Χρησιμοποιείται για να δείξει έντονη απαξίωση ή αίσθημα παραίτησης λόγω αδυναμίας αντιμετώπισης μιας κατάστασης.

Συνοδεύεται συχνά από έκφραση αηδίας ή ξινίλας.

Μπορούμε επίσης να ενισχύσουμε τη φράση προσθέτοντας ένα απλό «A... Καλά... Εντάξει...» πριν από αυτή...
Φαινόμαστε πιο cool και ατάραχοι έτσι...

Τι έκανε λέει;; Μόλις μπήκες για μπάνιο;;; A... Καλά... Χεστήκαμε που κλάναμε... Δεν θα προλάβουμε...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
GATZMAN

!

#2
iron

ΔΕΝ το είχαμε αυτό;;;;;;;; αμ εγώ που το λέω 3984608 φορές τη μέρα;;;

όποιος μου ξαναπεί ότι έχουμε τα πάντα εδώ μέσα και δεν ξέρει τι άλλο να βάλει, να το θυμάται αυτό, αχαχαχα! είχα την κουβέντα αυτή προχθές με μια φίλη που την ψήνω, όχι τπτ άλλο.

#3
PUNKELISD

ΓΟΥΑΟΥ!! Δηλαδή,όπως με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς βρήκα, λες αυτή την πρόταση 46 φορές το δευτερόλεπτο;!!

#4
iron

είδες, είμαι ασχώρετη.

#5
gaidouragathos

Χεστήκαμε που κλάναμε, εκεί που κατουράγαμε.
Ιαμβικός οκτασύλλαβος σατυρικού περιεχομένου...κάτι σαν «την είδα την ξανθούλα, την είδα ψες αργά» το ακούω αλλά δεν τόβαζα γιατί θανέβαζα το... γμμμούχχχ...επίπεδον
του σάιτος...γμτ...

#6
deinosavros

Κττμγ η έκφραση χρησιμοποιείται για να περιγράψει καταστάσεις που ξεκινάνε ως καλαμπούρι και καταλήγουν να έχουν σοβαρές συνέπειες. Για σκεφτείτε το λίγο κι έτσι........

#7
dryhammer

Εγώ πάντως το ξέρω και το χρησιμοποιώ (αβέρτα) με την παραπάνω έννοια (του δεινο-σχόλιου). Κάποτε δε, μου συνέβη και στην κυριολεξία μεσα σε ασανσέρ (που ευτυχώς μόλις ξεκινούσε από το τότε σπίτι μου)

#8
deinosavros

"Όποιον δω να κλέβει κρεμμύδια θα του κάνω μεγάλη ζημιά".

Ο Καλός Κλέφτης όταν κλάνει δεν σφίγγεται υπερβολικά. Συχνά μια ζορισμένη πορδή καταλήγει σε ένα μικρό σκατουλάκι.

Ηλίας Πετρόπουλος, Εγχειρίδιο.

#9
vanias

εσας τα δύο πρέπει να σας αλλάξουν θρανίο.

#10
dryhammer

Δεν ήταν θέμα σφιξίματος, αλλά διάρροιας, απο κείνες που τις νιώθεις μόνο σαν ελαφρά πίεση προς την έξοδο. Έχει και συνέχεια. ΣΤΟΠ-πίσω στο σπίτι, αλλάγματα, πλυσίματα, όλη τη νύχτα με πήγε νερό (12-13 χέρια), και το πρωί σύρθηκα (κυριολεκτικά- ακουμπούσα στον τοίχο και περπατούσα) σ΄ένα διημερεύον φαρμακείο (Κυριακή γάρ) μπήκα, έπεσα στην κυριολεξία πάνω στον πάγκο κι ακούω από τον βοηθό της γριούλας φαρμακοποιού (ένα ντερέκι δίμετρο-οσο μπόι τόσο φάρδος) "Σύριγγες δεν έχουμε". Με είδε να σέρνομαι με μάγουλα ρουφηγμένα, χλωμός με μαύρους κύκλους στα μάτια και ήθελε να με διώξει... Κοίταξα στα μάτια τη γριούλα με βλέμμα εσταυρωμένου, ψέλισσα "Εχετε κάτι για τη διάρροια;" και το ντερέκι μέ χαμόγελο με ρώτησε αν θέλω να καθήσω... Σαλονίκη 1984

#11
vikar

Συμφωνώ με Βάνια. Και μάλιστα, σε πρώτα θρανία καί οι δύο.

#12
deinosavros

Αυτός άρχισε, κύριε.

#13
donmhtsos

Είσαι και μαρτυριάρης, Δεινόσα!

#14
deinosavros

Κύριοι Δον, Βίκαρ και Βάνια να σας θυμίσω ότι ο μπαμπάς μου είναι ο βασικός σπόνσορας του σχολείου. Αρχίστε να ψάχνετε για δουλειά.

#15
donmhtsos

Εγώ όχι, δηλαδή ναι, αλλά ίσως, κοιτάξτε. Ακριβώς αυτό. Τίποτε άλλο!