φύγουμε. Οι πάκηδες να τα ακούνε που είναι οι μόνοι που θα μείνουν σ΄ αυτόν τον τόπο». (Πάντως η Ιαπωνία ξεγράφτηκε ως τόπος επιθυμητής μετανάστευσης).

και γω θα μείνω.

Πέραν της πλάκας, καλό είναι να μην παρασυρόμαστε σε εύκολους αφορισμούς, καταδικάζοντας μονοκοντυλιά λαούς και πολιτισμούς τους οποίους ελάχιστα γνωρίζουμε. Η Λιβύη, γενικότερα ο αραβομουσουλμανικός κόσμος, αποτελούν πραγματικότητες εξαιρετικά σύνθετες, που δεν μπορούν εύκολα να υπαχθούν και να ερμηνευθούν με τις δικές μας δυτικοκεντρικές κατηγορίες και εργαλεία. Πόσο μάλλον όταν εσύ, ως Ελλάδα, έως και πριν 20 μόλις χρονάκια ήσουν ένας μονολιθικός εθνικός κορμός με 98% ορθόδοξους ελληνόφωνους - μια εθνική ομοιογένεια αδιανόητη για τα περισσότερα κράτη του πλανήτη. Έχω συναίσθηση των αδιεξόδων ενός άκρατου πολιτισμικού σχετικισμού, που βλέπει παντού κυρίαρχα οριενταλιστικά discourses. To ουσιώδες είναι, ωστόσο, η προσπάθεια κατανόησης. Στο Μαγκρέμπ και την Κεντρική Αφρική, μετά το τέλος της αποικιοκρατίας, ετερόκλητα φυλετικά και εθνοτικά στοιχεία συνωθήθηκαν υπό την ίδια κρατική στέγη, μέσω μιας αυθαίρετης, εκ των άνω, χάραξης των συνόρων - θυμίσου, χαρακτηριστικά, την τερατωδώς αφύσικη ευθεία γραμμή που χωρίζει τη Λιβύη από την Αίγυπτο... Τα καραβάνια των περήφανων μπερμπερίνων διέσχιζαν επί αιώνες με τα ποίμνιά τους τις αχανείς εκτάσεις της Σαχάρας, χωρίς κανένα τεχνητό σύνορο να τους εμποδίζει, μέχρι που τους προέκυψε το εξ Εσπερίας εισαγόμενο φρούτο του νεωτερικού έθνους-κράτους. Να κατανοούμε λοιπόν κι όχι να καταδικάζουμε - φωτισμένοι δυτικοί ανθρωπολόγοι ενέσκηψαν στην εντατική μελέτη των βορειοαφρικάνικων πολιτισμών, ο Clifford Geertz στο Μαρόκο, παλαιότερα στο μεσοπόλεμο ο Evans-Pritchard με την περίφημη μονογραφία του για τους Sanusi της Κυρηναϊκής... Τεσπά, η συζήτηση είναι τεράστια, ελπίζω να έγινε κατανοητό το σημείο μου...

Α ρε Τζόνι, σφαίρα πήγαινε το λήμμα και μου το χαντάκωσες με το σχόλιό σου...

«To ουσιώδες είναι, ωστόσο, η προσπάθεια κατανόησης».
(Τζωνμπλακ)

Τo ουσιώδες απ΄ό, τι φαίνεται Τζων είναι διαφορετικό για τον καθένα, και για να μην πάμε μακριά, για τον αγίβε είναι η βαθμολογία του λήμματός του.

Γιατρέ μου sorry ήταν το τελευταίο που θα ήθελα, απλά έκανα όρεξη για κουβεντούλα ψιλοεπιπέδου με τα μυαλά του σάη :)

χαλικουτις μιλάς με γρίφους εσχάτως, περιμένω αδημόνως τοποθέτηση στο θέμα Υπατία.

Γμτ, ακόμη με κατατρύχει η βαθμοθηρία από το Δημοτικό, να βγω πρώτος στην τάξη, απουσιολόγος, σημαιοφόρος, όλα τα σκ@τ@, ακόμη να την αποβάλλω από πάνω μου, θέλω ακόμη πολύ αυτοψυχοψάξιμο...

Ξεκόλλα Αλλιβέ, άλλοι (κι εγώ μαζί) το έχουμε κατά καιρούς αναγαγαγάγει σε πολύ σοβαρότερο θέμα από ότι είναι.

εγώ πάντως δεν την πρόλαβα τη βαθμολογία στο δημοτικό, ας όψεται ο πασοκισμός...

Μη μασάς αγίβε, χαμηλά στα στέρια σου, αλλά ψηλά στην καρδιά μας.

Αρχιμήδης!!!

Δύο σκέψεις:

1. Θα μπορούσε ο όρος να συσχετιστεί με τα τζάμι, τζαμάουα, τζαμιροκουάι, και να σημαίνει το μπάχαλο με την καυλή έννοια, όπως πλείστα όσα δόκιμα δυσώνυμα που αποτελούν σλανγκικά ευώνυμα, λ.χ. κόλαση, πόλεμος, άσχημα κ.τ.ό.

Λ.χ. - Πώς ήταν το παρτάκι χτες;
- Τζαμαχιρίγια περάσαμε. Κρίμα που δεν ήρθες.

1. Σε σχέση με την συζήτηση που έχει ανοίξει στο της Κορέας θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε αν σε άλλες γλώσσες λέγονται εκφράσεις, όπως γίνεται της Ελλάδας / της Αθήνας σχετικά με την κρίση μας. Το μόνο που ξέρω είναι ότι στο Παρίσι παραλλάξανε το κλασσικό διαδηλωτικό σύνθημα:

Tous ensemble, tous ensemble, grève générale!

= όλοι μαζί, όλοι μαζί, γενική απεργία!

σε Tous ensemble, tous ensemble, grèce générale

= όλοι μαζί, όλοι μαζί, (να το κάνουμε) γενική Ελλάδα!

ως ομάζ στα Δεκεμβριανά του 2008.

Aller se faire voir chez les Grecs που λέν κι οι Γάλλοι, ε Ζεζού;

@Mes: Tί 'πες τώρα! Μπορώ να ελπίζω δηλαδή;

Τι θα έλεγε ο Gatzman; Μα φυσικά τζαμαχειρία: η χρυσοχέρα στο φραπέ!

Μα τα 1.000 μαχ. Ιντά πες τώρα; !!!!!

@Johnblack [σημειώση: το σχόλιο αναφέρεται σε άλλα σχόλια σε άλλο λήμμα, που τελικά σβήστηκαν από το σάιτ και μάλλον θά πρεπε να σβηστεί και αυτό το το σχόλιο μετά από καδγιό μέρες]

Mαύρε μου γοργογόνατε κι ανεμοκυκλοπόδη, γενικά περίμενα ένα σχόλιο ας πούμε contrapunto σαν το από πάνω σου για να τοποθετηθώ, όπως λες και συ, σχετικά με τη δική σου Υπατία. Το ουσιώδες λες είναι για σένα να κατανοείς, όμως, πρώτα απ΄όλα να κατανοεί κανείς τον εαυτό του ή να μην κάνει ότι δεν τον κατανοεί, γιατί όταν κανείς κάνει το χαζό ενώ είναι από τα μυαλά του σάη, αυτό είναι προβοκάτσια και ανθρώπινη φτήνια. Αυτά που έγραψες για την Υπατία ήταν εντελώς κουκουρούκου ως πολιτική παρέμβαση, στοιχίζονται με τις πιο λαϊκοφασιστικές προσλήψεις της Υπατίας, που αρνούνται ριζικά στους μετανάστες πάνω απ΄όλα το δικαίωμα να αγωνίζονται. Γιατί όπως το καταλαβαίνω εγώ, παρεμβαίνεις για να πεις ότι ο αγώνας τους είναι σκάρτος επειδή τρώνε, για να περάσεις, όμως, το μήνυμα ότι τρώνε επειδή ο αγώνας τους είναι σκάρτος. Θα μου πεις: ναι ρε χαλικούτη, το ξέχασες; Πώς είναι δυνατόν να το ξέχασες!; εγώ είμαι ο περίφημος Τζόνμπλακ που είμαι και εναντίον όλων και παράλληλα προσπαθώ να κατανοήσω.

Ίσως με αυτό που έγραψες να πιστεύεις ότι για μια ακόμα φορά κατά βάθος αποτϋπωσες ανάγλυφα (ή κατά γλύφος ανάβαθα) τη στάση σου της συνειδητοποιημένης και επιθετικής απραξίας, αλλά επειδή μια χαρά αναπαρήγαγες το μπλα μπλα (για το τι δε δείχνουν οι εξετάσεις των γιατρών, τι είδες με τα ματάκια σου κ.λπ.), πέρασες στην πιο χυδαία αντίδραση εναντίον της απεργίας και των μεταναστών ως ανθρώπων. Λοιπόν, συνολικά η παρέμβαση της Αυτού Θολότητάς Σου ήταν το ίδιο παρακατιανή με το φασιστοσυρφετό που παρεμβαίνουν στη δημόσια σφαίρα και, αφού έχουν εκπέμψει το ρατσιστικό τους οχετό, ρωτάνε το ακροατήριό τους (την κοινή γνώμη) “πείτε μου τώρα, είμαι ρατσιστής;”. Τόσο φτηνό. Ε, δε θα σου πω εγώ αν είσαι ρατσιστής. Δεν έχει σημασία ούτε για σένα, ούτε για μένα, ούτε για το ρατσισμό τον ίδιο.

Και όλα αυτά δε σημαίνουν ότι “τα παλικάρια έτρωγαν” ή όπως αλλιώς το είχες γράψει...

Να κι ένα ενδιαφέρον αρθράκι, με πράγματα γνωστά μάλλον σε σένα...

Όσο για σένα βαθμοθήρα άγιβε, όπως κατάλαβες το σχόλιο για σένα δεν απευθυνόταν σε σένα, που ως γιατρό και ως σλάνγκο σ΄εχτιμώ ιδιαίτερα, αλλά στον κατανοητικό Τζων.

κι όλ΄αυτά τα γράφω πίνοντας τον πρώτο φραπέ της σεζόν, με ότι αυτό κι αν σημαίνει.

Πω κι έχει μια λιακάδα, τείπες τώρα βρε χαλικού, ο πρώτος φραπές της σεζόν, καλό καλοκαίρι α τόντος...

G16!

Πω ρε βράστα απελπισία εδώ μέσα, ούτε ένα φραπέ δεν μπορεί να ονειρευτεί κανείς χωρίς να παραπέμψει κάποιος σε χύσια ίου γμτ

@ χαλικού: χαίρω πολύ για τη γνωριμία (είναι η πρώτη φορά που η Α.Υ. Σας απευθύνεται στην ημετέρα ταπεινότης) αλλά κυρίως διότι αναγνωρίσατε (πρώτος, μόνος) το σκωπτικόν της απάντησής μου στην τοποθέτησή σας (ότι δήθεν με ενδιαφέρει [πρωτίστως, αποκλειστικώς] η κατάταξή μου στον βαθμολογικό πίνακα του σαϊτός). Τη βαθμολογία σας, την έχω χεσμένη.
Για τα διαδραματισθέντα στην Υπατία απέφυγα επιμελώς να πάρω θέση, από απόλυτο ρισπέκτ προς τη φιλόσοφο Υπατία per se, αν και κατά τη γνώμη μου η ίδια ως Αλεξανδρινή δεν θα έφερνε αντίρρηση στη φιλοξενία Αιγυπτιωτών και άλλων μεταναστών σε ένα οίκημα που φέρει το όνομά της.
Αλλά να μας κοπανάνε κατάμουτρα μια εκβιαστική απεργία πείνας, παραβιάζει τους κανόνες φιλοξενίας και ως εκτουτού θεωρώ απόλυτα ορθή την πρωτοβουλία της επιτροπής συμπαράστασης (sic) να τους ταΐζει κρυφίως, ειδ΄άλλως ύστερα από 40+ μέρες πλήρους αποχής από την τροφή δεν θα έβγαιναν έξω με ασθενοφόρα, αλλά με άλλα οχήματα, που δεν θέλει κανείς μας να σκέφτεται. Τέλος να σημειώσω ότι μάγκας δεν είναι εκείνος που εξαντλείται σε φραστικούς βερμπαλισμούς επιτηδευμένης συμπαράστασης και κάνει τον πούστη με ξένο κώλο, αλλά εκείνος που βάζει το χέρι του στην τσέπη του για να βοηθήσει έμπρακτα όσους θεωρεί αναξιοπαθούντες και άξιους της συμπαράστασής του. Και από τους πρώτους είδαμε πολλούς, αλλά από τους δεύτερους...;

χαλικού αγορίνα μου, ήμουν έτοιμος να ρίξω δυο φωνήεντα επί του θεμάτου, με ειλικρινά φιλική διάθεση και σε αντίθεση με την εριστική δική σου (ένεκα και η ηλιόλουστος ημέρη) αλλά ευτυχώς για όλους μας με πρόλαβε ο γιατρός που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους όσον αφορά την ιλαροτραγωδία της Υπατίας και, εννοείται, με κάλυψε απολύτως.

κάτσε ρε άγιβε. φιλοξενία;; τους βάλαμε να κοιμηθούν σπίτια μας κ να φάνε τσάμπα;

δεν είναι εκβιασμός να βάζεις κάποιον να δουλεύει (άρα κ η ελληνικη κοινωνία τους χρειάζεται, δεν την χρειάζονται μόνο αυτή) κ να τους συμπεριφέρεσαι χειρότερα από ζώα;;

να θυμήσω ότι ένα κλασσικό επιχείρημα κατά των «φονταμενταλιστών ισλαμιστών» είναι ότι εμείς στις γελάδες έχουμε ταυτότητες, αυτοί δεν δίνουν στις γυναίκες τους. ε, αυτοί οι άνθρωποι ζουν κ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ σε μία χώρα στην οποία τα γελάδια έχουν ταυτότητες κ αυτοί ακόμα κ με απεργία πείνας δεν αποκτούν χαρτιά. ή δεν τους βάζεις να δουλέψουν (κάτι το οποίο το έκανες επίσημα κ ως κράτος στα εργοτάξια των ολυμπιακών αγώνων) ή τους δίνεις χαρτιά. τα υπόλοιπα είναι διαχειριστικές μαλακίες που τις λες κάνοντας τον πούστη με ξένο κώλο, γιατί αν καιγόταν ο δικός σου θα θεωρούσες παράλογο το να κολλάς στη γραφειοκρατία όταν πρόκειται για τη ζωή σου.

για το κομμάτι «πούστης με ξένο κώλο» αρνούμαι να απαντήσω για τον ακόλουθο λόγο. έχω βαρεθεί να διαβάζω κείμενα που κάνουν κριτική από αριστερά κ από δεξιά κ είναι κ ένας λόγος που με τον πατέρα μου τσακώνομαι ανελέητα. ή θα μου πεις ότι αυτά που ζητάς κ πιστεύεις είναι μαλακίες, ή θα μου πεις ότι δεν είσαι αρκετός γι αυτά που ζητάς κ πιστεύεις. δεν δέχομαι κριτική από κάποιον ταυτόχρονα ότι κάνω αλληλεγγύη σε λάθος αγώνες κ ότι δεν την κάνω σωστά.

για την αναπαραγωγή του φασιστικού εμετού:

το να τρώγανε λίγο είναι απολύτως λογικό. η παράλυση κ η αργοστροφία της κοινωνίας κ του κράτους θα τους είχε σκοτώσει πριν αρχίσει να έχει νόημα η απεργία πείνας ως αγώνας αν έκαναν σκληρή απεργία πείνας όλες τις μέρες.

αν ήθελαν να έχουν ελπίδες κερδίσουν κάτι κ όχι να αυτοκτονήσουν κ να γίνουν μάρτυρες έπρεπε να λύσουν αυτό το πρόβλημα. κ υπενθυμίζω ότι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ κοινωνικού αγωνιστή κ χριστιανού ή οποιουδήποτε ένθεου μάρτυρα.

αλλά είναι γελοίο να λες ότι έτρωγαν γκούντις κ σουβλάκια.

(το κομμάτι προς τον άγιβε εντελώς φιλικά, παρά το επιθετικό ύφος, δεν είμαι στα ήρεμά μου τελευταία.)

Τελικά, για να τραβήξει κανείς πάνω του τα λέιζερ σ΄αυτό το σάη, πρέπει να δηλώσει είτε λεσβία, είτε φασίστας είτε να υποστηρίξει τον Τζόνι.

Κανένα από τα πιράνχας του σαητός με την επιλεκτική ευαισθησία, δεν έσπευσε να εκφράσει την αλληλεγγύη του σε αυτούς και αυτούς τους απεργούς πείνας, και όχι αδίκως: οι περιπτώσεις τους δεν έτυχαν της ίδιας προβολής από τις (ελεγχόμενες) πηγές πληροφόρησης της ηλεκτρονικής κοινωνίας μας. Βλέπετε, εδώ δεν υπάρχει σκατό εξωτικής απόχρωσης και οσμής, εδώ στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι μας και σιγά μην κάνουν πραγματική απεργία πείνας, όλο και θα το ψιλοπαίρνουν το κολατσό τους, θα σκεφτούν οι υπέρμαχοι της Απατίας.

Η γενίκευση εκκολάπτει το αυγό του φιδιού και δεν υπάρχει καταλληλότερη κοιτίδα από τον ισχυρισμό ότι όλοι προσκαλέσαμε και εκμεταλλευτήκαμε Μαμελούκους εργάτες. Ή, επειδή το έκανε η διοργανώτρια αρχή πριν από 7 χρόνια ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, έχουμε αναλάβει μια υποχρέωση (ποιά ακριβώς;) απέναντι σε όλες τις φυλές του Ισραήλ στο διηνεκές.

Ποιά ακριβώς υποχρέωση; Στέγαση; Δουλειά; Περίθαλψη; Για πάαινε να κάνεις εκβιαστική απεργία πείνας με αυτά τα αιτήματα στη Νομική Σχολή του Λονδίνου, της Κανμπέρας, της Χαράρε ή της Χαρτούμ και δες τί θα συμβεί, ω αφελή κουφιοκεφαλάκη εκτουασφαλούς ψευδοφιλάνθρωπε.

Δεν είμαι ο κατάλληλος να απαντήσω, αλλά νομίζω ότι σε κάποιο μέρος της απεργίας λάμβαναν συστατικά όπως αλάτι, ζάχαρη (και νερό), όχι βέβαια γκούντις και σουβλάκια. Οπότε όταν λέμε απεργία πείνας δεν ήταν το ίδιο σαν να είναι κάποιος ναυαγός σε σχεδία στην μέση του ωκεανού και να μην έχει ούτε νερό ούτε τίποτα. Αλλά δεν είμαι ειδικός ούτε αρμόδιος για να έχω υπεύθυνη άποψη επί του θέματος. Ωστόσο, εξακολουθώ να πιστεύω στην ειλικρίνεια της απεργίας, επειδή τους είδα να χάνουν κιλά. Τώρα δεν απαιτώ και να πεθάνει ο άλλος για να τον αναγνωρίσω ως αγωνιστή.

Το «φιλοξενία» είναι λίγο αστείο. Μετανάστες (μη απεργοί) με τους οποίους συζητάγαμε μας έλεγαν ιστορίες πως δεν τους δίνανε δουλειά (την μαύρη) αν ξέρανε καλά ελληνικά, γιατί προτιμούσανε κάποιον που να μην ξέρει καθόλου ελληνικά για να μπορούν πιο εύκολα να τον εκμεταλλευτούν.

Και το «εκείνος που βάζει το χέρι του στην τσέπη του για να βοηθήσει έμπρακτα όσους θεωρεί αναξιοπαθούντες» είναι χριστιανικό ντίσκουρς, ή έστω ποστ-χριστιανικό/ θρησκευτικό, δεν έχει σχέση με έναν κοινωνικό αγώνα. Για μένα και τα δύο είναι καλά, αλλά το δεύτερο είναι αναπόσπαστο.

να σου υπενθυμίσω (πιθανόν να το έχει πάρει το μάτι σου στο σάη) ότι ζω σε μια χώρα (γαλλία) που έχει πρόβλημα με μετανάστες χωρίς χαρτιά πριν η ελλάδα γίνει χώρα κ ότι εδώ μαθητές τρώνε πλαστικές σφαίρες στο πρόσωπο.

αυτή τη στιγμή εμένα με πληρώνει το γαλλικό κράτος με υποτροφία για να κάνω κάτι που πιθανότατα ο αντίστοιχος γάλλος θα έκανε το ίδιο καλά με μένα, αν όχι καλύτερα.

κ επειδή οι έλληνες για τους γάλλους είμαστε πάνω-κάτω ό,τι οι αφρικανοί για τους έλληνες, κοντοί, τριχωτοί, μαύροι κ τεμπέληδες, καλά θα κάνει το Κράτος εδώ να με στείλει σπίτι μου να ξεπληρώσω το χρέος μου κ να μην τρώω το ψωμί του γάλλου φοιτητή που του πήρε την υποτροφία το καθίκι ο ξένος.

νομίζω;

Δεν θέλω να προσωποποιήσω τη συζήτηση, αλλά νομίζω ότι δεν χρειάστηκε να κάνεις απεργία πείνας ή να εκβιάσεις αλλέως πως τη Γαλλική Δημοκρατία για να διεκδικήσεις τα παραπάνω.

κ τι σου λέει ότι στη συνείδηση του μεσου γάλλου αυτό με νομιμοποιεί παραπανω, όντας ο τεμπέλης κ χρεοκοπημένος έλληνας που τους τρώει τα λεφτά; σάμπως με θέλει αυτός στην ευρώπη;

(επίτηδες προσωποποίησα εγώ τη συζήτηση, γιατί οι εν ελλάδι έλληνες νομίζουμε πως δέν είμαστε οι αφρικανοί του υπόλοιπου κόσμου.)

Δηλαδή για κάθε έναν έλληνα τζήζαντα υπότροφο του εξωτερικού, πρέπει να υποκύπτουμε στον εκβιασμό 300 λαθρομεταναστών απεργών πείνας;

απλά εάν θεωρείς λογικό το να αποκλείεις τους ξένους στην ελλάδα, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς ως λογικό τον αποκλεισμό του έλληνα στην γαλλία ως ξένου, με βάση τον αντίστοιχο συλλογισμό του εαυτού σου εάν ήσουν γάλλος.

κ πίστεψέ με, ο «γάλλος εαυτός σου» μπορεί πολύ εύκολα να δικαιολογήσει ότι πρέπει να με πετάξουν έξω απ' τα σύνορα.

εάν τώρα θεωρείς ότι εγώ μπορώ δικαιωματικά να τρώω* τα λεφτά που θα έδινε το κράτος εδώ σε έναν γάλλο απλά κ μόνον επειδή τυγχάνει να έχω χαρτιά, ανοίγουμε άλλη συζήτηση.

κ στην τελική, στην ουσία αυτό που ζήτησαν οι απεργοί είναι κάτι το εξής απλό, συντηρητικό κ συστημικό στην τελική αίτημα. την κατάργηση της παράνομης εργασίας. κάτι το οποίο είναι αίτημα κ για έλληνες.

το επιχείρημα με τον «γάλλο εαυτό σου» είναι κατά τη γνώμη μου το κρας-τεστ οποιουδήποτε επιχειρήματος. ο τσόμσκυ το χρησιμοποιεί μεταφέροντας επιχειρήματα σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους κ το ονομάζει, νομίζω, ιστορικό αναχρονισμό.

λέει, πχ, ότι αν υποστηρίζεις τον καπιταλισμό ως σύστημα με βασικό επιχείρημα την παραγωγικότητα της οικονομίας, αν πας τον εαυτό σου πίσω στην αμερική του 1900 με την ίδια ευκολία θα υποστήριζες την δουλεία, που ήταν βασικό κομμάτι της οικονομίας εκεί τότε. η δουλεία είναι οικονομικά παραγωγική, άρα δεν υπάρχει αντίφαση με το επιχείρημά σου. βέβαια θα τσινήσεις, γιατί σε χαλάει να υποστηρίζεις ένα κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που η ιστορία κατήργησε.
ή, πάλι, η ανάπτυξη της ΕΣΣΔ την πρώτη περίοδο που ανέβηκε ο στάλιν θεωρείται θεαματική, όπως κ ο εξηλεκτρισμός της επί λένιν, ακόμα κ με καπιταλιστικά κριτήρια, αλλά μάλλον δεν είσαι έτοιμος να υποστηρίξεις τον σταλινισμό κ τον λενινισμό «επειδή απογείωσε την παραγωγικότητα της οικονομίας».

πίσω στα δικά μας.

αν δέχεσαι οποιαδήποτε ανισότητα προς όφελός σου, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς κ την αντίστοιχη ανισότητα προς όφελος κάποιου άλλου, με τα αντίστοιχα κριτήρια. κ κατά κανόνα δεν είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που τα πληροί, κ γι αυτό τυπάκια τύπου καρατζαφέρη αναγκάζονται να βγάζουν απ' το τσεπάκι τους ένδοξους ημών αρκετά συχνά.

τα είπαμε, την κάνω σιγά σιγά.

• το «τρώω» επειδή «όλοι εσείς εκεί κάτω είστε τεμπέληδες, απατεώνες και φοροφυγάδες. θα γραφτείς στο διδακτορικό, θα παίρνεις την υποτροφία και θα σηκωθείς να φύγεις κ δε θα κάνεις τίποτα. τέτοια κάνετε εκεικάτω, και τώρα καταστρέφετε την οικονομία της ευρώπης και δανείζεστε και μας χρωστάτε και δεν θα τα γυρίσετε ποτέ πίσω.»

Πάντως εγώ φασίστας δεν είμαι!

Είμαι λεσβία που υποστηρίζει Τζόνι!

Καλησπέρα,

είμαι περαστικός από αυτό το σάιτ, για την ακρίβεια έπεσα στο κείμενο γκουγκλάροντας, και έκανα λογαριασμό μόνο και μόνο για ένα σχολιάκι παρ'όλο που διαπιστωσά ότι δεν είναι φόρουμ.

Χωρίς να μακρηγορήσω, θα πω απλώς ότι λυπούμαι πολύ που h νικήτρια του εν Ελλάδι παιχνιδιού της διανόησης αριστερά έχει υποπέσει σε αυτόν τον «με το στανιό» διεθνισμό. Λυπάμαι που ακούω νέους ανθρώπους, με προφανείς δυνατότητες (υπότροφοι ξένων πανεπιστημίων κλπ.) να αδυνατούν να διακρίνουν τις διαφορές των κοινωνιών και τις ιδιαιτερότητες τους (π.χ. αγγλική και γαλλική αποικιοκρατία) και να παραδίνονται σε αυτό που «και καλά» αποκρούουν μετά βδελυγμίας: δηλαδή τα φλας της υπερβολής. Ισοπεδωτισμός προς την μίαν ή την άλλη πλευρά.

Αυτές οι τραγικές κατά την γνώμη μου συμπεριφορές, οδηγούν στα οξύμωρα σχήματα της ελληνικής πραγματικότητας, σε καταστάσεις τραβηγμένες από τα μαλλιά: στα 20 κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, στις 45 εφημερίδες, στον υδροκεφαλισμό του τριτογενούς τομέα εν γένει, στην τραγελαφικά ξύλινη γλώσσα του «Ιούνη» του «Ιούλη» και του «Αυγούστη» της μοντέρνας αριστεράς που αρέσκεται στην λαθροθηρία των εξωτικών χωρών της Ασίας και της Αφρικής, στο 5,3% των Αρχαιο-Χριστιανο-Χουντο-Λαϊκο-καραγκιόζηδων της Χρυσής Αυγής.

Η κοινωνία μας, δεν θέλει φανφάρες και λόγια φανταχτερά, θέλει ριζοσπαστικές πράξεις απ'όλους. Θέλει τοποθετήσεις, με στιβαρά και τεχνοκρατικά επιχειρήματα (σαν του γιατρού απ' ότι κατάλαβα από τα ανωτέρω). Και πάνω απ'όλα, χρειάζεται κατά την άποψη μου, έντονη περιθωριοποίηση όλων αυτών που επιμένουν να χειραγωγούν τις περιβόητες παραγωγικές τάξεις (ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας ή πορτοφολιού) χωρίς καν να τις γνωρίζουν κατά πρόσωπον, και αντίθετα συνεχίζουν να είναι κριτές των πάντων οικειοποιούμενοι κατ'αποκλειστικότητα συγκεκριμένες πολιτικές, και να χρησιμοποιούν εύγλωττες πομφώδεις εκφράσεις και δηλώνουν προστάτες-αγωνιστές-νυκοκυραίοι-του καναπέ-της tv-του pc.

