νέιμ ντρόπινγκ

Αχαχαχαχαχα, κουλούρι - ντρόπινγκ :-)))

Βλέπω πως επιβεβαιώνεις πανηγυρικά τα όσα περί ρεβανσισμού σου καταλόγισε ο Khan στο φωτογραφικό λήμμα «ντράμα κουίν».

Θα σου ζητήσω λοιπόν κι εγώ, πολύ ευγενικά, να φύγει το πρώτο παράδειγμα που αναφέρεται στο πρόσωπό μου. Θεωρώ την αναφορά προσβλητική, καθώς αυτό που εσύ κρίνεις ως πυροτέχνημα name-dropping, κάποιος άλλος με περισσότερη γνώση ή περισσότερη διάθεση ή απλώς λιγότερη κακεντρέχεια, θα το αξιολογούσε διαφορετικά.

Επαναλαμβάνω, σε περίπτωση που δεν έγινε κατανοητό, οτι η υποκειμενικότητα της άποψής σου με θίγει και με συκοφαντεί ως ανερμάτιστο αερολόγο.

Θα μπορούσες, ξέρεις, να συνεισφέρεις την άποψή σου στη συζήτηση περί Αγανακτίστας, αν φυσικά θεωρείς οτι έχεις κάτι να πεις. Και όχι να με περιμένεις ύπουλα στη γωνία για μια δική μου αντχόμινεμ -και εντελώς παρεμπίπτουσα- αναφορά.

Και ναι, φυσικά, εγώ σου έριξα το κουλούρι, δηλαδή τι περίμενες, να επικροτήσω την εκδικητική σου μικροψυχία;

Πάντα στην διάθεση σου για μοντουλοκατυνιές.

[mod] [img]http://www.123snip.com/154ke-4.jpg[/img][/mod]

ΥΓ - δηλαδή αν δεν μου το ζητούσες «πολύ ευγενικά», πως θα το διατύπωνες;

Α και παρακαλώ θερμά τα όποια σχόλια τουφεξής να αναφέρονται στην πρακτική του νέϊμ ντρόπινγκ.

Το λήμμα απαραίτητο, απ' τους αγγλισμούς που λέγονται ευρέως.

Γενικά πάντως, απο ντρόπινγκς καλά πάμε στο σάιτ: νέιμ ντρόπινγκ, φρέντς ντρόπινγκ, φραπέ ντρόπινγκ...

Μαζί γράφαμε. Το καλύτερο νέιμ ντρόπινγκ πάντως για μένα στο σάιτ, τό 'χει κάνει το πονηρόσκυλο σχολιάζοντας στα ζουμιά.

για τότε που επικαλέστηκε τον τζήζα λες ε;
:Ρ

μαζί γράφαμε...

... σάχλα ντρόπινγκ ...

@ vrasta. Ωραία. Σε συγχαίρω για το κατέβασμα του παραδείγματος που με έθιγε. Το αναπαράγεις ωστόσο ως σχόλιο, πράγμα που εξακολουθεί να με θίγει δια της πλαγίας οδού. Ως εκ τούτου, αιτούμαι ευλόγως να κατέβει το σχετικό σχόλιο, απο κοινού φυσικά με τα σχόλια υπ' αριθμ. 1,2,3 και το παρόν. Δεν αφορούν κανένα οι προσωπικές μας διαφορές, αν θες να με βρίσεις ή να μου τα χώσεις επειδή σε είπα αμερικανάκι μπορείς να μου στείλεις πμ ή να με πάρεις τηλέφωνο.

Όχι Τζόνι μου, εγώ θα ήθελα να μείνουν τα σχόλια που επέλεξες να γράψεις για την αφεντιά μου. Αν δεν ήθελες να μείνουν, ας μην τα έγραφες.

