ταξί

Οι Πακιστανοί, όπως και οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι, μοιράζονται σε διάφορες πτέρυγες, αλλά κυρίως στις αλβανικές, για να κάνουν τα "ταξί", δηλαδή τους υπηρέτες. Αν μια πτέρυγα Αλβανών για κάποιο λόγο ξεμείνει από κρατούμενους των παραπάνω εθνικοτήτων, ζητά αρμοδίως την πλήρωση των θέσεων από τον αρχιφύλακα και εκείνος μεριμνά σχετικά. Στις αρμοδιότητες των ταξί περιλαμβάνονται η καθαριότητα των κελιών, το πλύσιμο ρούχων και εσωρούχων στο χέρι, το μαγείρεμα, το σερβίρισμα, η τακτοποίηση. Η ταπείνωση, σωματική και ψυχολογική, που υφίστανται από τους συγκρατούμενούς τους με αμοιβή έναν καπνό την εβδομάδα περιλαμβάνει από βρισίδια και καρπαζιές μέχρι αναγκαστικό χορό στα τραπέζια για να ευθυμήσει η ομήγυρη.

Σε ελαφρώς καλύτερη μοίρα από το να γίνουν ταξί βρίσκονται οι Αφρικανοί, οι Κούρδοι και οι Άραβες, που, ενώ είναι πολυπληθείς, δεν έχουν δύναμη στη φυλακή, όπως ούτε και στην παραβατική οικονομία της Ελλάδας, καθώς δεν έχουν εδραιωμένες σχέσεις ούτε κάποια δική τους οργάνωση που να παίζει ρόλο. (Τάσος Θεοφίλου, Η φυλακή, Αντίποδες, Αθήνα 2025, σ. 68-69).