μυτηλίκια, μυτηλάκια

Εμένα μου θυμίζει αυτό που κάναμε για να δούμε ποια ομάδα θα ξεκινήσει πρώτη, στυλ "τα βγάζουμε", οπου δύο άτομα, ένας από την κάθε ομάδα ξεκινούσαν αντικρυστά να πλησιάζουν ο ένας τον άλλο βαδίζοντας με μέτρο μήκους την ολόκληρη ή κ μισή πατούσα όποτε συνέφερε κατ' εκτίμηση (η φτέρνα του μπροστινού ποδιού να κολλάει στη μύτη του πίσω), και, κατά το τέλος, και με τη μύτη του ποδιού μόνο. Κέρδιζε αυτός που τα έφερνε έτσι ώστε να πατήσει τη μύτη του ποδιού του άλλου με το δικό του. Δε θυμάμαι αν το λέγαμε κάπως, και σόρυ για τα ελληνικά μου (δεν ξέρω αν έγινα αντιληπτός).

εμείς το λέγαμε "σημαία-κοντάρι" απ' τις στάνταρ (τρισύλλαβες) λέξεις που εκφωνούσε ο καθείς ταυτόχρονα με τα τρία βήματα που έκανε. βέβαια, οποιαδήποτε τρισύλλαβη λέξη ήταν οκέυ, οπότε παπάρι, αρχίδι κτλ τις αντικαθιστούσαν αρκετά συχνά.

Σα δε ντρεπόσαστε τσογλάνια :-Ρ

Εμάς τα βήματα γίνονταν ανά ένα, και η μισή πατούσα γινόταν με το μπροστινό πόδι να έρχεται κάθετα στο πίσω, σχηματίζοντας Τ.

χμ. σε μας ήταν 3 βήματα τη φορά, τα μισά επιτρεπόντανε όπως τα λες, και προς το τέλος της κατάστασης, όταν η απόσταση ήταν μικρή, επιτρεπόταν ή όχι (προσυμφωνία) οι "μυτούλες", δλδ ακόμα πιο μικρά βήματα όπου έβαζες τη μύτη του παπουτσιού μπροστά κ ήταν παράδεισος για κλέψιμο.

Τα βατραχοπέδιλα επιτρεπόσαντε?

χτηνε, πραγματι ηταν κι αυτο ενας τροπος να αποφασιστει ποιος θα ξεκινησει/γλυτωσει κατι (αλλα οχι σε χωρο ποδοσφαιροπαίχνιδων: ματς, γερμανικο, πεναλντακια κλπ).
εμεις το λεγαμε πόδι και ηταν ακριβως οπως το περιγραφεις στο πρωτο σχολιο. παραδειγματα: "αντε βαλτε ποδι να τελειωνουμε", "ποιος θα βαλει ποδι απο 'μας?".

Τώρα που το λες, αυτό το "βάζουμε πόδια" κάτι μου λέει. Πάντως η διαδικασία γινόταν σιωπηλά (πλην σχολίων / καυγάδων για κλέψιμο), χωρίς τις λέξεις που αναφέρει ο Τζήζας.

εμείς ξέραμε μπάνιο, οπότε χωρίς βατραχοπέδιλα :Ρ

Εσύ να ανεβάσεις το "σημαία - κοντάρι" και η klitemn το "βάζω πόδι". Αυτά.

μπήκε στο πρόχειρο. (μη φάμε κ κάνα ξύλο...)

Ά να μπράβο, βάζουμε πόδι/πόδια -ή μήπως και ποδαράκι; εκτός κι αν το μπερδεύω με το άλλο ποδαράκι («θα σου κάνω ποδαράκι»), το κλασικό ποδαράκι-στήριγμα για ν' ανέβει ο άλλος ψηλά, να σκαρφαλώσει ή να δεί πάν' απο φράχτη και λοιπά.

Πώ ρε π'στ' τί μου θυμίζετε... Είν' αυτό που λέμε, «άε ρε νιάνιαρο, πού 'χω ξεχάσει στη ζωή μου περισσότερα απ' όσα έχεις μάθει στη δική σου»...

ωπ ναι, το ποδαράκι κάτι μου λέει. ή ποδαράκια;

προτσές και ποδαράκια.

( τζηζ, βάστα το στα υπόψη για όνομα μαγαζιού αν ποτέ ανοίξουμε κάνα μαρξιστικό πατσατζήδικο).

Klitem, σόρυ που σου γαμήσαμε το λήμμα :-)

χεσούς, το ποδαράκια ειναι συνωνυμο των γκελακια-μυτηλακια-τσιλικακια.
το θυμηθηκα οταν ηταν πλεον αργα για εντιτ.

[δικτατορισσα]
χτήνε, εχεις επιβαλει ποσοστωση 50% στα σχολια του λημματος. αν ξαναφησεις σχολιο θα σου διαλυσω το πατσατζιδικο!
[/δικτατορισσα]

"όταν το προχθές γίνεται προψές, γιατί κανείς δεν ξέρει το προτσές".

στείλε αναφορά τότε (αν δεν έστειλες).

όντως, αυτό μου θύμησε.

*θύμισε

Κλιτεμ ν' αφήσεις το μαγαζί μου ήσυχο και να γράψεις το λήμμα με την τοποθέτηση των ποδαργιώνε, άντε :-)