Το ότι έχεις κάνει το name-dropping εργόχειρο είναι γνωστό τοις πάτση. Τολμώ δε να πω ότι στο λήμμα αγανακτίστας μάς τα έκανες ένα κλικ παραπάνω από Ζέπελιν με τις νειμντροπιές, με αποκορύφωμα το σκυλάκι του Jan van Eyck όπου το γάμησες και ψόφησε :-) Αλλά, a chacun son style!

Τζόναρε, έχω ζήσει πάνω από 20 χρόνια στις ΗΠΑ, έχω τελειώσει Αμερικάνικο λύκειο και πανεπιστήμια, τόσο ο γραπτός όσο και ο προφορικός μου λόγος είναι καλύτερος στα Αγγλικά από ότι στα Ελληνικά. Συνεπώς δεν θεωρώ καθόλου προσβλητικό τον όρο αμερικανάκι, μακριά από μένα τέτοια κόμπλεξ.

Δεν έχω καμία «εκδικητικότητα» εναντίον σου ούτε κατά του Χάνκοντα - δεν έχω ιδέα τι ήπιες και μιλάς για ρεβανσισμούς. Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα ποιες είναι οι προσωπικές μας διαφορές για τις οποίες θεωρείς ότι θα ήθελα να σε βρίσω. Για πολλά άλλα ναι, θα το επιθυμούσα, αλλά όχι για προσωπικά θέματα :Ρ

Υπάρχει μια λεπτή διαφορά. Προσπάθησε να κάνεις τη διάκριση, όσο κι αν σου είναι δύσκολο:

Δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα να με βρίζεις και να με χαρακτηρίζεις όπως και όσο θέλεις, σε θρεντ σχολίων φυσικά. Μακριά απο μένα οποιαδήποτε σχετική λογοκρισία.

Εκεί που έχω πρόβλημα είναι όταν μετατρέπεις εμένα ή κουβέντες μου, σε σλανγκοπαραδείγματα, όπως κακή ώρα.

Το καυστικό σου σχόλιο, ότι σας έκανα τα αρχίδια εργόχειρο με τις επιστημονικές αναφορές μου περί εικονολογίας, μπορείς άνετα να το μεταφέρεις στο θρεντ του οικείου λήμματος. Και επιπλέον να μου τα χώσεις και παραπάνω, όσο γουστάρεις και τραβάει η ψυχή σου.

Εδώ όμως κάνεις κάτι διαφορετικό: διατηρείς στην ουσία το αντ χόμινεμ σλανγκοπαράδειγμα που απέσυρες, μεταφέροντάς το στα σχόλια. Στην ουσία είναι δηλ. σαν να μην αφαιρέθηκε ποτέ απο τον ορισμό.

Διόρθωσέ το λοιπόν σε παρακαλώ και εξαφάνισε και τα σχετικά σχόλια. Κι αν θες να με βρίσεις βρες άλλο τρόπο, όχι την σλανγκοπαραδειγματοποίησή μου. Κι εγώ δεν έχω προσωπικές διαφορές μαζί σου. Ως τώρα. Και μιλάω πολύ σοβαρά.

όπως έχω γράψει κ στο λήμμα κρόκους, κ όπως έχω υποσχεθεί κ στον τζώνυ για όταν το ανέβαζε το λήμμα, χρωστάω την δική μου βιωματική άποψη για την πρακτική αυτή.

σε αρκετές περιπτώσεις στην κοινωνική ζωή (κυρίως όταν θες να αποσπάσεις το θαυμασμό χαζών γκομενακίων), ενδείκνυται να το παίξεις δεξαμενή αστείρευτης γνώσης. τα βασικά εργαλεία είναι δύο, η «ημιμάθεια» κ το νέημ-ντρόπινγκ.

