α)Επίκληση θρυλικού προσώπου, προς ένταση της προσοχής απέναντί στον τελευταίο κίνδυνο πριν μια μεγάλη επιτυχία! Προέρχεται από τον Σοβιετικό καλαθοσφαιριστή Σεργκέι Γιοβάισα, ο οποίος στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 1987 κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια, για μην μυρίσει τιρινίνη. Το όνομά του ήταν η τελευταία λέξη του Φίλιππου Συρίγου κατά την περιγραφή του αγώνος, καθώς ο Γιοβάισα επιχείρησε το τελευταίο απελπισμένο τρίποντο της Σοβιετίας. Αλλά και 18 έτη μετά ο Σοβιετικός Άσσος επανήλθε λόγω της ζωηράς φαντασίας του Σκουντή, ο οποίς στα τελευταία δευτερόλεπτα του νικηφόρου τελικού του Ευρωμπάσκετ 2005, ανέκραξε "Γιοβάισα, ναι, όπως και τότε!" για να στερεώσει πλέον ες αεί τον παίκτη - φόβητρο στις μνήμες και στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων.


β) Επίκληση του ίδιου προσώπου, όταν θέλουμε να εκφράσουμε τον περιορισμένο θαυμασμό μας για κάποιον που, παρότι είναι υπερήλιξ, τα ψιλοκαταφέρνει κούτσα - κούτσα. Ολόκληρη η φράση είναι: "Να λοιπόν ο γέρο - Γιοβάισα!" και αποτελεί ακριβές απόσπασμα της ίδιας μετάδοσης του Φίλιππου Συρίγου.

Της Παναγίας της Μισοσπορίτισσας τελειώνει η καραντίνα, αν δεν αυξηθούν τα κρούσματα στη Ζουαζιλάνδη -Γιοβάισα, ναι, όπως και τότε!


-Κάτι πάει να κάνει ο γερομπισμπίκης με την πιτσιρίκα τελικά. -Νάααα λοιπόν ο γερο Γιοβάισα!

Προσοχή! Πάντα θα υπάρχει ένας Γιοβάισα

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified