Παιδική συνήθεια που συναντήθηκε στα Γιαννιτσά, κατά την οποία όποιος ήθελε να ξεφορτωθεί παλιά χαρτάκια, όπως κάρτες Yu-Gi-Oh, Pokémon ή αυτοκόλλητα Panini, τα πετούσε ψηλά στον αέρα ή από κάποιο υπερυψωμένο σημείο (π.χ. μπαλκόνι), φωνάζοντας τη λέξη "ΓΙΑΧΜΑΝ". Ο σκοπός ήταν να τα χαρίσει στους φίλους του με έναν διασκεδαστικό και θεατρικό τρόπο.
Ο Κώστας είχε βαρεθεί τις παλιές του κάρτες Pokémon και αποφάσισε να τις χαρίσει. Πήγε στο μπαλκόνι του, σήκωσε τα χέρια ψηλά κρατώντας μια χούφτα χαρτάκια και φώναξε: «ΓΙΑΑΑΑΧΜΑΝ!» Τα χαρτάκια πέταξαν στον αέρα και σκορπίστηκαν στο δρόμο, με τα παιδιά από κάτω να τρέχουν ενθουσιασμένα για να τα μαζέψουν.
3 comments
ΣτοΔγιαλοΧτηνος
Από τρκ yağma (γιάγμα) = λεηλασία.
donmhtsos
Αὐτὸ λεγόταν τσούρα στὴ ντοπιολαλιά τῆς Κύθνου καὶ συνήθως γινόταν μετὰ τὴ βάφτιση, ὅπου ὁ νονὸς πετοῦσε μικρὰ κέρματα (δραχμὲς καὶ πενηνταράκια) στὸν ἀέρα καὶ τὰ παιδιὰ ἔπεφταν νὰ μαζέψουν ὅσο πιὸ πολλὰ μποροῦσαν.
Στὴν Ἀθήνα (τὴ δεκαετία τοῦ 60) γινόταν τὸ ἴδιο μὲ χαρτάκια καὶ τὸ λέγανε βουταρία.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος
Γειά σου Δον! Βουταρία και στα 70ζ.