ημιμάθεια εν προκειμένω αποκαλείται η συλλογή, κατοχή κ χρήση όσης άχρηστης πληροφορίας χρειάζεται επί παντός του επιστητού, ώστε στον αδαή να φαίνεσαι ειδήμων. προφανώς προτιμούνται ιδιαίτερα τα πιασάρικα θέματα (το πιασάρικος σχετικοποιείται ανάλογα με το περιβάλλον, πχ γνώση περί κοινωνίας του θεάματος, ισπανίας και ζαπατίστας είναι σίνε κβα νον για να την πέσεις σε χαζο-αλτερνατιβο-αριστερίζουσα νεανία εν ελλάδι). μέτρο βασικό για το πόση πληροφορία χρειάζεται να κατέχεις είναι το πόση πληροφορία μπορείς να μεταδόσεις σε ένα θέμα το οποίο όντως κατέχεις, χωρίς να αρχίσεις να γίνεσαι βαρετός.
χρήσιμη πτυχή άχρηστης πληροφορίας είναι οι ανθυπολεπτομέρειες για μέρη, βιογραφίες, πρόσωπα, πίνακες, θεατρικά έργα, ταινίες μικρού μήκους, που δηλούν γνώστη. η τεχνική αυτή έχει αναπτυχθεί επαρκώς στο reservoir dogs από τον αντακάβα μπάτσο κ την προετοιμασία αυτού.

κομμάτι της ημιμάθειας, αλλά καί ξεχωριστό εργαλείο, είναι το νέημ-ντρόπινγκ.
ως κομμάτι της ημιμάθειας, είναι ο διανθισμός του λόγου με ονόματα πιασάρικα (γκί ντε-μπόρ, κινέζοι ποιητές της δυναστείας των τζίν, ινδοί ασκητές-φιλόσοφοι, πολωνοί σεφ) με σκοπό την απόδωση αντικειμενικής υπόστασης στα μυθεύματα.
ως εργαλείο αυτόνομο κ αυτούσιο, συνίσταται στο να χώνεις πιασάρικα ονόματα ανθρώπων με επιρροή, γκαφρά κ με τους οποίους συνευρίσκεσαι τακτικά, έχετε επαφή κ άρα είσαι αλάνι, μέσα στο σύστημα, αλλά ταυτόχρονα είσαι κ κουλ τύπος που είναι εντόσεκτόσκιεπιτααυτά, κάτι που αφενός εξηγεί ότι δεν σε έχει δει το γκομενάκι στο λοιπόν, αλλά και αφεδύο δεν σε καθιστά απρόσιτο άτομο, μέλος κάποιας κλίκας.

το πιασάρικος, έννοια βασική στην ανάλυση, είναι εξαιρετικά σχετική, και ταυτόχρονα δύσκολη. πρέπει να είναι κάτι του γούστου του γκομενακίου, αλλά κ κάτι που δεν φαίνεται μπανάλ κ δίνει την εντύπωση «είμαι κ γω ένας από σας». πχ, άτομο που μένει στην κηφισιά δεν το εντυπωσιάζεις με γκάμπριο κ σκι στην ελβετία, αυτό θεωρείται δεδομένο. αν το αναφέρεις πρέπει να το πλασάρεις σωστά, οπότε γυρίζουμε στην ανάπτυξη της σάλτσας πιο πριν.

τέλος, η παροχή πληροφορίας πρέπει να είναι σε ρυθμούς τηλεοπτικούς, δλδ μεγάλη παροχή άχρηστης κ ασυνάρτητης πληροφορίας σε λίγο χρόνο, πριν αλλάξουμε θέμα για να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο για όσο χρειάζεται.

δισκλέημερ: το «φραγκάτο» κομμάτι της ανάλυσης το έχω βιώσει παρασιτών ως κοινωνιολογικός παρατηρητής σε μισητά βαρετές συζητήσεις επαγγελματιών του είδους, οίτινες, περιφέροντες γλοιώδες ύφος, όλο κανονίζουν γκομενάκια πιο χαζά κι απ' το πάτωμα στα οποία περνάνε τέτοιες ιστορίες. αν σ' ενδιαφέρουν άτομα που δεν κινδυνεύεις να ρίξεις καταλάθος στο τζάκι το χειμώνα, μην υπερβάλεις με τα παραπάνω, δε λέει.

ελπίζω να μήν σας τά 'σπασα.

Σοβαρά τώρα, χωρίς το παράδειγμα τα σχόλιά σου δεν θα βγάζουν νόημα. Ας καταλαβαίνει τουλάστιχον ο αναγνώστης με ποια αφορμή με μπαγαποντοδοτείς και με σκυλοβρίζεις, νομίζω αυτό το δικαιούμαι. Over and out.

Ρε ναρκωτικά παίρνεις;;;!!!!! Ποιός σκυλόβρισε ποιον σε αυτό εδώ το θρεντ;;;

Ήμουν ξεκάθαρος: αποδέχομαι να λοιδορούμαι απο σένα και οιονδήποτε άλλον στο βαθμό που αυτό εκφράζει την υποκειμενικότητα του υβρίζοντος. Φυσικά διατηρώ το δικαίωμα να απαντώ αναλόγως.

ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ η εναντίον μου επίθεση να παρουσιάζεται με την επίφαση αντικειμενικότητας ενός ορισμού / παραδείγματος του έστω κατ' ελάχιστον «επιστημονικού» λεξικού που λέγεται σλανγκ.γρ.

Βλέπω με λύπη μου οτι τα προηγούμενα τζέρτζελα δεν σε δίδαξαν απολύτως τίποτε και πως εξακολουθείς να εμπλέκεσαι σαν καυλωμένος έφηβος σε ηλίθιους διαδικτυακούς ρεβανσισμούς.

@ jesus, καλός ορισμός για το νέημ ντρόπιν, δούλεψέ το και ανέβασε το. Μια μόνο δική μου βιωματική κατάθεση: οι γκόμενες την σήμερον δεν ψαρώνουν με τις γνώσεις, ούτε τις πολυμάθειες ούτε τις ημιμάθειες ούτε τπτ. Αν ήταν έτσι εμείς εδώ του σλανγκ θα έπρεπε να μην προλαβαίνουμε να κατουρήσουμε απ' τα γαμήshα που θα ρίχναμε. Μεγάλη ψωλή και φουσκωμένη τσέπη θέλουν, νομίζω.

Πάντως εγώ τσιμπουκόχειλος κομμωτής δεν είμαι!

Αφού το διευκρινίσαμε αυτό έχω να καταθέσω τις εξής ενστάσεις:

1. Τα φωτογραφικά λήμματα- ορισμοί είναι μια πολύ επικίνδυνη ατραπός, γιατί έτσι και γίνουν της μοδός θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και ο καθένας θα γράφει κι από ένα για όποιον δεν γουστάρει. Από κάποιον που κατέχει μια υπεύθυνη θέση στο σάιτ ως μοντ θα περίμενε κανείς να είναι παράδειγμα ωριμότητας και για τους άλλους. Ειδικά τα παραδείγματα με άλλους Σλάνγκους λειτουργούν ως ένα είδος δακτυλόδειξης: Αυτός είναι το πρόβλημα. (Παρεμπιπτόντως, και το έμμεσο argumentum ad pustrilicium με τον κομμωτή δεν αποτελεί και την επιτομή της ωριμότητας).

2. Δεν μου αρέσει ο πληθυντικός αντιπροσώπευσης «μας» στην φράση «τολμώ δε να πω ότι στο λήμμα αγανακτίστας μάς τα έκανες ένα κλικ παραπάνω από Ζέπελιν με τις νειμντροπιές». Ποιοι είναι το «μας» που αντιπροσωπεύεται από τον Βράσταμαν; Οι 6282 χρήστες του σλανγκρ; Οι 8 μοντς; Κάποια άλλη (απειλούμενη) βραστο-συλλογικότητα; Γιατί δεν γράφεις απλά «μου τα έκανες ζέπελιν;» και αν κάποιος άλλος έχει επίσης υποφέρει από το νέιμ-ντρόπινγκ να μιλήσει για τον εαυτό του. Εμένα λ.χ. μου αρέσει το νέιμ-ντρόπινγκ του Τζόνι και δεν συμπεριλαμβάνομαι σε αυτό το «μας», αλλά φαντάζομαι ότι μπορεί να υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι να ενοχλούνται. Αυτοί όμως μπορούν να μιλήσουν για τον εαυτό τους, δεν χρειάζονται αντιπροσώπευση. Η δική μου ερμηνεία είναι ότι ο πληθυντικός αντιπροσώπευσης ανήκει σε μία τακτική που πάει πακέτο με την δακτυλόδειξη μέσω σλανγκοπαραδειγμάτων και η οποία θέλει να πει λίγο πολύ «εμείς, οι πολλοί, ενοχλούμαστε από τον ένα, τον τάδε».

Τέλος, ως προς τον ορισμό καθ' εαυτόν, θέλω να πω ότι το νέιμ-ντρόπινγκ δεν είναι καθ' εαυτό λογικό ολίσθημα. Δηλ. δεν είναι όλα τα νέιμ-ντρόπινγκ λογικά ολισθήματα, αλλά μόνο μερικά από αυτά. Λογικό ολίσθημα είναι να πεις «αυτό είναι έτσι, επειδή το είπε ο Αριστοτέλης, τελειώνει η συζήτηση», όπως γινόταν στον Μεσαίωνα με την επίκληση της αυθεντίας. Αν πεις, «αυτό, που ο Φουκώ το ονομάζει έτσι, συμβαίνει για αυτούς τους λόγους» δεν υπάρχει λογικό ολίσθημα. Επίσης, ο τσιμπουκόχειλος κομμωτής που λέει ότι είχε πελάτισσα την Βουγιούκλω δεν διαπράττει λογικό ολίσθημα, απλά είτε λέει αλήθεια, είτε λέει ψέμματα. Ειδικά το νέιμ-ντρόπινγκ που κάνει ο Τζόνι δεν λειτουργεί ως λογικό ολίσθημα, εφόσον δεν αποτελεί το μοναδικό στοιχείο της επιχειρηματολογίας του. Ασφαλώς, μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τις απόψεις του Τζόνι, όπως έκαναν με καλά αρθρωμένη επιχειρηματολογία λ.χ. ο Κάδμος και η Πειρατίνα, με τους οποίους τυχαίνει να συμφωνώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το νέιμ-ντρόπινγκ είναι καθ' εαυτό λογικό ολίσθημα.

Μια που αναφέρθησαν οι μεταμοντέρνοι, να πούμε, ότι εκεί ενίοτε το νέιμ-ντρόπινγκ γίνεται στο πλαίσιο διακειμενικότητας. Δηλαδή ξεκινάμε από το δεδομένο ότι τα πάντα είναι γλωσσικές κατασκευές και δεν υπάρχει καμία αλήθεια έξω από την γλώσσα, οπότε στο πλαίσιο αυτού του ακραίου σκεπτικισμού, αφού έχω εξ ορισμού απορρίψει την δυνατότητα αλήθειας, απλά λέω ό,τι λένε και οι άλλοι, γιατί το μόνο που έχει κάποιο είδος εκκρεμούς νοήματος είναι οι γλωσσικές αλλαξοκωλιές και τίποτα παραπέρα. Ούτε αυτό αποτελεί λογικό ολίσθημα, κυρίως ειπείν, γιατί οι τοιούτοι μεταμοντερνιάρηδες έχουν απορρίψει εξαρχής την αξίωση να έχουν πρόσβαση σε λογική αλήθεια. Το νέιμ-ντρόπινγκ του Τζόνι δεν ξέρω αν εντάσσεται σε ένα τέτοιο ακραίο μεταμοντέρνο ρεύμα, γιατί πολλές φορές ο λόγος του αναφέρεται σε κοινωνιολογικά δεδομένα που υπάρχουν απτώς εκεί έξω.

Μαζί γράφαμε.

