A. Εννοείται πως, πρώτ' απ' όλα, σκατίλα είναι η μυρουδιά του σκατού, η οποία, μια πουτάνα φέραμε, είναι λογιών λογιών:
α. σκατίλα η Παιδική. Τα καθαρά σκατά, τα αμόλυντα από ουσίες και κακή διατροφή. Κατά την ταπεινή μου, είναι τα πιο βρωμερά, ακριβώς γιατί αναδίνουν αυτή την παρθενίλα (περί ης ετοιμάζεται λήμμα, όσον ούπω). Προσώπικλυ, αυτή η παρθενέ σκατίλα με απωθεί πολύ περισσότερο από αυτήν του ενηλίκου που δεν εμπεριέχει ούτε ένα ψήγμα αθωότητας και καθαρότητας πια. Τώρα γιατί να είναι περισσότερο απωθητική μια «καθαρή» ανθρώπινη μπόχα από μια σιτεμένη, είναι ένα θέμα. Μάλλον επειδή η πρώτη μας φέρνει πίσω στον χρόνο κατά τον οποίον η καθαρότητά μας (σχετικό κι αυτό, τεσπα) ήταν έκδηλη (δεν κρύβεται ένα παιδί, τουλάστιχον όχι όσο ένας ενήλικας, ή τεσπα όχι συνειδητά) και πάντως προσωρινή: θα ερχόντουσαν θύελλες την επαύριο να μας σαρώσουν, κι αυτό δεν το ξέραμε τότε, και το γεγονός ότι τώρα ξέρουμε ότι δεν το ξέραμε αυτό που ξέρουμε, μας φέρνει θλίψη, και η μυρουδιά γίνεται δυσβάσταχτη, λέω εγώ.
β. σκατίλα η Ενήλικη: Η λεπτή και εξασκημένη μύτη μπορεί να διακρίνει όσα και ο μικροβιολόγος στο εργαστήριό του: τι έφαγε, τι κάπνισε, τι ήπιε, αν έχει πάρει φάρμακα ο χέσας, πόσων ετών (σε ποια δεκαετία της ζωής του) είναι.
γ. σκατίλα η Γεροντική: μυρίζει πάνω απ' όλα φαρμακείο. Από τις πιο μπάσταρδες μυρωδιές έβερ. Έχει κάτι προς την παιδική σκατίλα, καθότι ο ηλικιωμένος έχει κόψει τα πολλά-πολλά (τσιγάρα, ξίδια, μπαχαρικά, γλυκά και ταλιμπάν) και τρώει ελαφρά και νοσοκομειακά συχνάκις, πλην αλλ' όμως είναι τίγκα στα φάρμακα και στις βιταμίνες. Όλ' αυτά, μαζί με το γήρας του εντέρου, δίνουν μια περίπλοκη μυρωδιά, η οποία αντιστοιχεί στην όποια ωριμότητα του εν λόγω ατόμου (πες μου πώς μυρίζεις να σου πω ποιος είσαι).
Η γεροντική σκατίλα φέρνει την κατάθλιψη στον μυρίζοντα, γιατί σημαίνει το τέλος της ανεμελιάς του, καθότι ο γέρος του οδεύει προς την οδό που δεν θέλει να διαβεί κανείς.
δ. σκατίλα η Κοινή, άλλως η τουαλετίλα των δημόσιων χώρων, που συνοδεύεται από ένα χμου χλωρίνης και, τον παλιό καλό καιρό (τότε που γαμιόσαντενε οι καπνισταί στας τουαλέτας και αφήνανε το τσιγάρο να καίει στο καζανάκι), τσιγαρίλας.
Ό,τι περιγράψαμε εδώ για την σκατίλα, ισχύει και για την κατρουλίλα, και την ιδρωτίλα.
===========
B. Σκατίλα όμως σημαίνει και άλλο πράμα, για το οποίο δεν έχω τόσο πολλά να πώ όσο για τα παραπάνω, δίνει όμως πολύ περισσότερα παραδείγματα ο γούγλης (βλ. παρ. 2-6) κι έτσι εξισορροπείται το πράμα:
α. κακή διάθεση, μαυρίλα, νταούνιασμα.
β. η σκατοκατάσταση γενικά. Όταν δηλαδή η φάση / η πχιόττα / επίπεδο είναι σκατά
γ. το αδιέξοδο, ο βούρκος, το τέλμα, όταν έχεις πέσει μες τα σκατά.