Ωραία. Βλέπω πως τα πράγματα μπήκαν -μετά κόπων και βασάνων πολλών- σε μια σειρά.

Παραδεχτήκατε επιτέλους πουλλάκια μου πως οι 300 τσίμπαγαν το κατιτίς τους.

Αυτό είναι πολύ θετικό, διότι έχουμε πλέον μια κοινή βάση για την όποια περαιτέρω συζήτηση.

Απορώ γιατί έπρεπε να φτάσουν ως εκεί τα πράγματα (διαγραφές σχολίων, μαλλιοτραβήγματα, πισώπλατες μαχαιριές) για να παραδεχτείτε το προφανές.

Θα μου πείτε (όπως έκανε ο χαλικούτις): μα είναι δυνατόν ένας ευφυής και μορφωμένος άνθρωπος να μην αντιλαμβάνεται τη λογική των κοινωνικών αγώνων και να το παίζει βλάκας;

Ε ναι λοιπόν φίλε κρητίκαρε, έπρεπε να κάνω το βλάκα μπας κι ακουστεί μια στάλα αλήθεια απ' τα χειλάκια σας, όπερ και εγένετο.

Δεν αρνήθηκα ποτέ στους μετανάστες ή σε οποιονδήποτε άλλο να παλέψει για τα όποια δικαιώματα θεωρεί πως έχει.

Αρνούμαι όμως μετά βδελυγμίας να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου.

Όταν λες πως κάνεις απεργία πείνας, αυτό σημαίνει πολύ απλά ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΡΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΨΟΦΗΣΕΙΣ.

Αν λαμβάνεις τροφή, έστω και ελάχιστη, τότε ΔΕΝ κάνεις απεργία πείνας. Μπορείς να βαφτίσεις τον αγώνα σου όπως αλλιώς θέλεις, όχι όμως απεργία πείνας.

«Όλίγον έγκυος» δεν υπάρχει. Ή σιτίζεσαι ή δεν σιτίζεσαι, τρίτη εναλλακτική δεν υφίσταται.

Κατηγορείτε «τους πολιτικούς» και «το σύστημα» για ξύλινη γλώσσα ενώ είστε οι πρώτοι που την χρησιμοποιείται και εξαντλείτε τις δυνατότητές της.

Είναι παράλογο που δεν γουστάρω να πληρώνω απ' την τσέπη μου, μέσω των φόρων, για τα νοσήλεια του κάθε σκατόχρωμου που επέλεξε να ψάξει την τύχη του στην Ελλάδα;

Προσωπικά ούτε ποτέ απασχόλησα ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εκμεταλλεύτηκα ξένο εργάτη. Ένας απλός μαλάκας δάσκαλος είμαι, και καμιά απολύτως υποχρέωση δεν έχω απέναντί τους.

Αν θέλουν οι μετανάστες να παλέψουν, ας πάνε να βρουν αυτούς που τους έφεραν εδώ και τους απομύζησαν, κι ας τους φυτέψουν από μια σφαίρα στο κεφάλι.

Τότε θα 'μαι και γω μαζί τους. Έχω και γω ράμματα για τη γούνα του βρωμερού ελληνικού κράτους.

Του κράτους που πριν από 6 χρόνια δολοφόνησε τον πατέρα μου, μαζί με άλλους 16 ανθρώπους. Τότε όμως κανείς αριστεράντζας και θολοκουλτούρας δεν κατέβηκε στους δρόμους να διαδηλώσει, και καμιά επιτροπή συμπαράστασης δεν στήθηκε, μάλιστα στο ιντυμήντια πανηγύρισαν.

Si fueris Romae, Romano vivito more; si fueris alibi, vivito sicut ibi

Δεν μέμφομαι τους απεργούς πείνας για την τακτική που επέλεξαν για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους, αλλά ούτε για το απόλυτα εύλογο ενδεχόμενο να σιτίζονταν στα «μουλωχτά». Απλώς ανακάλυψαν τον «Έλληνα εαυτό τους» ακολουθώντας την μέθοδο των τρακτέρ που ως νεοέλληνες εφηύραμε και τους διδάξαμε. Πρόκειται για δοκιμασμένη και αποτελεσματική (στην Ελλάδα) τακτική, μαγκιά τους που την υιοθέτησαν. Ασφαλώς επικροτώ και θαυμάζω τους συμπατριώτες μου ιατρούς / ψυχολόγους / κ.α. που από έκαναν το ανθρωπιστικά αυτονόητο παρέχοντας υποστήριξη. Όμως ξερνάω με τα ταγάρια εκείνα που προσπάθησαν να εμποδίσουν τη σίτιση τους (συνελήφθησαν 2 φοιτήτριες) για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Το θεωρώ ηθικά ισοδύναμο με την χρήση αμάχων ως ανθρώπινη ασπίδα σε περίοδο πολέμου (το έκανε ο Σαντάμ, πάει μάλλον να το κάνει και ο Γκαντάφι). Και φυσικά οι άκομψες αναφορές του Τζόνι σε «σκατόχρωμους» κι έτσι προσβάλουν την αισθητική μου.

Αφού το προσωποποιήσαμε, προ αμνημονεύτων ζούσα Αμερική. Η χώρα αυτή μου φέρθηκε καλά επειδή έπαιξα με τους κανόνες της. Το πανεπιστήμιό μου (και όχι το κράτος) μου έδωσε γενναιόδωρη υποτροφία για όλες τις σπουδές μου, όπως έκανε και σε πολλούς ξένους φοιτητές. Στα 26 μου το πρωί ήμουν ερευνητής σε διεθνή οργανισμό (υπεύθυνος για θέματα Υποσαχάριας Αφρικής) και το βράδυ λέκτορας οικονομικών σε πανεπιστήμιο. Αργά το βράδυ, κλασσικά, σε ρέγγε κλαμπάκια με τις τρυπιοκοσμικές μου παρέες. Στην Ελλάδα θα ζούσα ακόμα με τους γονείς μου και θα φιλούσα κατουρημένες ποδιές για να διοριστώ στο δημόσιο. Η απόγνωση μπορεί να με οδηγούσε και σε απεργία πείνας :Ρ

Κάποιο καλοκαίρι επιστρέφοντας από διακοπές στην Ελλάδα στο αεροδρόμιο των ΗΠΑ μου φόρεσαν αλυσίδες, με ανέκριναν, και έστειλαν πακέτο στην Ελλάδα με το πρώτο αεροπλάνο. Είχα αμελήσει να ανανεώσω την βίζα μου. Δε πα να είχα εργασία, σπίτι, σκυλί, κλπ., δεν είχα τηρήσει τους κανόνες που επέβαλε σε όλους μια χώρα μεταναστών. Ο «Έλληνας εαυτός μου» πήρε ανάποδες με τα «αμερικανάκια». Ο «Αμερικάνος εαυτός μου» ακόμα τους θαυμάζει για την ύπαρξη τέτοιων κανόνων. Για το νομικό αυτό κενό δεν φταίνε οι αλλοδαποί αλλά ούτε και η τουρκοκρατία. Και χωρίς εύλογους, δίκαιους και πρακτικά εφαρμόσιμους κανόνες, θεωρώ απόλυτα εύλογο ότι η σε εξέλιξη μαζική και ξέφραγη μεταφορά μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ελλάδα θα συνεχιστεί και να συνοδευτεί με αναπόφευκτες κοινωνικές αναταραχές, ρατσισμό και βία.

αν δεν μας αρέσουν οι «σκατόχρωμοι» όπως τους αναφέρει κάποιος εδώ μέσα, δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένουμε να μαυρίζουμε στα σολάρια.

Έπρεπε να το περιμένω. Για την ακρίβεια ήμουν απόλυτα σίγουρος.

Από όλα τα σημεία στα οποία στάθηκα, βρήκατε και κολλήσατε στο σκατόχρωμος. Οποία μικρόνοια.

Κακόπιστα, πάτε να μετατρέψετε με το ζόρι έναν βασικά περιγραφικό χαρακτηρισμό (και όχι αξιολογικό) σε εκδήλωση ρατσισμού.

Σαν παιδιά κοροϊδεύαμε στα σχολεία όσους ήταν π.χ. πολύ ασπρουλιάρηδες, πολύ μαυριδεροί («άντε ρε γύφτο»), κοκκινοτρίχηδες (βλ. μπουρδελέ) κλπ. Τώρα πια τα θυμόμαστε όλα αυτά με νοσταλγία και γελάμε με τις μαλακίες που λέγαμε.

Ας πάμε σε πιο σημαντικά θέματα. Γράφεις, βράστα μου, οτι τέτοιοι χαρακτηρισμοί προσβάλλουν την αισθητική σου.

Εύκολο να το λες, όταν ζεις σε έπαυλη στα νότια προάστια, με τους κήπους σου, τους κηπουρούς και τις πισίνες σου, όπου η ασχολία σου την κυριακή είναι να ποτίσεις τα διακοσμητικά φυτά σου με το ποτιστήρι μη ξεραθούν και να ψαλιδίσεις λίγο το φράχτη γιατί έχει φουντώσει κάπως περισσότερο.

Για έλα όμως να μείνουμε μαζί εδώ στην πλατεία βικτωρίας και τον άγιο παντελεήμονα, μες τα σκατά, μες την ασία και την αφρική.

Που προ μηνών ένας αφρικανός στο δεύτερο μαχαίρωσε στο γόνατο τη γυναίκα του και οι σκάλες της πολυκατοικίας είχαν βαφτεί κόκκινες, με το αίμα να στάζει ως το ισόγειο.

Που όποτε έρχεται γυναίκα να με επισκεφτεί βράδυ, είναι έντρομη επειδή κάποιος σκουράτσας την ακολούθησε και της μουρμούριζε προστυχόλογα ή προσπάθησε να τη χουφτώσει.

Που κάθε τρεις και λίγο μια γριούλα υφίσταται άγριο ξυλοδαρμό για μερικά ψωλοευρώ. Χτες μόλις έμαθα πως η μητέρα μιας φίλης είναι στην ΕΝΤΑΤΙΚΗ έπειτα από κτηνώδη χτυπήματα στο πρόσωπο και όλο της το σώμα από σκούρους που της έκλεψαν την τσάντα που κρατούσε. Η κοπέλα μου τα διηγιόταν και έτρεμε απο την οργή και τον πόνο.

Γι' αυτό κάτσε στον κηπάκο σου, κούρευε το γκαζόν σου με τη μηχανή του γκαζόν και να ευχαριστείς τους γονείς σου που είχανε λεφτά και μπόρεσες να ξεφύγεις (;) απο την αθλιότητα. Κι άσε τις αφυψηλού βαρυσήμαντες κρίσεις περί αισθητικής γιατί είναι το λιγότερο γελοίες.

Και συνεχίζουμε. Λες οτι είναι εύλογο να σιτίζονταν λίγο, όσο πατάει η γάτα, είναι λες ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ.

ΣΟΒΑΡΑ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ;

Αν είναι απλά ΜΑΓΚΙΑ τους, τότε ο όποιος «αγώνας» τους στερείται κάθε ηθικού ερείσματος, και είναι απλά μια βάρβαρη ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ, όπου όλα επιτρέπονται και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΑΠΟ ΚΕΙ.

Κι επειδή είναι ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ, θα είναι και ΜΑΓΚΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ όταν αύριο μαζέψω 20-30 μαντράχαλους και πάμε και τους κάψουμε ζωντανούς. Αυτούς και ΟΣΟΥΣ ΕΠΩΦΕΛΗΘΗΚΑΝ απ' αυτούς.

Κρίμα, δεν περίμενα απο σένα ειδικά μια τόσο ανεύθυνη, επιπόλαια και εφηβική προσέγγιση. Γι' αυτό ασχολούμαι και σου απαντώ, αλλιώς για τα ταγάρια και τους επαγγελματίες «συμπαραστάτες» δε χαραμίζω τις λέξεις μου.

Κι όσο για τον πατέρα μου, δεν το ανέφερα για να μου στείλει κανείς μηνήματα συμπαράστασης και ενδιαφέροντος. Αν σε ενδιαφέρει τι έγινε, θα το μάθεις πολύ καλά όταν κάποια στιγμή φυτέψω μια σφαίρα στον εγκέφαλο κάποιου ή κάποιων υπαίτιων και θα με βλέπεις στην τηλεόραση απ' το καθιστικό σου.

θες δε θες όμως, συμπεριφέρεσαι σα γνήσιος φασίστας. καμιά δεκαριά μέρες πριν μου έλεγες ότι κ τους αποκεί κ τους αποδώ τους έχεις γραμμένους. πες το τουλάχιστον ανοιχτά, μη ντρέπεσαι.

Γιατί τον ανέφερες τον πατέρα σου; Μου φάνηκε πολύ προχώ και δραματικό σαν δημόσια εξομολόγηση, σε τι αποσκοπούσε;

@meniox, να περνάς πιο συχνά από το σάη: κάτι μου λέει ότι έχεις πολλά να συνεισφέρεις.

[I]Παραδεχτήκατε επιτέλους πουλλάκια μου πως οι 300 τσίμπαγαν το κατιτίς τους.

Αυτό είναι πολύ θετικό, διότι έχουμε πλέον μια κοινή βάση για την όποια περαιτέρω συζήτηση. [/I]

Δεν είναι έτσι. Τίποτα δεν έχει γίνει παραδεκτό.

Ήμουνα χτες το βράδυ με πολλούς από τους απεργούς και παρουσιάζουν συμπτώματα μεγάλης εξασθένησης, συν είναι πολύ αδυνατισμένοι.

Οπότε μπορώ να βεβαιώσω με τα σκατόχρωμα μάτια μου ότι το εγχείρημα αυτών των ανθρώπων ήταν σοβαρό και υπέφεραν για αυτό, με απώλεια πολλών κιλών, εξασθένηση και απώλεια της υγείας τους.

Στην θέση που είμαι δεν μπορώ να αποκλείσω να ήταν απόλυτη απεργία πείνας, και να την έβγαλαν με νερό, ζάχαρη και αλάτι. Ούτε, όμως, μπορώ να το αποδείξω. Οπότε θα μπορούσα να ακολουθήσω ως μια ως εάν λογική λίγο πολύ την επιχειρηματολογία του τζήζαντα με την οποία σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Αυτό, όμως, ΔΕΝ σημαίνει ότι έχει γίνει κάτι παραδεκτό ως κοινή βάση για περαιτέρω συζήτηση, γιατί η παραδοχή είναι σε επίπεδο «ως εάν». Το οριστικό μέρος της συζήτησης, ως προς εμένα, είναι ότι το εγχείρημά τους ήταν σοβαρό.

Από εκεί και πέρα θα μπορούσα να συμμετάσχω σε μια συζήτηση περί του πολιτικού σκέλους του θέματος, και οι απόψεις που ακούστηκαν έχουν ενδιαφέρον, ιδίως του Βράστα, αλλά έχουμε πέσει σε μια λογική ad hominem, η οποία με αποθαρρύνει.

Ως προς κάποια που ειπώθηκαν με έχουν ενοχλήσει δύο: «έντονη περιθωριοποίηση όλων αυτών που επιμένουν να χειραγωγούν τις περιβόητες παραγωγικές τάξεις (ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας ή πορτοφολιού) χωρίς καν να τις γνωρίζουν κατά πρόσωπον, και αντίθετα συνεχίζουν να είναι κριτές των πάντων οικειοποιούμενοι κατ'αποκλειστικότητα συγκεκριμένες πολιτικές, και να χρησιμοποιούν εύγλωττες πομφώδεις εκφράσεις και δηλώνουν προστάτες-αγωνιστές-νυκοκυραίοι-του καναπέ-της tv-του pc». Μπορώ να βεβαιώσω ότι πρόσωπα που έλαβαν μέρος σε αυτήν την συζήτηση δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, οπότε η χρήση της είναι α πριόρι. Επίσης, είμαι απογοητευμένος από τον αλλίβε γιατί έκανε χρήση καθεστωτικού- εξουσιαστικού ντίσκουρς («φιλοξενία», «φιλανθρωπία») που με απογοήτευσε για την γιατροσύνη που έχει επιδείξει στο σάιτ.

Εύκολο να το λες, όταν ζεις σε έπαυλη στα νότια προάστια, με τους κήπους σου, τους κηπουρούς και τις πισίνες σου, όπου η ασχολία σου την κυριακή είναι να ποτίσεις τα διακοσμητικά φυτά σου με το ποτιστήρι μη ξεραθούν και να ψαλιδίσεις λίγο το φράχτη γιατί έχει φουντώσει κάπως περισσότερο. [/quote]Από το 1997 μέχρι πρόπερσι ζούσα στα Κάτω Πατήσια, τώρα ζω σε διαμέρισμα στο Π. Φάληρο, εννοείται χωρίς κήπους και μπάτλερ. Έχει πάντως φάση ο τρόπος που έχεις εξιδανικεύσει το αντίστροφο λαϊφστάλιν μου![quote=jb]Σαν παιδιά κοροϊδεύαμε στα σχολεία όσους ήταν π.χ. πολύ ασπρουλιάρηδες, JB Ναι, αλλά δεν είμαστε πια παιδιά..

Και συνεχίζουμε. Λες οτι είναι εύλογο να σιτίζονταν λίγο, όσο πατάει η γάτα, είναι λες ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ. ΣΟΒΑΡΑ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ; jb Ξαναδιάβασε αυτά που έγραψα, δεν έχεις αντιληφθεί το πνεύμα μου. Η μαγκιά έγκειται στο ότι έχουν μπει απόλυτα στο πνεύμα του εγχώριου modus operandus των «τρακτέρ», των «καταλήψεων» κλπ. Αυτά περνάνε στην Ελλάδα, και ήταν απόλυτα λογικό που έδρασαν εναρμονισμένοι στην δική μας πραγματικότητα - μαγκιά τους! Είμαι σίγουρος ότι σε άλλη χώρα θα ακολουθούσαν διαφορετική τακτική.

Eν κατακαυλίδι, δεν θα ήταν πλήρης η υπέροχη συζήτηση μας χωρίς να αναφερθούμε προς γνώσιν και δια τα νομίμους συνεπείας στις δηλώσεις του Υπ. Υγείας, μέσα στη Βουλή, πριν ακόμη πάρουν καλά-καλά εξιτήριο οι 300, ότι «Ποιός θα πληρώσει τον λογαριασμό των 100,000 ευρώ που κόστισε η νοσηλεία τους;»
Δεν μας φτάνει που χρωστάμε στους πιστωτές μας, θα χρωστάμε και σε όποιον μπαίνει παράνομα στη χώρα;

1) Δεν θα μπω και γω στην λογική ad hominem, την οποία απεχθάνομαι. Κατά την γνώμη μου δεν χρειαζόταν κάποιος χρήστης παραπάνω να μπει στον κόπο να απαντήσει σε χυδαίες προσωπικές επιθέσεις και να δώσει λογαριασμό για τον τρόπο ζωής του και την προσωπική του διαδρομή. Θεωρώ ότι έτσι έπαιξε, άθελά του, το προβοκατόρικο παιγνίδι αυτού που του επιτέθηκε.
2) Ήμουν και είμαι απόλυτα υπέρ των αιτημάτων των μεταναστών, τα οποία στήριξα και στηρίζω στον βαθμό που μπορούσα και μπορώ. Επισημαίνω ότι οι απεργοί, κατά την πολύ προσωπική μου γνώμη, δεν κέρδισαν πολλά πράγματα, μόνο την αξιοπρέπειά τους. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν πως λέμε για αυτούς «μαγκιά τους», με την έννοια ότι είναι δήθεν οι κερδισμένοι της υπόθεσης. Επίσης τα «ταγάρια» αθωώθηκαν από την δικαιοσύνη, που κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει για αριστερίστικες τάσεις, αν δεν θέλει να γίνει καταγέλαστος. 3) Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχει ένα επιχείρημα του στυλ «Σικάγο γίναμε». Εύκολο, εύληπτο και σαφές επιχείρημα, δια πάσαν χρήσιν. Αλήθεια, τι λογικό αντεπιχείρημα μπορεί να αρθρώσει κάποιος μπροστά στο αίμα που τρέχει στις σκάλες (μέχρι το ισόγειο) ή μπροστά στην ανήμπορη γιαγάκα που δέχθηκε επίθεση από σκουρόχρωμους ;;;.
Ελπίζω να γίνει κατανοητό ότι δεν αμφισβητώ τα γεγονότα, αλλά την αιτιώδη σχέση τους με το θέμα της Υπατίας. Οι απεργοί πείνας ήρθανε από την επαρχία, ζούσαν και ζουν καιρό στην χώρα μας και δεν έχουν σχέση με δραματικά ή λιγότερο δραματικά μαχαιρώματα στο κέντρο της Αθήνας. Οι κακοί που κλέβουν και δολοφονούν πρέπει να πάνε φυλακή. Κανείς δεν διαφωνεί με αυτό. (μόνο αυτοί που ελέγχουν, κατευθύνουν και εκμεταλλεύονται την εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας. Από όλες τις καταστάσεις, υπάρχουν κάποιοι που κερδίζουν χοντρά. Ας ψάξει όποιος έχει όρεξη να βρει ποιος είναι αυτός). Τα αιτήματα των μεταναστών δεν τα διάβασε κανείς, εκτός από Καν και τζίζους. Το πρόβλημα που έθεσαν ήταν ότι ενώ εργάζονταν αρκετό καιρό στην χώρα, κοιμούνται Δευτέρα βράδυ νόμιμοι και ξυπνάνε Τρίτη πρωί παράνομοι. Όταν δεν μαζεύουν τα απαιτούμενα ένσημα, μετατρέπονται σε παράνομους, ενώ πριν ήταν νόμιμοι, και έτσι δεν μπορούν ούτε στο περίπτερο να πάνε για τσιγάρα. Δηλαδή η φτώχεια και η ανεργία μετατρέπεται σε προσωπικό αδίκημα, για το οποίο ο μετανάστης τιμωρείται με απέλαση. Αυτή είναι η διαφορά τους με τους έλληνες άνεργους, για τους οποίους έκανε παραπομπή ο αλλίβε παραπάνω, σε πλήρη ταύτιση με την γραμμή καρατζαφύρερ. Αν χρειάζεται να δηλώσω, σαν δήλωση μετανοίας, την συμπαράστασή μου και στους έλληνες άνεργους, την δηλώνω, φτάνει να συνειδητοποιούν όλοι ότι βρίσκονται στην ίδια πλευρά, έλληνες και ξένοι άνεργοι και εργαζόμενοι, και όχι σε διαφορετική πλευρά και σε καμία περίπτωση αντίθετη. Και τους έλληνες άνεργους, κάποιος τους απέλυσε, δεν απολύθηκαν μόνοι τους, εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.

Για τους ίδιους λόγους, είναι εντελώς λάθος ο παραλληλισμός με τα τρακτέρ. Οι άνθρωποι των τρακτέρ έχουν φωνή, εκλέγουν βουλευτές, έχουν δύναμη, δεν κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να τους μπουζουριάσουν μόνο και μόνο επειδή δεν μάζεψαν ένσημα. Και επίσης οι άνθρωποι των τρακτέρ χρησιμοποιούν μετανάστες στα χωράφια τους. Επίσης η μέθοδος των μεταναστών δεν ήταν ο τσαμπουκάς ούτε η κατάληψη, αλλά η απεργία πείνας, δηλαδή επώδυνος αγώνας για τους ίδιους, ανώδυνος για τους άλλους. Την αυθεντικότητα της απεργίας θεωρώ δεδομένη και δεν μπαίνω σε συζήτηση για αυτήν.

4) Στους καλούς καιρούς, όταν έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, όλοι θέλανε τους φτηνούς εργάτες. Στα εργοτάξια, στα σπίτια μας, στα χωράφια μας, παντού. Οι μετανάστες ανέβασαν το βιοτικό επίπεδο των ελλήνων που έγιναν όλοι αφεντικά. Τώρα που ζορίσανε για όλους τα πράγματα, δεν τους θέλουμε, να πάνε αλλού να ψοφολογήσουν. 5) Εγώ έχω γνωρίσει κάποιον που απασχόλησε και απασχολεί μετανάστες. Όταν λέει ότι τους βάζει τα ένσημα, και ΙΚΑ και 14 μισθούς, όλοι τον κοιτάζουν σαν ζόμπι και του λένε : «μα καλά μαλάκας είσαι ;;;». Προσοχή, δεν μιλάμε εδώ για φιλανθρωπία, αλλά για εκπλήρωση των ελάχιστων νόμιμων υποχρεώσεων. 6) Είμαι όχι και τόσο νέος επιστήμονας. Εγώ και όλοι όσοι γνωρίζω στον περίγυρό μου, έχουν τεράστια ανασφάλεια για τα εργασιακά, για τα δικαιώματα, τους μισθούς, την σύνταξη. Σήμερα μπορεί να βγάζουμε τα αναγκαία, αύριο όχι. Γνωρίζουμε όλοι ότι αν δεν αποδεχθούμε τους όρους τους, συνήθως για χαμηλές αμοιβές, υπάρχουν και άλλοι στην ουρά που περιμένουν. Η μόνη διαφορά που βρίσκω μεταξύ της δικής μου εργασιακής κατάστασης και αυτής των μεταναστών, είναι ότι εγώ είμαι έλληνας (έτσι γράφει η ρημαδοταυτότητα), και έτσι μπορώ να περπατάω ελεύθερα στο δρόμο και επίσης ότι εγώ έχω ένα ρημαδοπτυχίο. Αυτή η διαφορά, εμένα με κάνει να μιλώ για τους μετανάστες, όχι αφ΄ υψηλού, σε στυλ φιλανθρωπίας, αλλά γνωρίζοντας ότι δεν διαφέρει η ουσιαστική κατάστασή μας καθόλου. Η ίδια διαφορά, δηλαδή η ταυτότητα και το ρημαδοπτυχίο, για κάποιους άλλους είναι ικανή να τους κάνει να θέλουν να κ-α-ψ-ο-υ-ν α-ν-θ-ρ-ω-π-ο-υ-ς.
Οι ζόρικοι καιροί είναι εδώ για όλους. Στους ζόρικους καιρούς κρίνονται πολλά. Ο ανθρωπισμός, η διανόηση, η ευαισθησία και άλλα τέτοια, είναι κούφιες και άχρηστες λέξεις. Στους ζόρικους καιρούς όμως, κρίνονται αυτοί που τις επικαλούνται τις λέξεις αυτές. Στους εύκολους καιρούς, μπορεί ο κάθε ένας ανώδυνα να δηλώνει ότι θέλει, έτσι δεν είναι γιατρέ μου ;;

7) Το επιχείρημα για το κόστος νοσηλείας των μεταναστών, δεν αξίζει ούτε να το ειρωνευτεί κανείς. Η κοινωνία και η οικονομία, άντεχε και αντέχει απεριόριστο αριθμό μεροκαματιάρηδων, που δουλεύουν σαν τα σκυλιά, νοικιάζουν (ή και αγοράζουν) σπίτια με την εργασία τους, ωφελούν τα ασφαλιστικά ταμεία (όταν φυσικά οι εργοδότες τους δεν τους κλέβουν τα ένσημα), και διακινούν το χρήμα. (προσοχή, δεν μιλάμε εδώ για τους μετανάστες από χώρες της Ε.Ε., κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, την συζητάμε και αυτή αν θέλετε). Φυσικά όλα πρέπει να γίνονται με αυστηρούς κανόνες, ποιος λέει όχι ;;;. Οι ίδιοι οι μετανάστες θέλουν να καταγραφούν και να αποκτήσουν μία σταθερή σχέση με το κράτος. Τότε όμως δεν θα μπορούμε να τους κλέβουμε εύκολα. Από το μπάχαλο κύμα παράνομης μετανάστευσης, άλλοι ωφελήθηκαν, (τα είπα πιο πάνω), όχι οι ίδιοι μετανάστες.
Η κοινωνία και η οικονομία δεν άντεχε και δεν αντέχει την Μίζενς, τα ομόλογα, τους κουμπάρους, το Βατοπέδι, την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας από λίγους ιδιώτες, τους ολυμπιακούς, τις κομπίνες με τα φάρμακα και τους εξοπλισμούς στα δημόσια (και ιδιωτικά) νοσοκομεία. Αυτά είναι το κόστος, όχι η νοσηλεία του οποιουδήποτε μετανάστη, απεργού ή όχι. Αλήθεια θυμάται κανείς το προηγούμενο κύμα μη σκουρόχρωμων μεταναστών από τα Βαλκάνια ;;;. Και τότε οι ίδιες κραυγές μίσους ακουγότανε. Σήμερα όχι μόνο έχουν ενσωματωθεί με επωφελή τρόπο, αλλά κάποιοι από αυτούς, έχουνε γίνει και ρατσιστές !!!! (άλλο θέμα αυτό).

Όταν η πραγματικότητα τρέχει με χίλια και σε ισοπεδώνει σαν οδοστρωτήρας, πρέπει να παίρνεις θέση. Καλά έκαναν λοιπόν όλοι οι παραπάνω και πήραν θέση με σαφήνεια, να ξέρουμε τι μας γίνεται, και για αυτό προσπάθησα και γω να είμαι όσο πιο σαφής γίνεται. Κανείς δεν χρωστάει σε κανένα, ούτε φυσικά στους μετανάστες. Κάθησα και έγραψα με μεγάλη προσπάθεια το άχρηστο αυτό κατεβατό, για να υπερασπιστώ το χαρακτήρα αυτού του σάιτ, μέσα στο οποίο και εξ αιτίας του οποίου έχω περάσει καλές στιγμές. Δεν θέλω να μπει κάποιος και να λάβει την εντύπωση ότι το σάιτ είναι αποκλειστικά φωλιά φασιστών. Το σάιτ είναι κάτι σαν την χώρα μας, ένα μπάχαλο. Ε, μέσα σε αυτό το χάος, υπάρχω και γω, που έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι. Κατά τα άλλα τα αισθήματά μου είναι αυτά που δείχνει το μήδι της ιρονίκ. Θυμάμαι παλιότερες εξαιρετικές συζητήσεις και μελαγχολώ. Σε προσωπικά σχόλια ή επιθέσεις δεν θα απαντήσω δημόσια. Αντίστοιχα προσωπικά προβλήματα και απογοητεύσεις που δημοσιοποιήθηκαν, βρίσκω εξαιρετικά άκομψο να τις σχολιάσω δημόσια.

ΥΓ. Επειδή ακριβώς οι καιροί είναι ζόρικοι, οι λέξεις πρέπει να είναι ζυγιασμένες, οι λέξεις πλέον έχουν χάσει την αθωότητά τους, ή μάλλον έχουν ξαναβρεί την παλιά δύναμή τους, λόγω των συνθηκών. Όταν κάποιος μιλάει για σκατόχρωμους ή ότι θα κάψει ανθρώπους, δεν μπορεί να διαμαρτύρεται μετά. Και το πρόβλημα το δικό μου δεν είναι αισθητικό. Συμφωνώ ότι όλα τα από πάνω σχόλια, του παρόντος συμπεριλαμβανομένου, θέλουν το συντομότερο διαγραφή.

H συζήτηση έγινε άθλια και δε φταίει το ευαίσθητο στομάχι μου αλλά ο κόπρος για τα πετσιά και το χρώμα τους, και η ασυναρτησία που κάποιοι φρόντισαν να ανέβει. Ο Khan και ο Μπέτα παραπάνω γενικά τίμια υποστήριξαν ένα πιστεύω τίμιο αγώνα όπως πρέπει σε ένα (πιστεύω τίμιο) πλαίσιο όπως το σλανγκ.gr. Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω γενικά για την απεργία πείνας, και δε χρειάζεται. Γενικά δεν είχα στόχο να συζητήσω το θέμα εδώ μέσα, και πουθενά πέρα από τις παρέες μου να πω την αλήθεια. Δυο πράγματα θέλω να τα πω, σε κάπως προσωπικό επίπεδο.

@ Άγιβε κάποιοι γιατροί συνάδελφοί σου φώναζαν τις μέρες της απεργίας της δικής τους, στα ματ: «κάποτε θα είστε ασθενείς, τότε εμείς, τότε εμείς...». Η γνώμη μου; Γενικότερα μιλώντας, Πόλωση το λένε και είναι απλό!... Κατα τα άλλα, δε σε ξέρω όπως δε με ξέρεις, δεν ξέρεις τι υποστηρίζω και πως και πόσο στην πραγματική μου ζωή, και γενικά τις απόψεις σου τις βρίσκω να σου πω την αλήθεια φοβερά χυδαίες.

@jοhnblack: Όπως και συ, όχι μέσα από ανάλογης, ανείπωτης βιαιότητας βίωμα, έχω παρ΄όλ΄αυτά κι ο ίδιος πάρα πολύ προσωπική οργή και πίκρα για πολλά πράγματα γύρω μου. Προσπαθώ να μη βάζω στην παλάντζα αυτά που δε ζυγιάζονται.

Με σένα Βράστα διαφωνώ πολιτικά στο επίπεδο της ανάλυσης και η αντίληψή σου για το τι έγινε στα νοσοκομεία δεν είναι σωστή ως προς τα γεγονότα, οπότε πιστεύω ότι και οι χαρακτηρισμοί σου για άτομα (που είναι μεγάλο φάουλ) έχουν να κάνουν με την λάθος γνώση σου των γεγονότων. Γιαυτό και μπορώ να συζητήσω μαζί σου. Επίσης να ενημερώσω ότι τέτοια πράγματα γίνονται κι αλλού...

Μια μαντινάδα:
[I]Με τους μικρούς ήμουν μικρός, με τσ΄άντρες αντρειωμένος,
με τους παραπονιάρηδες, πιο παραπονεμένος. [/I]

Σπεκ στον Μπετατζή για τη συνολικότητα της θεώρησης!

(προκαταβολικά σας λέω ότι η ώρα είναι περασμένη και τα 6 μπαλάκια είναι πολλά οπότε δεν είμαι και πολύ στα καλά μου)

@betatzis
απ ότι φαίνεσαι μπετατζής δεν είσαι, γιατί δεν βάζεις ένα άλλο nick βρε παιχταρά μου να ταιριάζει στην προσωπικότητα σου.

@xalikoutis εσύ φιλαράκο που είσαι μες την ειρωνία στα σχολιά σου και στα δικά μου λήμματα, και όπως μας λές, σαν πολύ μάγκας και αφυψηλού δεν μιλάς. Και αν σε πονάει το ευαίσθητο στομαχάκι σου, εμάς μας πονέσανε τα ματάκια μας από τα κατεβατά σου.

Και όσον αφορά τις από δω κι απο κεί δηλώσεις του στύλ: απαξιώ να απαντήσω, το επίπεδο της συζήτησης είναι πολύ χαμηλό, και εμετός και βόθρος κλπ, ειλικρινά μου θυμήζεται κάτι γκόμενες που πιάνουν τον πούτσο με το γάντι.

Τραβάτε κάντε παρέα κάναν ξένο, ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΑ ΟΜΩΣ, όχι πούτσες συμπαράστασης κλπ. Ελάτε μια βόλτα από δώ στον Μαραθώνα να μιλήσετε με καναν ινδό που είναι εδώ από το 95, και πάτε σχολείο με καναν αλβανό που ήρθε εδώ με πολιτικό άσυλο απο το 90, και δείτε την πραγματική πραγματικότητα, και διαλέξετε φίλους ή εχθρούς λόγω ατόμου όχι λόγω χρώματος ή διαβατηρίου.

@xalikoutis ξανά
τί χρώμα είπαμε φίλε είναι τα δικά σου τα γυαλάκια;; ροζ;
και τα γαντάκια είνα μιας χρήσεως να τα αλλάζεις μετά

Παρακαλώ τον μπέτα να προβεί σε άμεση δήλωση αποκατάστασης του nick μου μετά την ατυχή όσο και απαράδεκτη (κατ' εμέ) αναφορά του για μένα στο ποστάρισμά του.

Χαλ, οι σκληροί μου χαρακτηρισμοί προκλήθηκαν από αυτήτην πληροφορία: > Ολα ξεκίνησαν όταν ο γιατρός κατά τη διάρκεια της χθεσινής επίσκεψής του, συνέστησε στους απεργούς να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη με λίγες κουταλιές φιδέ. Πληροφορίες από το Νοσοκομείο αναφέρουν ότι ορισμένοι εκ των απεργών αποδέχθηκαν τη συμβουλή του γιατρού, ο οποίος έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες στη νοσηλεύτρια. Λίγη ώρα αργότερα τον ειδοποίησαν ότι όταν οι τραπεζοκόμοι σέρβιραν τον φιδέ, δύο μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης πέταξαν τον δίσκο στο πάτωμα. Ακολούθησε πανδαιμόνιο.

TO BHMA Αυτό εννοείται με εξόργισε, εάν πράγματι συνέβη πρόκειται για επιτομή του φασισμού - και πάντα χρησιμοποιώ την λέξη αυτή με ιδιαίτερη φειδώ. Ομολογώ όμως ότι είχα χάσει το μεταγενέστερο επεισόδιο, mea culpa.

Είναι αυτονόητο ότι η τελική ευθύνη πέφτει στην πολιτεία που δεν έχει σαφή μεταναστευτική πολιτική όπως έχουν άλλες σοβαρές χώρες (πχ Κύπρος). Ελλείψει αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου, ήταν επόμενο οι μετανάστες αυτοί να (καθ)οδηγηθούν στην νεοελληνική πεπατημένη (π.χ. πανεπιστημιακό άσυλο, μορφές απεργίας κλπ). Αυτό είναι καθαρά factual, I am not blaming the victim!

Στον πρωταθλητή με το μόνιμο, ακούσια κωμικό ύφος, δεν πρόκειται ν΄απαντήσω διότι δεν με αγγίζουν τα λεγόμενά του. Εκπλήσσομαι όμως από την επιλεκτική ευαισθησία του.

Νταίζυ, έχεις δικαίωμα να ζητήσεις από τους μόντουλες να σβηστεί σχόλιο σου, στο λέει ο Νο 1 και πάλι.

Respectable μπέτα, αφού επιχείρησες να με ταυτίσεις με τον Καρατζαφέρη, μου παραθέτεις με πιμί και μια νέα δήλωσή του και προσπαθείς (από μόνος σου, και παρά τη δημόσια έκκλησή μου να επανορθώσεις), να με ταυτίσεις ΚΑΙ με αυτή. Συγχαρητήρια.

Η δημοσιοποίηση μόνο μέρους του περιεχομενου προσωπικού πι μι, χωρίς καν να δημοσιεύεται όλο το πι μι, ανεξάρτητα του ότι είναι για μένα έτσι και αλλιώς απαράδεκτη, φανερώνει ότι κάποιοι έχουν την διάθεση να κουβεντιάσουν ψύχραιμα, μακριά από «τα φώτα της δημοσιότητας», πολιτισμένα, χωρίς εντάσεις και φωνασκίες, ένα θέμα που στο κάτω κάτω δεν αφορά τα ενδιαφέροντα του σάιτ, ενώ κάποιοι άλλοι επιμένουν στην εκωφαντική αντιπαράθεση συναισθηματικών σχολίων, σε στείρο διάλογο κωφών, για χάρη της έντασης και των εντυπώσεων και μόνο. Δεν έχει νόημα, (από την αρχή δεν είχε) ό,τι είχα να πω το είπα, πρόθεσή μου εξ αρχής δεν ήταν να πείσω κανένα, ξέρω καλά ότι αυτό δεν γίνεται, αλλά απλώς κάποιος που βλέπει το σάιτ για πρώτη φορά να ξέρει ότι δεν συχνάζουν εδώ οι απόψεις μόνο μιας πλευράς και να έχει μια πιο σωστή εικόνα για το σάιτ το ίδιο και τους θαμώνες του.

Πάντως, εγώ θά 'λεγα τα ψηλά καπέλα του σαητόστ, να το προσέξουν αυτό το θέμα, δλδ τον υφέρποντα φασισμό/ρατσισμό να χαρακτηρίζονται φασίστες/ρατσιστές όσοι απλά τυχαίνει να έχουν διαφορετική γνώμη.
Κατά τ' άλλα, η διαγραφή όλων των σχολίων του παρόντος λήμματος, με βρίσκει σύμφωνο.

Καλομάθαμε με τις διαγραφές χμμμ. Όχι λοιπόν. Να σκεφτόμαστε πριν γράφουμε για να μην ζητάμε να διαγράφουμε. Ένας τρόπος για να μην υπάρχει πρόβλημα είναι να μην παίρνει ο καθένας προσωπικά τους γενικούς χαρακτηρισμούς και να μην επιτίθεται ο ένας στον άλλο. Κι άμα θέλουμε να τσακωνόμαστε και να μην υπάρχει πρόβλημα του να πετάγεται ο άλλος και να λέει το δικό του να τσακωνόμαστε με πιμί.

Disclaimer το παρόν αποτελεί προσωπική άποψη, σο μη με ζαλίσετε με το πόσο άχρηστο και άδικο είναι το μοντουλέικο και δεγκζερωγωτί, τα παράπονα στο mods.

Δέν θα πάρω θέση στην κουβέντα μ' αυτό το σχόλιο, αλλα (καθένας με τις εμμονές του) θέλω να πώ το εξής: άν γουστάρουμε να συζητήσουμε, ακόμη και για άσχετα με την αργκό θέματα, ας έχουμε το θάρρος της γνώμης χωρίς την καβάτζα οτι οι μόντουλες θα τα σβήσουν (οπότε και «αν είπαμε και μιά κουβέντα παραπάνω, δέ γαμείς»).

Πάρτε ο καθένας την ευθύνη των λόγων του. Απ' τη μεριά μου, καί ως συντονιστής αλλα και πρώτιστα ως χρήστης, κάθε κουβέντα υπο το καθεστώς επικείμενης διαγραφής με ξενερώνει. Και άν θεωρούμε τη γνώμη κάποιου, κομψά η άκομψα διατυπωμένη, εμετό η οτιδήποτε, μαγκιά ειναι να την πολεμήσουμε, αλλιώς ας σωπαίνουμε. Και, μ' αυτήν την έννοια, τη συζήτηση μέχρις εδώ τη βρίσκω καραμάγκικη. Απ' τις ελάχιστες στο σάιτ που δέν τις έφαγε η λήθη της διαγραφής (ακόμα).

Προσεπίρρωσιν (δέν τα λέει τέλεια, αλλα αρκεί).

Δεν νομίζω ότι ο Αλλιβέ έχει προβοκάρει ή δώσει το δικαίωμα σε οποιονδήποτε να τον χαρακτηρίσει φασίστα. Είναι πολύ εύκολο να πετάμε τέτοιους χαρακτηρισμούς όταν διαφωνούμε με τα επιχειρήματα κάποιου - προσθέτει όμως αυτό κάτι κάτι στο διάλογο; (σόρρυ που γράφω απολύτως τετριμμένα πλην αυτονόητα πράγματα).

αυτή η συζήτηση δεν είναι προς διαγραφή, παρότι εμετική κάποιες στιγμές. Περιορίζεται ώς επί το πλείστον στο θέμα της και δεν αναλώνεται σε προσωπικές δημόσιες επιθέσεις, όπως έχουμε συνηθίσει εδώ μέσα τον τελευταίο καιρό.

Επίσης είναι άκρως ενδιαφέρουσα α. γιατί αντανακλά όλες τις απόψεις περί του θέματος, β. είναι οφ-σάιτ (sic) αλλά τελικά το αφορά το σάιτ, γ. εκδηλωνόμαστε όλοι μας, είτε συμμετέχουμε σε αυτήν ή όχι: είναι ένα είδος αζμπέτε. Ε, αν αρχίζουν τα ξερατά πάνω στα μούτρα του ενός και του άλλου, τότε το μαγικό κουμπάκι θα δράσει τοπικά.

...καλά η σύμπνοια με τον βίκαρ είναι ανησυχητική στο συγκεκριμένο, γράφαμε και παράλληλα... (σο μάλλον αντικειμενική).

Δεν θέλω να κάνω την κορόιδα, όταν όλοι οι σοβαροί χρήστες του σάιτος παίρνουν θέση.
Και τούτο γιατί θεωρώ οτι εδωμέσα μαζεύτηκαν σημαντικοί διανοητές της εποχής μας και τα λόγια τους δεν λέγονται κουκουρούκου.

Είναι όμως δύσκολη η ακροβασία γνώσεων και αθρωπιάς (χωρίς «gni»).
Ο μέγας τζόρας Λασκαράτος έλεγε ιταλιστί «bevi lo scibile tomo per tomo, sarai chiarissimo senz’ esser uomo», δηλ. σε ελεύθερη μετάφραση «πιές τον χυμό της γνώσης τόμο προς τόμο, μπορεί να γίνεις παντογνώστης αλλά δεν θα γίνεις άνθρωπος».

Έτσι, είπα κι εγώ να ποστάρω μια κουβέντα [αποτασσόμενος μετά βδελυγμίας τον κ. Σεφεριάδη] έστω και πρόσκαιρα (μέχρις ολοκληρωτικής διαγραφής των σχολίων – αν και δεν συμφωνώ).

Οι ακραίες εκφράσεις, είναι πάντοτε εξωτερίκευση των σκέψεων ενός ανθρώπου και δυσπιστώ περισσότερο ως προς τα ιερά μένη.

Δεν θεωρώ καν εμετό, οποιανδήποτε άποψη διατυπώθηκε, για πολλούς λόγους.

Ένας απο αυτούς, είναι αυτό που λέει ο μπέτα, δηλ. να γίνεται επί τέλους γνωστό όχι μόνον ατομικά το who is who, υπό τις επικρατούσες συνθήκες και όχι υπο Κ.Σ., αλλά και για ν' αποδίδεται σωστά η συνολική θέση του σάιτος.
Ένας άλλος είναι για λόγους αρχής (audiamur et altera pars).

Όλες οι απόψεις χωράνε στην Δημοκρατία, αρκεί να διατυπώνονται όλες.

Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Έχουμε να φάμε πούτσα με λέπι τα επόμενα χρόνια, ανεξαρτήτως επιδερμίδας (γέλασα πολύ με το κοπρόχρουν των Χάνκειων οφθαλμών).

Εδώ λοιπόν έχουμε μια παράθεση φραγκμέντων απο data, καθένα απο τα οποία κρύβει μια δόση αλήθειας:

Ναι, οι μετανάστες ό,τι βλέπουν κάνουν, αναλόγως στις συνήθειες της χώρας υποδοχής. Στην Σουηδία μαθαίνουν να συμπεριφέρονται σαν Σουηδοί-στην Ελλάδα σαν Έλληνες (μας ξέρουμε δα).

Ναι, η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα για ν’ αποτρέψει την είσοδο μεταναστών στο έδαφός της.

Ναι, η Ελλάδα δεν κάνει και πολλά πράγματα για τους μετανάστες, που ήδη βρίσκονται στο έδαφός της.

Ναι, το Ρωμέηκο είναι ένα μπορδέλο που κλάνει όλους τους (φτωχούς) κατοίκους της επικρατείας του.

Ναι, ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου έχει γίνει κωλοσφούγγι, αλλά δεν αντιμετωπίζεται με αλεπουδιές τύπου «πονάει μάτι-κόβει κεφάλι».

Ναι, στην Αγγλία και στο Πακιστάν δεν γίνονται τέτοιου είδους διαμαρτυρίες με τέτοιον τρόπο. Και γιατί παρακαλώ, να συγκριθούμε με τους χειρότερους; Ούτε με τον Τρίτο Κόσμο γουστάρω να ταυτιστώ, ούτε με την Αλβιόνα, που’ χει βάλει κάμερες μέχρι και στην κωλοτρυπίδα της. Ας πρωτοτυπήσουμε και μια φορά βρέ αδερφέ...

Ναι, οι μετανάστες αναζητούν στην χώρα υποδοχής, αυτό ακριβώς που λείπει απο την χώρα τους: Δικαιοσύνη και ελευθερία (που συνεπάγεται ευμάρεια). Βέβαια, Νόμος δεν σημαίνει απαραίτητα και Δικαιοσύνη, στις καθ’ ημάς χώρες...

Ναι, το βίαιο έγκλημα έχει αυξηθεί ραγδαία τελευταία σε κέντρο Αθήνας, λιμάνι Πάτρας και Δυτική Θεσσαλονίκη (με αυτήν την σειρά).

Ναι, οι εχθροί Ελλήνων και Άλλων είναι κοινοί και πρέπει να κατονομασθούν, διαφορετικά το να λέει κανείς είτε οτι: α) Άλλοι οι εχθροί των Ελλήνων και άλλοι των Άλλων (τα πρώτα μέλη ίσα άρα και τα δεύτερα) = οι εχθροί Ελλήνων και Άλλων είναι οι ίδιοι ή β) οι εχθροί των Ελλήνων και των Άλλων είναι οι Άλλοι, άραγε συνεπάγεται οτι οι εχθροί των Ελλήνων είναι οι Άλλοι, είναι λογικώς άτοπα (άλλα αντ’ άλλων)...

Ναι, το μεταναστευτικό δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της Ελλάδας, αυτήν την στιγμή (αν την περνούσαμε μπέικα και στη χώρα ανθούσε η φαιδρά ποτροκαλέα, δεν θα καθόμαστε να ασχοληθούμε με το φτωχαδάκι). Εδώ καίγεται το καραμουνάκι μας, η Υπατία μας μάρανε;

Ναι, η φτώχια και η μιζέρια, σε κανέναν δεν αρέσει.

Ναι, άλλο πράγμα το Πέραμα και άλλο τα Μελίσσια.

Ναι, η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή θέση αυτήν την στιγμή για πολλούς λόγους (γεωπολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά κλπ). Έσκασε όμως ένα ακάλυπτο επιταγόνι, που το μεταχρονολογούσαμε απο ιδρύσεως του Κράτους μας...

Ναι, όταν κάποιος διαβιοί στην Ελλάδα νόμιμα-παράνομα επί μια συγκεκριμένη σειρά ετών, είναι μια πραγματικότητα και κανείς δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια σε αυτήν (κάτι που κατεξοχήν κάνει η Συντήρηση – είναι αφύσικο και με ολέθριες συνέπειες).

Ναι, οι απεργοί πείνας σε ολόκληρο τον κόσμο, όλο και κάποιο συμπλήρωμα θα αναγκασθούν να λάβουν (π.χ. ηλεκτρολύτες, καμιά λεμοναδίτσα κλπ), προκειμένου να μην τα κακαρώσουν άμεσα. Ας διαβάσει κάποιος για τις απεργίες πείνας και τις μεθόδους των ημετέρων Κώστα Σαμαρά και του «Άγγελου» (κατά κόσμον Χρήστου Ρούσσου), οι οποίες πρακτικές δεν ακυρώνουν σε καμία περίπτωση το αγώνα τους.
Όταν ο άλλος πεθαίνει ή βλάπτει συνειδητά την υγεία του για κάποιον σκοπό, κόντρα στην πανδαμάτορα αυτοσυντήρηση κι εσύ κάθεσαι και ψιλολογάς το σιτηρέσιό του, έρχεται στο νού η παροιμία «εδώ γαμούν αρσενικούς κι εσύ γυρεύεις νύφη»...

Ναι, ο σοκολατο-ανθυπουργός Υγείας είπε μια μαλακία και μισή. Και καλά θα κάνει να μην ξανατολμήσει να χαριεντισθεί και ιδίως μιλώντας για μπεζαχτάδες και ιδίως ο ίδιος...

Ναι, ο υπέρβαρος πολιτευτής προκάλεσε την λαϊκή μήνι. Κανείς ας μην ασχοληθεί με το «τί εννοούσε ο ποιητής». Μια αρχιδιά είπε, αυτό είπε.

Ναι, ορισμένοι αριστερίζοντες είναι κουτοπόνηρα μαλακιστήρια.

Ναι, όλοι οι ρατσιστές και οι φασίστες, είναι αρχίδια.

Ναι, κανείς δεν έχει δεί κανένα εθνίκι να κάνει με δικό του κόστος απεργία πείνας [έστω και με σουβλάκια!], για να φύγουν οι μετανάστες, αφού αυτό επιθυμεί...

Ναι, η Ελλάδα δεν είναι ρατσιστική χώρα (π.χ. Γερμανία). Έχει καταντήσει όμως ξενόφοβη χώρα (π.χ. Γαλλία). Υπάρχει τεράστια διαφορά, που μου την έμαθε ο Ντίνος και τον ευχαριστώ γι’ αυτό.

Ναι, η σχετικοποίηση ως προϊόν διεργασίας πλειονότιμων παραμέτρων (ιδίως απο μορφωμένους ανθρώπους), καταντά παγίδα, όταν δεν μπορείς να θωρείς ξεκάθαρα το Φυσικό Δίκαιο, το Σωστό και το Λάθος, το Ωραίο και το Άσχημο.
Ο σκοπός της Παιδείας, είναι να μάθει τον άνθρωπο να ξεχωρίζει τα σημαντικά πράγματα απο τα ασήμαντα. Μιας και το προσωποποιήσαμε: Τις προάλλες, την πάτησα κι εγώ. Καθόμουν και διάβαζα ένα τίμιο βιβλίο για την Κατοχή και την Αντίσταση, όπου γινόταν μύλος απο αντίρροπες δυνάμεις και συμφέροντα. Έφθασα να βρίσκω επιχειρήματα και υπέρ των ταγματασφαλιτών. Ρε, σαν κάτι να μη μου πάει...
Πήρα μιαν ανάσα, πήρα και μιαν απόσταση απο τα κείμενα. Ποιός είχε δίκιο-ποιός είχε άδικο; Λέω, για κάτσε: Ο Ναζί είναι κατακτητής. Είναι μουνί. Σου γαμεί το σπίτι. Οι αντάρτες τον πολεμούν. Οι άλλοι τον συνδράμουν. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις, βρε κεφάλα;

Ναι, την σήμερον ημέρα, δεν ξέρουμε πια τί είναι ο φασίστας και τί ο αριστερός. Υπάρχει όμως μπούσουλας παιδιά: Ο φασίστας έχει π[ε]λάτες. Θα μου πείς βέβαια και ορισμένοι αριστεροκράτες έχουν π[ε]λάτες. Ε, τί να γίνει ρε φέλλαζ; Σε τελική ανάλυση, η καμιά φορά ανεύθυνη δημαγωγία ενός αριστεροκράτη κάνει λιγότερο κακό απο την πάντοτε ζοφερή δράση ενός χουντάλα. Live and let live vs. Live and let die, εσείς ποιό προτιμάτε δηλαδή;
(Η Θώδη απάντησε Ken Lee)…

Λοιπόν. Το συμπέρασμα;

Κατά τα λοιπά, η προσωποποίηση των εκατέρωθεν επιχειρημάτων, στην οποίαν μερικοί αναγκάσθηκαν να προβούν, δεν είναι τελείως ανώφελη.
Εξ αυτού του γεγονότος συνάγεται, οτι αντίρροπες τάσεις δυο ή περισσότερων συναισθηματικά φορτισμένων διανοητών, δεν μπορούν να έχουν ισοδύναμα επιχειρήματα [ούτε και ν’ αξιολογηθούν ισότιμα], όταν ο συναισθηματισμός μιας τουλάχιστον απο αυτές, ανάγεται σε επαχθέστερες αιτίες.

Γενικά, το πάθος (αλλά και η ομόρριζη εμπάθεια) δεν είναι καλός γνώμονας για επιχειρηματολογία.

Ο Χάλικ το είπε πιο μεστά: Δεν ζυγιάζονται τα αζύγιαστα (η δε μαντινάδα του, μπάλσαμο).

Τα ζητήματα που τέθηκαν είναι πολλά (απεργίες πείνας, άσυλο, μετανάστες, ασφάλιση, εκμετάλλευση, ρατσισμός, έγκλημα, προσωπικές ιστορίες στο κέντρο και στις συνοικίες κλπ-κλπ), αλλά η μπάλα χάθηκε.

Πού είναι η μπάλα οέο;

Νομίζω οτι την βρήκε ο μπέτα (αλλά δε μας τη δίνει πίσω ο πούστης, γιατί του σπάσαμε το τζάμι)...

(Έτσι μπράβο, ν' ανησυχούν μερικές-μερικές...)

(το οποίο πήγαινε βέβαια στη Μές :-Ρ)

Ου βίκαρ. Κάποιους από τους υπόλοιπους απλά σας απολαμβάνω.

προσπαθώ να βρω τα λόγια μου, αλλά τα έχετε πει όλα. Κάπου εκεί μέσα είμαι και γω, με ψάχνω.

Βασικά, σε πολλά με καλύπτει ο HODJAS. Θα ήθελα όμως να παρουσιάσω μια άλλη οπτική.

Όντως, τέθηκαν πάρα πολλά ζητήματα. Αυτό δεν βοηθά το διάλογο.
Όντως, το μεταναστευτικό έχει πάρα πολλές πλευρές. Άρα απαιτείται (από πολλούς, αλλά όχι όλους) μια συνολική αντιμετώπιση (ήδη έχει αργήσει τραγικά και -κατά τη γνώμη μου- ανεπανόρθωτα).
Προκύπτουν τα εξής ζητήματα: Α) Πώς θα αναγκάσουμε όλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους ώστε να καταλήξουμε σε κάτι στέρεο που θα αποτελεί ουσιαστικά τη θέση της Πολιτείας των Ελλήνων απέναντι στο μεταναστευτικό ζήτημα. Β) Ποιος θα την θεσμοθετήσει;
Γ) Ποιος θα την επιβάλλει;
Δ) Ποιος θα την κρίνει ως προς τα αποτελέσματα που θα επιφέρει (εννοείται, σε όλους);

Αυτή τη στιγμή τίποτε από τα παραπάνω δεν έχουν μια σαφή απάντηση αν και οι απαντήσεις θα έπρεπε να είναι προφανείς:

Στο Α) κάποιοι απάντησαν χειριζόμενοι κάποιους μετανάστες με αποτέλεσμα τα γνωστά γεγονότα (μεταφορά από την Κρήτη - κατάληψη – απεργία πείνας) που οδήγησαν σε κάτι που –κατά τη γνώμη μου- αποτελεί ό,τι χειρότερο για όλους (άλλη κουβέντα, άλλη ώρα). Κάποιοι άλλοι (πάρα πολλοί, αλλά όχι όλοι), πολύ νωρίτερα, χειρίστηκαν τους μετανάστες σαν φθηνό, εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα δημιουργώντας την όλη κατάσταση. Με πολλή υποκρισία χαρακτηρίζουν την όλη φάση «φιλοξενία» κι άλλα ευτράπελα και άλλοι σιωπούν επιθυμώντας τη διατήρηση της όλης κατάστασης ενώ άλλοι ζητούν εκκαθαρίσεις.

Στο Β) πιστεύω πως το Κράτος (δεν εννοώ μόνο την κυβέρνηση) δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να πάρει ουσιαστικά θέση, θέλει για λόγους χειραγώγησης του πλήθους να διαιωνίζεται το ζήτημα και δεν μπορεί -στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα- να παίξει το ρόλο που θα έπρεπε.

Στο Γ) πολύ φοβάμαι πως κάποιοι (από όλες τις μεριές) θα συνεχίσουν να βάφουν με αίμα τα χέρια τους όλο και περισσότερο και όλο και πιο οργανωμένα, υποστηρίζοντας πως αμύνονται ή πως εκφράζουν το κοινό συναίσθημα με συνέπειες που θα κοστίσουν πολύ σε όλους και σε βάθος χρόνου.

Στο Δ) πολλοί θα βλέπουν τα πράγματα μονόμπαντα ανάλογα με το συμφέρον τους. Ανάλογα με την πρόσβασή τους στα ΜΜΕ θα επηρεάζουν τους υπόλοιπους σε κάποιο βαθμό, πράγμα που θα οδηγεί μερικούς στην απάθεια κι άλλους στα άκρα ανατροφοδοτώντας την όλη λούπα.

Δυστυχώς, ακόμη κάποιοι συνεχίζουν να σκέφτονται μέσω εννοιών που έχουν καταντήσει αδειανό πουκάμισο. Μετρήστε πόσες φορές χρησιμοποιήθηκε η λέξη «δημοκρατία» και πόσες οι «αριστερά», «δεξιά», «φασισμός» και τα συναφή τους. Εγώ, αυτό, βρίσκω λυπηρότερο όλων. Μη γελιέστε: Όσο κολλούμε ταμπέλες ο ένας στον άλλο, η διάνοια τεμπελιάζει επειδή καταφεύγει στα εύκολα, χωρίς να παράγει τίποτε.

Όσο δεν αναγνωρίζουμε στον άλλο δικαίωμα να διατυπώνει την όποια θέση του (με επιχειρήματα εννοώ κι όχι στυλ: «μ’ αρέσει, δε μ’ αρέσει») δεν οδηγούμαστε πουθενά παίζοντας ένα παιχνίδι που βολεύει κάποιους, που αργά ή γρήγορα θα αντιληφθούμε πως δρουν εναντίον όλων μας. (Διαίρει και..)

Όσο δεν στεκόμαστε σε αυτό που λέει ο άλλος, αλλά στο ποιος το λέει τόσο δίνουμε χώρο σε κραυγές κάθε είδους.

Δεν έχω κανένα προσωπικό συμφέρον να στοιχηθώ πίσω από κάποιον (άτομο, φορέα) ή κάτι (ιδεοληψία).
Η θέση μου πάντα θα είναι με τον Άνθρωπο και δεν μπορώ να δω κάτι άλλο σε οποιονδήποτε απέναντι μου, όπου κι αν στέκεται αυτός.

Πιστεύω πως οτιδήποτε κόντρα στο γενικό αίσθημα θα οδηγήσει όλους μας εκεί που δεν θέλουμε. Για το λόγο αυτό πρέπει αυτό στο οποίο θα καταλήξουμε να έρθει από κάτω κι όχι από επάνω. Δημοψήφισμα δηλαδή. (Αν μόλις μου κολλήσατε ταμπέλα ή με κατηγοριοποιήσατε, λυπάμαι, αλλά με αδικείτε).

Με το πολύ φτωχό μυαλό μου θεωρώ πως είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσουμε σ’ αυτό που σίγουρα σε μερικούς φάνηκε πομπώδες: «τη θέση της Πολιτείας των Ελλήνων απέναντι στο μεταναστευτικό ζήτημα» σπάζοντας όσο το δυνατόν λιγότερα κεφάλια και βάζοντας στην μπάντα ό,τι δεν δουλεύει για εμάς.

Ασφαλώς και μοιάζει ουτοπία. Σας θυμίζω αυτό που έγραψα πιο πάνω: …μια συνολική αντιμετώπιση (ήδη έχει αργήσει τραγικά και -κατά τη γνώμη μου- ανεπανόρθωτα) .

Δεν πιστεύω πως θα γίνει, στην ουσία επειδή κανείς δεν θεωρεί τη γνώμη του άλλου αντάξια της δικής του, κι επειδή εκτός της έλλειψης της πείρας σε δημοψηφίσματα, δεν έχει προτεραιότητα το μεταναστευτικό ώστε να απασχολήσει την κοινωνία σε βαθμό ώστε να ενημερωθεί, να προβληματιστεί, να αναλογιστεί, να αναλάβει τις ευθύνες της και τέλος να ψηφίσει το α, το β το γ ή το δ (κι όχι βέβαια Ναι ή Όχι).

Θα ήταν όμως μια ευκαιρία να πέσουν οι μάσκες, να ανοίξουν όλοι τα χαρτιά τους, να ενημερωθεί πραγματικά ο κόσμος γύρω από όλα όσα σχετίζονται με το ζήτημα και να προβληματιστούν όλοι. Φανατικοί απ’ όλες τις πλευρές σίγουρα θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν.

Αλλά εγώ εξακολουθώ να ελπίζω στην ανθρωπιά του Έλληνα. Άλλωστε, γρήγορα θα καταλάβουμε πως μόνο αυτό πλέον θα έχουμε.

Αρκετά σας κούρασα. Δεν επιθυμώ συζήτηση σ’ αυτή τη φάση αφενός μεν γιατί τα πνεύματα είναι αρκετά οξυμένα, αφετέρου για κάποιο χρονικό διάστημα δεν θα έχω χρόνο ούτε τον Η/Υ να ανοίξω. Αν δεν διάβαζα το του HODJAS σχόλιο δεν θα σας είχα απασχολήσει.

Σώπα οξυμένα τα πνεύματα, μια χαρά τα λέμε (ψιτ παιδί πιάσε δυο άμστελ), ο καθένας ό,τι κουβαλάει στο κεφάλι του παραθέτει και αναλόγως κρίνεται από την ιστορία. Κρίμα που δε θα ανοίγεις το πισί σου (αν και τα παμε κι άλλοι αυτά και δεν τα τηρήσαμε), εύχομαι για καλό.

φίλε στέφανε, νομίζω το παίρνεις στραβά απ' την αρχή (διάβασα μόνο το Α.). αρνούμαι να πιστέψω ότι είναι δυνατόν να βάλεις 300 άτομα να κάνουν απεργία πείνας.

το ότι ως πολιτική δύναμη μπορεί κάποιος να βοηθήσει την οργάνωση κ την πολιτική υποστήριξη ενός τέτοιου αγώνα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τον χειραγωγεί. έδωσε κ ο χαλ παραπάνω λινκ, είχα δώσει κ γω πιο πριν, για παρόμοιο αυθόρμητο αγώνα το '96 εδώ στο παρίσι.

οι άνθρωποι ξέρουν να παίρνουν αποφάσεις για την πάρτη τους, ξέρουν να αυτενεργούν κ οι μετανάστες το τόνισαν σε όλες τους τις δηλώσεις στις συνεντεύξεις τύπου κ στα κείμενά τους.

όλοι είμαστε δούλοι, ζούμε σε μια κοινωνία δούλων κ υπόδουλων. πολλοί από μας προσπαθούμε να σκιαγραφήσουμε πώς θα είναι ο ελεύθερος άνθρωπος, ως μέλος μιας ελεύθερης κοινωνίας, κ κάποιοι, κάποιες μαγικές στιγμές στην προϊστορία του Ανθρωπίνου Γένους (η κομμούνα, τα σοβιέτ, η δημοκρατική ισπανία, η ελεύθερη ελλάδα το 41-44) το καταφέρνουν. μην αφήνουμε την αδυναμία μας να υπερβούμε τους δεσμούς της κοινωνίας να μηδενίζει αυτές τις απόπειρες.

απάντηση σε ένα σχόλιο παραπάνω για τους ινδούς στο μαραθώνα. θες κ συ να έρθεις εδώ, να δεις έλληνες φοιτητές κ μορφωμένους ανθρώπους που μιλάνε γαλλικά λες κ ζουν ακόμα στο μαραθώνα αν κ είναι 5+ χρόνια εδώ;

κ δεν κατάλαβα, σύντροφοι είμαστε, δεν είμαστε κολλητάρια. τι πα να πει «πάτε να κάνετε παρέα, όχι αλληλεγγύη της πούτσας». πρέπει να πιάσω κολλητό κάθε τύπο που κυκλοφοράει στην κοινωνία; 99% των ελλήνων είναι μαλάκες κ δεν έχω όρεξη να τους μιλήσω. πρέπει να τους διώξουμε κ αυτούς επειδή δεν θέλω να γίνουμε φίλοι;

Ανωτέρα ανάγκη Mes: Είμαι μόνο με 2,5 ώρες ύπνο και έναν υπερβολικά μαλάκα άσχετο με το σάιτ -μην παρεξηγηθώ- να μου έχει γαμήσει το μεσημέρι Δευτεριάτικα. Προσευχήσου για μένα σ' ό,τι πιστεύεις.
I' ll be back!! (not a threat, just a promise)

@Jesus: Λυπήσου με! σβήμει το καντήλι μου!
Μονο το νούμερο 300 είναι μια ένδειξη.

Δεν χρειάζεται να χειραγωγήσεις και τους 300. Ξεκινάς με τους φυσικούς ηγέτες.

Σε πολύ χειρότερα από μια απεργία πείνας έχουν οδηγηθεί πολλές φορές πολλοί άνθρωποι χωρίς καν να βρίσκονται σε απόγνωση.

Δεν ξέρω πώς ακριβώς έγινε ο συντονισμός. Δεν πιστεύω πως έδρασε ένας παράγοντας μόνος του. Υπήρχε έδαφος πρόσφορο, κάποιος κάτι φύτεψε, υπό άλλες συνθήκες κάτι άλλο θα φύτρωνε. Δεν έχει σημασία πια. Τα γεγονότα το έχουν ξεπεράσει.

Ίσως να τους αδικώ, αν και δεν το πιστεύω. Το μέλλον θα δείξει.

λοιπόν, για να μην μακρηγορώ, είμαι κοντά σε μπέτα και χότζα και κρατάω και το Όσο κολλούμε ταμπέλες ο ένας στον άλλο, η διάνοια τεμπελιάζει επειδή καταφεύγει στα εύκολα, χωρίς να παράγει τίποτε, του σσττεεφφααννοουυ. Βλέπω τον αφελή ρομαντισμό της αριστεράς και την πικρή απαισιοδοξία της ακροδεξιάς να είναι η αιτία που σήμερα τα προβλήματα του κόσμου μένουν άλυτα ενώ δεν θα έπρεπε. Όλοι τραβιόμαστε ανάμεσα σε αυτούς τους 2 πόλους και, στην ουσία, δεν έχουμε άποψη. Απλώς δεν λεγόμαστε το ένα, ή λεγόμαστε το άλλο ή το τρίτο.

από κει και πέρα, στα ελληνικά πράγματα, υπάρχει δυστυχώς μια μεγάλη αλήθεια την οποία πρέπει αναπόφευκτα να δούμε κατάφατσα: είμαστε ένας βαθύτατα ξενοφοβικός λαός, όχι μόνο με τον πακιστανό, αλλά πρώτα-πρώτα με τον από το δίπλα χωριό. λαός ευέξαπτος, ανώριμος, εμφυλιακός και βαθύτατα ατομικιστές. Μωρά παιδιά: καλοί όταν το πρόβλημα είναι μακριά, ανώριμοι όταν το πρόβλημα φτάνει στην πόρτα μας. Εκτός των άλλων, είμαστε και σε μια γεωγραφική θέση που φέρνει ξένους στη χώρα χιλιετηρίδες τώρα (όλοι ξένοι είμαστε, γνωστά αυτά).