Οπότε να πω ότι δεν επιθυμώ να εμπλακώ σε καμιά κοντρίτσα, ιδίως με Σλάνγκο, όπως ο Βράστα, που (για να κάνω φρεντς-ντρόπινγκ, που λέει κι ο Βίκαρ) μου είναι ανέκαθεν εξαιρετικά συμπαθής. Ο λόγος που εν προκειμένω επιλέγω να κάνω κριτική στον Βράστα, και όχι στον Τζόνι, είναι απλώς ότι ο Βράστα κατέχει μια υπεύθυνη θέση στο σάιτ, οπότε από αυτόν κυρίως περιμένει κανείς μια στάση ωριμότητας.

Χάνκυ, θα σταθώ στο 2.

Ξέρεις πάρα πολύ καλά ότι το «μας τα έκανες ένα κλικ παραπάνω από Ζέπελιν» αναφέρεται στα αρκίντια του υποφαινόμενου. Παραπέμπει σε μια μεγάλη οικογένεια εκφράσεων και φυσικά δεν φωτογραφίζει κάποια «απειλούμενη βραστο-συλλογικότητα».

Το ασίστ μάλιστα είναι δικό σου, μέσω των εξής λήμμάτων:

• μας τά 'χεις κάνει αερόστατα

• μας τα 'χεις κάνει μπαλόνια

  Με τα λήμματα αυτά αναφερόσουν στα αρκίντια σου, ή σε κάποια χανκο-συλλογικότητα; Μήπως από υπερβάλλοντα ζήλο υπέπεσες σε ανεπίτρεπτο για κάβουρες ολίσθημα σοφιστείας; :Ρ

Ωραίος ο τζίζας. Ειδικά η συνθήκη «η παροχή πληροφορίας πρέπει να είναι σε ρυθμούς τηλεοπτικούς», νομίζω είναι καίρια. Άμα ο άλλος πετάει ένα όνομα σε δέκα μεγαλοσυζητήσεις, δέν τον λές νέιμ ντρόπερ (ακόμα κι' αν πρόκειται όντως για νέιμ ντρόπινγκ, έστω και τόσο αραιά). Άμα όμως το κάνει σε κάθε δέκα προτάσεις, απλά παύεις να τον κάνεις παρέα.

(Άσχετο. Το «να τον κάνεις παρέα» δέν είναι σαλονικιώτικο: κάνω κάποιον παρέα σημαίνει «συναναστρέφομαι κάποιον τακτικά, είμαστε φίλοι» αλλα κάνω σε κάποιον παρέα σημαίνει «κρατάω σε κάποιον συντροφιά, πιθανά για λίγη ώρα». Παναπεί, άλλο τον κάνω παρέα και άλλο του κάνω παρέα. Ξεκολλάω και συνεχίζω.)

Πολύ σωστό κι' αυτό που λέει ο Χάν: δέν πρόκειται για λογικό ολίσθημα απαραίτητα. Μπορεί να πρόκειται όμως (και πάλι, όχι απαραίτητα) για ρητορικό ολίσθημα, και εδώ να πιάσω και μία διάσταση που δέν πιάνει ο τζίζας επάνω (πιάνει κυρίως ελαφρές συζητήσεις), και ξεφεύγει κι' απ' τον Χάν (που το πήγε προς τα κεί).

Νέιμ ντρόπιν γίνεται και σε μία σοβαρή κουβέντα. Μάλιστα, σε ένα βαθμό και με ορισμένες συνθήκες, δέ μπορεί να αποφευχθεί, αλλιώς η συζήτηση κινδυνεύει να γίνει ανόητη και ανοικονόμητη. Δέ μπορείς να βάλεις δύο αλγεβρίστες να μιλήσουν και να τους ζητήσεις να αποφεύγουν να λένε για Νούλστελενζάτς του Χίλμπερτ, ούτε να βάλεις δύο ραλάκηδες να μιλήσουν και να τους απαγορέψεις να μιλάνε για τον Αλμπέρτο Ασκάρι ή τον Μανουέλ Φάνγκιο ξερωγώ.