γ. η σφηκοφωλιά, η κλίκα που βρωμάει και ζέχνει λαμογιά.
Πρόκειται για ένα παλιό κτήριο (όχι νεοκλασικό φυσικά) και παίζει να έχουν περάσει εκατοντάδες φοιτητές σε κάθε δωμάτιο. Οι κοινές κουζίνες και μπάνια είναι αρκετά βρώμικα και ξεχαρβαλωμένα. Σίγουρα δεν πιάνει την αστρονομική σκατίλα των κοινόχρηστων τουαλετών στον Ελληνικό στρατό, μιας που εδώ οι τουαλέτες καθαρίζονται από το προσωπικό. Όμως, πάντα και παντού μέσα σε τέτοια κτήρια, υπάρχουν τα γουρούνια που δεν έμαθαν ποτέ να σέβονται τον άλλον.
Νιώθω ότι αν είχα κάποιον άλλο μαζί μου, αυτό το βάρος της σκατίλας θα είχε διασκορπιστεί πολύ καλύτερα.
Θα ξεκινήσω με μια μικρή αναδρομή στα τέλη των 90's και στις αρχές του μιλένιουμ...Συναντάμε μια μουσική βιομηχανία βουτηγμένη στη σκατίλα των γαμημένων δισκογραφικών,όπου αν δεν έστηνες κωλαράκι ή αν δεν υπέκυπτες στις ομοφυλοφιλικές τάσεις μάνατζερέων και παραγωγών δεν έβλεπες καριέρα ούτε από την κλειδαρότρυπα του Μάκη..
Λίγο τα κοψίματα εισητηρίων, λίγο η ριζούπολη, λίγο η κόντρα των συνδέσμων, λίγο το παγωμένο και αντιοπαδικό ΟΑΚΑ, λίγο (πολύ μάλλον) η μόνιμη σκατίλα στην οποία βρισκόμαστε αγωνιστικά την τελευταία δεκαετία ( με ελάχιστες εξαιρέσεις) μας έχουν οδηγήσει σ αυτα τα λόγια και τα αισθήματα.
...με απογοήτευσε κάπως ο νόμος. Αντιλαμβάνομαι ότι μελετήθηκε με σκοπό τη δικαιότερη αντιμετώπιση των χρηστών, την αποσυμφόρηση των φυλακών και την πραγματική δίωξη των μεγαλεμπόρων του αληθινού θανάτου, των χαπιών, της πρέζας κι όλης αυτής της σκατίλας, που άμα πέσεις μέσα, είναι μεγάλο ζόρι να βγεις
Δημόσια ξε-δημόσια όμως, η ΕΡΤ είναι εταιρεία που προσπαθεί να «πιάσει» λίγο στην σκατίλα και τα ιδωτικά κανάλια...
27 comments
gaidouragathos
Τιιιιιι έγινε ρε παιδιά; Τι έχει η σκατίλα δλδ και της φερόμαστε ετσι;
Η κλανιά κ η κουράδα καλύτερες ήσαντε;
Αλλά τι να λέει; Με μια μύτη πιο ψηλή κι απ' την ψ*λη, όλα αναμενομενα...
Άιρονρον, η σλάνγκ εκδοχή μ΄άφησε λίγο νηστικό...ήθελα κι αλλο...
iron
καλά, πάρε αυτό τότε, και έχεις το ελεύθερο να κάνεις τις επιστημονικαί προσθήκαι. σου έχω και άλλα, ένα-ένα όμως.
Galadriel
Έλαααα έχει δίκιο το αγκάθι, μόνο αυτό για τις σλανγκ έννοιες; ΚιΑ-λό, κιΑ-λό!
iron
μα...
Sir Demetrius Sui generis
Βρε Ιρονικ πως σ΄αρεσει να αναλυεις τέτοια σιχαμερα κορίτσι πράμα δεν μπορώ να καταλάβω να πούμε!
iron
κάποια αηδιαστικά πράγματα μου φαίνονται πολύ αστεία, είναι απλό. αντιθέτως αηδιάζω κάργα με λέξεις όπως λεξοσπορά.
