Μια από τις γειώσεις της καθομιλουμένης: όταν θέλουμε να δηλώσουμε ότι είναι οριακή η ικανοποίηση που αντλούμε από κάτι (κατάσταση / αντικείμενο / πρόσωπο / χώρο κλπ), χρησιμοποιούμε το τρίτο ενικό της παθητικής φωνής στο ρήμα που το χαρακτηρίζει.
Εξαιρείται το «παίζεται».
- Ωραία γκόμενα; - Συμπαθητική... Βλέπεται.
- Καλή η μπουγάτσα;
- Νταξ, τρώγεται.- Καλή η νέα σου δουλειά;
- Υποφέρεται.
κλπ
6 comments
iron
όποιος τόχει με το παίζεται επειδή βαριέμαι παρακαλείται να, δεν τόχουμε.
jesus
αντίστοιχο στα γαλλικά (της καθομιλουμένης φαινόμενο, όπως κ στα ελληνικά), είναι η απρόσωπη σύνταξη με το ça: «ça se mange» ίζολ τρώγεται όπως κ στα ελληνικά.
η απρόσωπη σύνταξη με το il έχει διαφορετική έννοια, κ παρουσιάζει νομίζω δυσκολία διάκρισης για τους έλληνες, λόγω απουσίας αντίστοιχου φαινομένου στα νέα ελληνικά.
HODJAS
Κι αλλού π.χ. ιταλικά: si mangia (Roma: se magna) = τρώγεται, neanche si guarda = [η γκόμενα] δε βλέπεται, ισπανικά: se come = τρώγεται, no se puede = δε γίνεται κλπ
iron
θξ μωρά μου πολύγλωττα...
electron
αυτές οι άχρηστες παρενθέσεις σου Χότζα, είναι όλα τα λεφτά. Διότι το πόιντ θα γινόταν κατανοητό και άνευ πΑΡένθεσης, αλλά το περιττό έχει πάντα και γοητεία του.
Εμένα αυτό το se magna, όχι ο τύπος αλλά ή παραφθορά της διαλέκτου, μου ξύπνησε μνήμες. Σε κάποιο χωριό στο νότο μια θεία, αφότου κατάλαβε τις ποσότητες που μπορώ να καταβροχθίσω, (γνωρίζοντας ότι δε έχει και τίποτα να περάσει κανείς την ώρα του) και μισή ώρα αφότου είχαμε τελειώσει το γεύμα έλεγε:
che magnamo; Και έσκαγε και ένα χαμόγελο!!!
HODJAS
Αυτές οι μνήμες, είναι όλα τα λεφτά. Μου ξύπνησαν παρενθέσεις.
;-)