Τα ονόματα σε τέτοιες συζητήσεις λειτουργούν ως συντομεύσεις. Ώς τέτοιες, επιτελούν κυρίως δύο λειτουργίες απ' ότι βλέπω. Αφενός, επικυρώνουν την αμοιβαία συμμετοχή των συζητητών ως ικανών να συμμετέχουν στην κουβέντα εποικοδομητικά, και τονώνουν έτσι την αμοιβαία εμπιστοσύνη (λειτουργώντας ώς ανιχνευτικά τέστ, ιδιαίτερα στις πρώτες επαφές μεταξύ δύο ατόμων). Αφετέρου, φυσικά, κάνουν τη συζήτηση οικονομικότερη: λές ένα «η φετινή κολεξιόν του Μπίκενμπερξ» και τέλειωσες, εκεί που θα έλεγες ξερωγώ, «η φετινή κολεξιόν ενός γνωστού ιταλού σχεδιαστή ο οποίος μπλά-μπλά-μπλά». Προφανώς, δύο γνώστες μόδας μεταξύ τους, ποτέ δε θα μιλούσαν έτσι· θα ένιωθαν γελοίοι άν το έκαναν.

Το πρόβλημα λοιπόν με το νέιμ ντρόπινγκ σε συζήτηση ειλικρινή, εμφανίζεται όταν ο ομιλητής, απο άγνοια ή απο αδιαφορία, δέν έχει σαφή αίσθηση των συνομιλητών του ή του ακροατηρίου του. Συμβαίνει κατεξοχήν στα πανεπιστήμια. Συμβαίνει και στο σλάνγκ τζι άρ (δείτε σχόλια εδώ πιχί). Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες τελοσπάντων. Αλλα όποτε συμβαίνει, πρόκειται για ρητορικό ολίσθημα: νομίζεις οτι το όνομα στηρίζει-εμπλουτίζει-διασαφηνίζει το επιχείρημα, ενώ στην πράξη, έτσι απλά, το θολώνει. Και άν το κάνεις απο λάθος, πάει κι' έρχεται· άν το κάνεις απο αδιαφορία ή ελιτισμό «κάνοντας το μάθημα για τον έναν μαθητή», όπως απαράδεκτα λένε δάσκαλοι και καθηγητές που έχουνε γεράσει ή που ποτέ δε νοιάστηκαν, έ εκεί θελει λίγο ζύγισμα το πράμα. Θές να μου δώσεις να καταλάβω τί εννοείς; Πές το μου καθαρά και απλά. Τα ονόματα άσ' τα γι' αργότερα, για όταν θα μ' έχεις με το καλό πείσει ένα πράμα.

Άλλη μία ευγενική χορηγία της Αυτονόητες Κοινοτοπίες Βικάρ ΑΕ

Το «ιταλού σχεδιαστή» επάνω είναι φάουλ προφανώς (πήγαινα να γράψω Αρμάνι).

Ά, και το φρέντς επάνω-επάνω έζ ιν french νότ έζ ιν friends. :-Ρ (η ποίηση της ασάφειας)

Στος.

Άρα έχω κάνει πολύ απ' αυτό!

Πολύ σωστή η τοποθέτηση περί λογικής πλάνης (ιπσεντιξιτισμός) vs ρητορικού ολισθήματος.

In real life, το νέιμ ντρόπινγκ θεωρείται και άκρως αντιεπαγγελματικό και οι καθ' έξιν νεϊμντροπιστές αντιμετωπίζονται πάντα με «μικρά καλάθια».

Φρέντς ντρόπινγκ; Μας έχεις ζαλίσει τον έρωτα (πληθυντικός της μεγαλοπρέπειας) μαζί με λοιπούς γαλλομαθείς, όσο κι' οι τζόνι-Χάν με τα μεταστρουκτουραλιστικάτους --και μεταξύ μας, με το συμπάθιο, αλλα νά οι μεταδομισμοί, με τα γαλλικά ομως έχουμ' ένα άλφα κόμπλεξ ρε γαμώτη... (πληθυντικός όπως πρίν)

Αλλα δέ βαριέσαι, στα σχόλια ειν' όπως στο σέξ και στον πόλεμο: όλα επιτρέπονται.