Sir Demetrius Sui generis
Οκ,παραείναι αβυσσος η ψυχή της γυναικας!Μάλλον ομως εισαι εξαιρεση..οι γυναικες συνήθως αυτά τα βρισκουν πολύ «γουρουνίσια» αν όχι και χυδαία!
iron
κοίτα, ο καθένας ξορκίζει με τον τρόπο του τη σιχασιά του. πήγαινε λοιπόν και εδώ τώρα, και μετά εδώ. κι άμα βαστά η όρεξή σου έχει ποοοοολλά ακόμα! :Ρ
Galadriel
Δημήτριε Σερ μην την ακούτε, στο καφέ έχω και εγώ να κάνω, δεν τα αναφέραμε τσάμπα τα κοκορέτσια.
Khan
Ως υποπερίπτωση του δ΄ να αναφέρω και την σκατίλα από χημικές τουαλέτες άκα κάλπες που μπορούσε να ζήσει κανείς στην αγανακτισμένη Πλατεία Συντάγματος και όχι μόνο.
Τρίβιο: Υπάρχει επίσης και η σκατίλα αυτών που προέρχονται από στρατόπεδα συγκέντρωσης, που σε σχετικά κείμενα, λ.χ. στο La Douleur της Marguerite Duras, που περιέθαλπτε τον εκ Νταχάου άντρα της, περιγράφεται ως μια μη ανθρώπινη σκατίλα προερχόμενη από ένα μη-σκατό, η οποία στον βαθμό που επανερχόταν στην υφή της ανθρώπινης σκατίλας έδινε ελπίδα στον μυρίζοντα ότι ο αγαπημένος του θα επιζήσει. Φαντάζομαι ότι ανάλογες εμπειρίες θα έχουν ζήσει και άλλοι που κάποιος κοντινός τους έφτασε κοντά στον θάνατο.
iron
για να μη λέτε κακά (pun intended) λόγια για μένα, ιδού σήμερα στις 18:15 ώρα γαλλίας τι ντοκιμαντέρ έχει. θα παρακολουθήσω τι λέει ο ποιητής και θα συμπληρώσω τα κενά μου (υπάρχει και βιβλάρα επί του θέματος, αλλά είναι μπανάκριβη και προς το μπαρδόν την αφήνω).
iron
λοιπόν, το είδα, είναι μια σειρά που είχε φέρει και ο Σκάι, νομίζω πέρσι, ντοκ. του 2007, γαλλική παραγωγή.
Τι κράτησα που οφείλω να σας μεταφέρω (και το εννοώ σοβαρά):
στην Ιαπωνία υπάρχουν
α. χάπια που καταπίνεις για να μη μυρίζουν τα σκατά σου
β. προϊόντα από ανθρώπινα σκατά όπως: - κεραμικά
- μενταγιόν (δείχνουν σαν ημιπολύτιμοι λίθοι, δεν τα ξεχωρίζεις με τπτ)
- τούβλα εδάφους για πεζοδρόμους - πλαστικό
- αποσμητικά... και τέλος, το απιστεύτου:
- κρέας... shit burgers...
Στην Κίνα, ήδη από τα τέλη του 19ου αι, αλλά κυρίως από τον Μάο κι έπειτα (1958), παράγουν ενέργεια από το ανθρώπινο σκατό που περιέχει πολύ άζωτο (BioGas): πολλά εκατομμύρια σπιτικά στην επαρχία έχουν ρεύμα αποκλειστικά χάρη σε μια ειδική εγκατάσταση δίπλα στο δωμάτιο της τουαλέτας (στην Ευρώπη μόνο η Σουηδία το έχει τολμήσει μερικώς).
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί και το τεχνητό έντερο που τεχνητά χέζει, το περίφημο Cloacaπου πρωτοεκτέθηκε στη Ζυρίχη.
Νομίζω ότι παρόλη τη σκατίλα που αναδίνουν όλ' αυτά, είναι άκρως ενδιαφέροντα, αν μη τι άλλο αξιοπερίεργα.
Ναι, οκ, το αυριανό βου επεισόδιο (ή και τα όσα έχει τεσπα) δεν θα σας το πω, αρχίδει και κουράδει. εκτός αν επιμείνετε, βέβαια...
(πω ρε πστ, σίγουρα θα έχει βγει βρώμα για μένα μες το σάη... άσε που χρωστάω κανα χρόνο τώρα λήμμα παραγγελιά του τζίζα)
MXΣ
υπάρχει και η μπατακίλα, άιρον...
iron
μπε... δε μ' εμπνέει...
