γκαραζιά

Πάσα συστημένη από Βράστα στο δημόσιο πρόχειρο, πολλά θένκια. (Ξέχασα να το βάλω πάνω, σόρι.)

Κατηγορία: μουσική. (Επίσης ξέχασα να το βάλω, ξανασόρι.)

Και πέρα από το πανκ-ροκαμπίλι, μετεξέλιξη του αρχέγονου (άντε να σου κάνω το χατήρι, αλλά μόνο αυτή τη φορά) γκάρατζ ήταν και το grunge, ειδικά τα πρώτα nirvana και alice in chains.

Έχουν περισσότερο κοινό απ' ότι περιμένει κανείς, απλά δεν έχουν αυτόνομο κοινό. Σαν τα σερφάκια ένα πράμα.

Α ναι. Ωραίος ορισμός. Well done ma'am.

Πολύ απολαυστικό!

Ω ναι.

@Cadmus: κάτσε, μπερδεύτηκα. Όταν λες «έχουν περισσότερο κοινό απ' ότι περιμένει κανείς, απλά δεν έχουν αυτόνομο κοινό», σε ποιους αναφέρεσαι; Garage, grunge, punk, rockabilly;

Όλα μαζί υπό την ομπρέλα του indie. Δηλαδή, το κοινό τους δεν είναι τόσο περιχαρακωμένο όσο είναι π.χ. οι μεταλλάδες που ακούνε μόνο χέβι-έπικ, ή μόνο μπλακ-ντεθ, ή ότι.

Οι φαν του αλτέρνατιβ θα ακούσουν και γκαραζιές, και στοουνεριές, και ροκαμπίλι, και πανκιές και όλα μαζί με λιγότερο κόμπλεξ απ' ότι ο μέσος μεταλλάς που απλά θα γουστάρει δύο-τρία πράγματα και τα υπόλοιπα θα του ξινοβρωμάνε.

Πολύ ωραία συλλογή από γκαραζιές, γεμίζεις ολόκληρο CD.

Δηλ. μόνο μπλακ vs και γκαράζ ;

@Cadmus: Χμμ, βασικά αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον κοινωνιολογικά κιέτς. Αλλά δεν είμαι απολύτως σίγουρη αν ισχύει. Σίγουρα ξέρω κόσμο «μόνο μπλακ» ή κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα υπάρχουν κι ένα σωρό μεταλλάδες που ξεφεύγουν σε progressive ή/και κλασική ή/και πριόνια ή/και free jazz (μη σου πω).

Από την άλλη, υπάρχουν και πανκιά που δεν ανέχονται τίποτα με διάρκεια πάνω από δυόμισυ λεπτά ή έστω ελάχιστα διαφορετικό φορμά από τα προβλεπόμενα. Διότι προδοσία, ξεπούλημα κλπ. Να κοτσάρω εδώ και μια ατάκα του Henry Rollins (στο περίπου, από μνήμης, και μάλλον αναφέρεται στα mid-80's, που οι Black Flag άρχισαν λίγο ν' αλλάζουν στιλ - και να τσακώνονται μεταξύ τους - και το κοινό απλά δεν το σήκωνε) :

Punk-rockers proved the most narrow-minded music fans in the world. You played a bit of a solo and they started yelling «What is that; Free Bird;», and you'd say come on man, gimme some room to experiment, «NO!»

@allivegp: Επειδή τα 'βαλα σε playlist, μισή ωρίτσα βγαίνει. Πέτα κι άλλα τόσα όμως, κι έτοιμο το σιντάκι. :)

Καθολικά και αξιωματικά τίποτε κοινωνιολογικό δεν ισχύει, έτσι κι αλλιώς. Κολλημένοι υπάρχουν σε όλα τα μουσικά είδη και ιδιώματα, αλλά κατά κανόνα, οι μεταλλάδες που περιγράφεις (κι ο υποφαινόμενος τέτοιας συνομοταξίας είναι) απλά δεν θεωρούνται μεταλλάδες από το υπόλοιπο σινάφι. Τέλος. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι το πιο αλτέρνατιβ κοινό είναι πιο ετερογενές ως προς τα γούστα του, οπότε είναι πιο ανεκτικό απέναντι σε διαφορετικά ακούσματα απ' ότι ο μέσος μεταλλάς στο δημόσιο βίο του (που κάλλιστα μπορεί και να ακούει ότι να'ναι είδη μουσικής άμα είναι σίγουρος ότι δεν τον βλέπουν) -τουλάχιστον από τη στιγμή που επιλέγει να αυτοπροσδιορίζεται ως μεταλλάς.

Βέβαια, το πιο αλτέρνατιβ κοινό το δέρνει άλλου είδους μαλακία, αλλά δεν νομίζω ότι είναι της παρούσης.

εγώ που πλέον δεν αντέχω τον στίχο πού ανήκω;