Το προηγούμενο πήγαινε στο πρόπροπροηγούμενο.

Mea pulpa!

(Ά ωραία, απ' το ένα μου κόμπλεξ πάς στο άλλο: γαλλικά και λατινικά. Ξέρεις όλα τα κουμπιά μου ρε μπαγάσα. Θές να παντρευτούμε;)

Το εννοείς αυτό; Ή παίζεις με τα αισθήματα μου;

http://www.youtube.com/watch?v=Gm5S43YC2uo

βράστα;;;!!! τι κάνεις με τον πρώην μου;;;

Ίρον, πληροφορήθηκα ποιος σε (χμού!) και του...

Έ μα, είστε σίχαμα εσείς οι δυό ρε π'στ'... :-Ρ

Αυτό που λέει ο Βράστας για το αντιεπαγγελματικό του νέιμ ντρόπιν, πολύ σωστό. Κι' η δικιά μου εμπειρία συμφωνεί. Πρωτοσυναντιέσαι με δυό μαθηματικούς, ο ένας νέιμ ντρόπερ, ο άλλος ευθύς, χωρίς τζιριτζάντζουλες και δεκανίκια. Προφανώς, ο δεύτερος είναι που θα εμπνεύσει κύρος, ενώ ο πρώτος θα σ' αφήσει αδιάφορο μέχρι νεωτέρας.

α είμαστε και σίχαμα τώρα. Βρε καλά έκανα και σε χώρισα.

να διαφωνήσω επί τη ευκαιρία μαζί σου (άντε και με Βράστα), επαγγελματικό ξεπαγγελματικό, η ταπεινή μου είναι ότι ο κόσμος γουστάρει νέιμ ντρόπινγκ γιατί ο κόσμος γουστάρει να κομπλάρει. Αυτά. Γειά σας τώρα και φρόνιμα.

Ε όχι ρε σύ, ο κόσμος δέ γουστάρει νέιμ ντρόπιν. Ο κόσμος γουστάρει να καταλάβει. Μπορεί να εντυπωσιάζεται απ' αυτό, επειδή σου λέει «εδώ ειμαστε, αυτός φαίνεται ξέρει, θα με βοηθήσει κι' εμένα να καταλάβω». Ε άμα μιά, δυό, τρείς φορές την πατήσει, τη σακουλεύεται, ξεπερνάει το κομπλεξικό στάδιο του αρχάριου που συνοψίζεται στο «για να μήν καταλαβαίνω θά 'μαι ανεπαρκής», και παύει να εντυπωσιάζεται απ' τα αποδυτήρια.

Τώρα, αυτοί που δέν ενδιαφέρονται να καταλάβουν, δέν χρειάζονται ούτε το νέιμ ντρόπιν. Τους αρκεί η μεγάλη ψωλή ή το στητό βυζί, και το γεμάτο πορτοφόλι, που λέει επάνω κι' ο τζόνι.

μαζί με νέιμ ντρόπινγκ.

θα συμφωνήσω στην περιγραφή των φαινομένων με τον βίκαρο, αλλά με τη διαφορά ότι κατ' εμέ νέημ ντρόπινγκ δεν κάνεις όταν χρησιμοποιείς τις αναγκαίες αναφορές, πχ όταν κάνεις συντομεύσεις στο λόγο. νέημ ντρόπινγκ είναι ακριβώς η χρήση ονομάτων εκεί που δεν χρειάζονται.

Δίκιο.

Πρόταση: Το name-dropping μπορεί (ενδεχομένως) να μεταφραστεί ως τσιτατισμός.

Μην ψάχνετε στα λεξικά (ούτε στο γκουγκλ), είναι νεολογισμός.

για το φαινόμενο. ε, κνάσε;

Στοςςς!