MXΣ
Το «μπατακίλα» χρησιμοποιείται αντί του «σκατίλα» όταν ψαρεύουμε, καθαρίζουμε και ιδίως τρώμε κεφαλόψαρα και άλλα ψάρια που συχνάζουν σε λιμάνια και όπου βγαίνουν βοθρολήμματα... για προφανείς λόγους...
MXΣ
Επίσης ξεφεύγει από τα υπόλοιπα σε -ιλα της ironick (i.e. αρχιδίλα, μουνίλα, πουτσίλα, κλπ) διότι αναφέρεται σε γεύση και όχι σε όσφρηση (ή ironick, εννοούσες, ότι, εχμ, εχμ...)
iron
ααααααα, μάστα, και πήγε ο νους μου σε πιο λάιτ πράματα...
(βοθρολήμματα, ε; εχ καημένε μου, το κόλλησες το σλανγκομικρόβιο!)
iron
κάτσε, κάτσε, μαζί γράφαμε, με έχεις σκατο μπερδέψει!!!! τι γεύση;;;;;;
iron
πωχχχ! α όχι! σε όσφρηση παίζω εγώ, α ναι!
Khan
Πολύ ενδιαφέροντα, δες και εδώ.
Είχα ακούσει, αλλά δεν μπόρεσα να επιβεβαιώσω διαδικτυακώς, ότι στην Ιαπωνία υπάρχει ένα εστιατόριο, όπου στο μενού έχει φωτογραφίες ωραίων σέξι γυναικών, και διαλέγεις μία από αυτές, οπότε μετά σου φέρνουν κόπρανα και καλά από αυτήν φτιαγμένα σε κάποιου είδους μορφή, ώστε να μπορείς να τα φας. Αυτό που θα είχε φάση θα ήταν αν ένας πελάτης έτρωγε το σκατό και δεν του άρεσε και μετά παραπιονιόταν ότι οι φωτογραφίες ήταν φέικ και ζήταγε τα λεφτά του πίσω κιετς.
MXΣ
σκατά με φράουλες δηλαδής... (δες σχόλια)
Galadriel
Θεϊκό το σχόλιο «Υπάρχουν και τα σκατά με αίμα» ααχαχαχαχ ό,τι να ναιιιι
iron
πω ρε Χάνκ, οι Ιάπωνες έχουν ξεφύγει τελείως και μετά λέτε για μένα!
πάντως αυτός ο λαός είναι ό,τι πιο απξιοπερίεργο έχει βγάλει ο άνθρωπος μετά την αμερική, νο;
aias.ath
Ὑπάρχει καὶ ἡ σκατίλα (μεταφορικῶς), ὡς ψυχολογικὸ ζαργκόν, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι κάποιος ἐξωτερικεύει τὰ χειρότερα συναισθήματά του ἢ καλλίτερα τὴ χειρότερη πλευρὰ τοῦ ἑαυτοῦ. Γιὰ παράδειγμα, ἡ Χ πῆρε διάκρισι, προαγωγή κλπ· τότε ὁ Ψ ἔβγαλε ὅλη του τὴ σκατίλα, ποὺ δὲν τὴν ὑποψιαζόταν κανένας. Τὸ νόημα προφανῶς εἶναι ὅτι μέσα του ἔκρυβε «βρωμερὰ» συναισθήματα, ἰδέες κλπ, τὰ ὁποῖα πιθανῶς καὶ ὁ ἴδιος δὲν ὑποπτεύετο, καὶ τὰ ὁποῖα ἐνεργοποιήθησαν ἀπὸ τὸν φθόνο, ἢ ἄλλο ἀρνητικὸ συναίσθημα.
Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ, ἂς μοῦ θυμίσῃ κάποιος σύσλαγκος πῶς λέγαμε σὲ παλαιότερα πὸστ τὶς ψυχολογικοῦρες, σὲ σχέσι μὲ τὸ ὄνομα κάποιου κορυφαίου ψυχαναλυτοῦ; Κάτι σὰν λακανιές, ἀλλὰ δὲν ἦταν αὐτό. Τὸ ἔχω ξεχάσει, διότι ἔχουμε καιρὸ νὰ τὸ ποῦμε. Οὐ γὰρ ἔρχεται μόνον.
vikar
Τις «γιαλομιές» θα εννοείς.
iron
αχαχα λακανιές!!!!!!!!
Αία μερσί για την προσθήκη, πολύ ορθώς εμίλησες καίτη καθιστός έγραψες.
Vrastaman
Μια λακανιά σκατίλες :-)