Σήμερα, το 2011, τι πρέπει να γίνει; Να κάνουμε την έλληνα από τη μία μέρα στην άλλη δημοκράτη; Ή να παραδεχθούμε επιτέλους ότι δυστυχώς δεν θέλουμε να είμαστε «καλοί»; Όσες αποφάσεις παίρνει η διπλωματία μας ή η πολιτικοί μας λαμβάνονται από φόβο μη μας πουν έτσι, μη μας τη φέρουν αλλιώς, μη μη μη. Ποια είναι η πραγματική μας στάση; Η πολιτική της απομόνωσης; Αυτό εκ των πραγμάτων δεν γίνεται. Οπότε τι;

Το ζητούμενο είναι δηλαδή ένα: πώς μπορεί να ξεπεραστεί άμεσα (το Άμεσα είναι το θέμα) η ξενοφοβία του έλληνα και να βοηθηθεί και ως προς τα εσωτερικά του τα οποία πάσχουν από αυτό; Μη μου πείτε με παιδεία κουλουπού, άμεσα, επαναλαμβάνω. Γίνεται; Αν γίνεται, πώς; Και αν δεν γίνεται, τι κάνουμε;

Το συγκρουσιακό μας ιδίωμα, ίσως να οφείλεται κατά μια έννοια στο οτι το 1821 επαναστατήσαμε εμφορούμενοι απο τις ιδέες του Διαφωτισμού και καταλήξαμε να φτιάξουμε ένα Κράτος δέσμιο του Ρομαντισμού...

Δεν είχα σκοπό να επανέλθω σ' αυτή την εξόχως πολιτική συζήτηση, τουλάχιστον όχι τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιοι χρωστούν μια συγγνώμη στον Αλίβε (με κεφαλαίο) για τη χυδαία και εμετική επίθεση που του έκαναν. Κι όποιος διαφωνεί με αυτό ας το πει ανοιχτά.

επίσης, καθυστερημένη απάντηση στον βίκαρο.

το να λες ότι αυτά που λέει ο τζόν είναι οχετός κ εμετός δεν είναι θέμα αφορισμού κ ευκολίας ή αποφυγής της συζήτησης επί της ουσίας. είναι αποτέλεσμα της εξής αντικειμενικής πραγματικότητας:

1. μαύροι μαχαίρωσαν κάποιον στα σκαλιά κ κυλάγανε τα αίματα.
   σε ενοχλεί
   α. ότι μαχαιρώθηκε κάποιος από κάποιον εγκληματία ή
   β. ότι ο εγκληματίας είναι μαύρος;

στην περίπτωση του ναζί το β., κ προτείνεις να μαζέψεις άλλους 30-40 συρρατσιστές κ να το κάνετε κούγκι. αφού το β. κ όχι το α. πα να πει ότι αν ήταν έλληνας στην αθήνα δεν θα το κάνατε αυτό. οκ. αν ήταν έλληνας το 1920 στην αμερική, θα είχε το δικαίωμα να το κάνει; ίσως όχι, αλλά το έκανε. αφού ναι, αναγνωρίζεις το δικαίωμα του εκεί ντόπιου να μαζέψει κ αυτός 30-40 ΚΚΚ κ να αφαλοκόψουν τους μαυριδερούς άπλυτους της διπλανής πόρτας;

η πιο ικανοποιητική απάντηση που έχω ακούσει σε αυτόν τον ΕΜΕΤΟ είναι η φαιδρότητα του καρατζαφύρερ που έδωσα σε λινκ παραπάνω.

αυτή η αντικειμενική πραγματικότητα, που είναι η αδυναμία σοβαρής απάντησης σε αυτά τα απλά ιστορικά γεγονότα, μου επιτρέπει να παρακάμψω όλην αυτήν την ταυτολογία κ να περάσω κατ' ευθείαν στον χαρακτηρισμό, μέχρι νεωτέρας.

κάπου είχε γράψει ο χοτζ ότι ρατσισμός είναι να βρίζεις έναν που σε τράκαρε «σκυλάραπα», ενώ αν δεν ήταν μαύρος να τον έλεγες απλά «παλιομαλάκα», ενώ το «παλιομαλάκας» δεν έχει λόγο να μην πάει ως χαρακτηρισμός κ στο μαύρο.

Εγώ θεωρώ αδιανόητο το ότι ακόμα και σήμερα συζητάμε τέτοια πράγματα. Νιώθω ότι έχει κολλήσει η βελόνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ζούμε σε μια εποχή που μας έχει ανοίξει τα μάτια από κάθε άποψη, που θα έπρεπε ο ορθολογισμός και το γνώθι σάυτόν να υπερισχύουν, σε μια εποχή η οποία θα έπρεπε να χαίρεται τους καρπούς των προσπαθειών και των λαθών του παρελθόντος (μιλάω για τον «προηγμένο» κόσμο που «κυβερνά»...) και να μεταλαμπαδεύουμε την πρόοδο αυτή σαν προνοητική και στοργική μάνα παραέξω, αλλά συμπεριφερόμαστε σε αναλογία χειρότερα από ποτέ -δεν δικαιολογούμαστε πια όσο 200 ή 400 ή 1000 χρόνια πριν. Πόσο με πήζει αυτό, δεν λέγεται.

αυτή η παρατήρηση, που είναι εφαπτόμενη κ στο θέμα του σάη, κ το ράβω για σήμερα.

μιλάμε μια γλώσσα στην οποία η λέξη «παστρικιά» εξακολουθεί να είναι βρισιά, αν κ τείνει να εκλείψει, κ κατηγορούμε ανθρώπους ότι είναι βρώμικοι.

εδώ ανοίγεις ένα άλλο τεράστιο για μένα ζήτημα, το τι σημαίνει η σλανγκ σε σχέση με το θέμα του ρατσισμου-σεξισμού κλπ. Το είχα θίξει όσο πατά η γάτα στο λήμμα σλανγκ όπου είχα πει ΚΑΙ το παρακάτω (το ΚΑΙ τονίζεται γιατί έχω πει και άλλα, μη επικριτικά):

Είναι λοιπόν η γλώσσα που λέει «όχι», όχι στη θρησκεία, όχι στο σύστημα, όχι εδώ, όχι εκεί (κάπου το έχω διαβάσει αυτό μα δεν θυμάμαι τώρα), είναι αναρχική, είναι όμως πικρή και απαισιόδοξη, δηκτική και ανελέητη -κι ας χρησιμοποιεί το χιούμορ ως μέσο, δεν συγχωρεί κανέναν και για κανέναν λόγο και, κυρίες μου και κύριοι, όλο αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως στο μεγαλύτερο ποσοστό της, η σλανγκ είναι κατά βάθος το ακριβώς αντίθετό της, είναι δηλαδή ρατσιστική και οπισθοδρομική, αντιδραστική με την αρχική έννοια της λέξης, μήπως είναι η γλώσσα που αρνείται κάθε διαφορετικότητα και κάθε εξέλιξη... Μήπως ο σλανγκ τύπος είναι ο μίστερ τέλειος που όλα τα κοροϊδεύει; Μήπως είναι η γλώσσα του κομπλεξικού ή του κομπλεξικού περιθωριακού, ή τού όσα δε φτάνει η αλεπού;...

Ιρονίκ, 2 σχόλια παραπάνω, για την βελόνα που κόλλησε και τον ορθολογισμό :

Η άνοιξη ήρθε, το καλοκαίρι έρχεται, τους πρώτους φραπέδες τους έχουμε πιει, θυμήθηκα λοιπόν το σοφό ρητό που έγραψε ο ποιητής στο περιτύλιγμα από τα ξυλάκια παγωτό :

Προσοχή, η επικάλυψη δεν είναι σοκολάτα.

να κλείσω αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας του σλανγκρ με κάτι από το μυθιστόρημα Δόκτωρ Φάουστους του Τ. Μαν. Ο αφηγητής, συμπαθής καρικατούρα του ίδιου του Τόμας Μαν, ένας σαφώς αντιναζί γερμανός τυπάκος που αφηγείται τα τεκταινόμενα του μυθιστορήματος (το συγγράφει, για την ακρίβεια), βρίσκεται στο Μόναχο κατά την διάρκεια του Β'ΠΠ, πάνω που η Γερμανία χάνει τον πόλεμο («η συντέλεια άγγιξε το Μόναχο, καθόμουν χλωμός και σειόμενος σαν τους τοίχους, έγραφα με τρεμάμενο χέρι»). Είναι ψυχικά αποκαμωμένος από το κατρακύλισμα της χώρας του την οποία αγαπάει πολύ και ποτέ δεν φανταζόταν να την δει να πέφτει τόσο χαμηλά, σε όσα την οδήγησε ο ναζισμός. Γράφει:

«Η καρδιά μου σφίγγεται από οίκτο με τις ανόητες καρδιές των γιων μου που πίστεψαν, όπως και η μάζα του λαού πίστεψε, αλάλαξαν, (...) και τώρα (...) γεύονται με απλανή μάτια το ξεμέθυσμα, που μέλλει να γίνει τελική απορία, συνολική απελπισία. Ο πόνος της ψυχής τους δεν θα τους φέρει κοντύτερα σε μένα που δεν μπόρεσα να πιστέψω στην πίστη τους (...). Θα μου τον χρεώσουν κι από πάνω -λες και τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν είχα και γω ονειρευτεί τα ανόσια όνειρά τους.»

Αυτά. Ο ουμανισμός (ο Μαν τό 'χε όπως και να το κάνουμε) δεν έχει χρώμα. Έχει όμως τίμημα και απαιτεί κόπο.

Έτσι. Με το χέρι στην καρδιά, θα πρέπει καθένας να βλέπει κάθε στιγμή τί του είναι πιο εύκολο να σκεφτεί, να πεί ή να κάνει, ώστε να το αποφύγει.

Όσο για τους βόρειους (δηλ. πολιτισμένους δηλ. πειθαρχημένους κλπ ατού υπεροπλίας έναντι των πουτσαρά-μπουλουκιών του Τρίτου Κόσμου) λαούς της γερασμένης ηπείρου που κοιτάμε σαν κορόιδα να τους μιμηθούμε όπως λάχει, ο πολιτισμός τους έχει ένα ρηχότατο επίχρισμα, που αποκολλάται ευχερέστατα μετά απο 2-3 μπίρες...

Δεν συγκρίνεται με τις λεπτεπίλεπτες και βαθειά ριζωμένες παραδόσεις των παρ' ημίν τριτοκοσμικών μεταναστών, αλλά και ημεδαπών κατοίκων.

Αυτήν την στιγμή υπάρχουν στην χώρα γύρω στο 1 εκατομμύριο εξωκοινοτικοί και πάμπτωχοι αλλοδαποί.

Βάζω στοίχημα, οτι θα επαρκούσαν έστω και 100 χιλιάδες Εγκλέζοι, Γερμανοί, Σουηδοί κλπ σε αντίστοιχα εξαθλιωμένη κατάσταση, για να κάνουν τη χώρα λαμπόγυαλο.

Στην Αγγλία υπάρχουν παντού ταμπέλες, που σου λένε τί να κάνεις και πού να πάς.
Στις κυλιόμενες του Μετρό της Αθήνας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να μαθαίνουν απο μόνοι τους να στέκονται στα δεξιά, ώστε να μην παρακωλύουν την κίνηση στην αριστερή λωρίδα, χωρίς να υπάρχει ούτε μια σχετική επιγραφή απο τα κωθώνια της διοίκησης, προς τούτο (!)

Επί Κατοχής, οι γερμανοτραφείς μορφωμένοι Έλληνες, δοκίμασαν μεγάλη πικρία και απογοήτευση, για την αδικία, την φτήνια και την απανθρωπιά που επέδειξε στην χώρα τους, ο ίδιος λαός, που τους «έκανε ανθρώπους».

Θα μου πείς, στον πόλεμο όλοι ζώα γίνονται. Ναι αλλά άλλο το μουλάρι κι άλλο η γάτα. Κι οι Ιταλοί πόλεμο είχαν...

Παρεμπιπτόντως, θα έπρεπε να γράφει ο δρόμος σε ποια λωρίδα πάει το ασθενοφόρο για να του την αφήνουν ελεύθερη τα αμάξια, όπως κάνουν στις ΗΠΑ. Το θέαμα στην Αθήνα, που το ασθενοφόρο κορνάρει και τα αμάξια δεν ξέρουνε πού να πάνε και άλλος πάει αριστερά άλλος δεξιά είναι ξευτίλα και σκοτώνει ανθρώπους. Κι εκεί μάλλον φταίει η διοίκηση κι όχι οι οδηγοί που δεν μπορούν να μάθουν από μόνοι τους ποια λωρίδα να αφήνουν ελεύθερη (λ.χ. στην Αμερική είναι συνήθως η μεσαία, στην Γερμανία και τις περισσότερες χώρες η αριστερή).

εγώ πάντως δεν μπορώ αυτό που γίνεται με τον πτώμα του περί ού, όπως και δεν μπόρεσα τότε τα πλάνα με τον τσαουσέσκου, όχι επειδή είμαι γυναικούλα που δεν μπορεί τα σκληρά, αλλά επειδή δεν μπορώ να νιώθω ότι ζω στον Μεσαίωνα όπου τρέχαμε όλοι να δούμε ποιος κρεμάται σήμερον. Είμαι μαλάκας, γιατρέ;

(άσχετα αν κάποιους καντάφιδες τους έπνιγα ευχαρίστως με τα χεράκια μου, αλλά δεν θα σας φώναζα να το δείτε ρε πστ...)

καργιόλες...όλα δικά σας τα θέλετε.

τι είπες ρε για τη μάνα μου;

όχι κάτι συγκεκριμένο. για σένα το λέω.

α οκ, με έχουν ξαναπεί έτσι.

λες να είμαι ο πρώην σου;

δεν το θες, πίστεψέ με!

Επικό λήμμα, απ τις καλύτερες στιγμες...

Εξαιρετικό!