Άλλη μια Τούρκικη έκφραση που έχει περιέλθει σε αχρηστία στην Τουρκία αλλά επιζεί στην Ελλάδα, κυρίως σε προσφυγικές οικογένειες.
ουζούν = ψηλός
αντάμ = άνδρας
αχμάκ = χαζός
ολούρ = είναι
Και όλο μαζί: ψηλός και χαζός.
Ταιριάζει κουτί σε κρεμανταλάδες μανταχαλαίους, αδέξιους και αργόστροφους.
- Ρε παιδάκι μου, τι 'ναι αυτός ο Κράουτς της Λίβερπουλ; Πού τον βρήκανε; Δίμετρο σέντερ φορ και μια κεφαλιά να μη μπορεί να πάρει; Όλο αγκώνες βάζει, όλο φάουλ κάνει. Κι από πάσα, μη τα συζητάς...
- Εμ, τι περιμένεις, ουζούν αντάμ αχμάκ ολούρ...
3 comments
athens as it really is
ρισπέκ
βλ κ κλασσική παροιμία "μπουνταλά αντάμ για αβτζή ολούρ για πελεβάν" ήτοι : ο μπουνταλάς ο άντρας ή κυνηγός γίνεται ή παλαιστής
patsis
Έπεσα πάνω σ' αυτόν τον ορισμό του Πονηρόσκυλου και μου έκαναν εντύπωση τα τρία μηδενικά που έχει πάρει το αναλυόμενο λήμμα του. Και, στο πρώτο μου ταξίδι στα πάτρια, ρώτησα και έμαθα.
Από τους τρεις πενηντά-εξηντάρηδες που απετέλεσαν το δείγμα μου (με παρελθόν προσφυγικό, που δικαιολογεί τουρκικά γλωσσικά κατάλοιπα) ο ένας την ήξερε και κατανοούσε πλήρως το νόημά της. Θυμήθηκε μάλιστα ένα παιδί του χωριού που ταίριαζε γάντι στην παραπάνω περιγραφή και, παρ' όλο που στο συγκεκριμένο χωριό ήταν ελληνόφωνοι πρόσφυγες, τον φωνάζανε «ουζούν αντάμ», σαν παρατσούκλι. Συνεπώς η έκφραση τότε ήταν κοινότατη.
Σήμερα, η έκφραση δεν είναι και για πεντάστερο. Αλλά ούτε και για μηδενικό. Γι' αυτό την ανεβάζω στα σχολιασμένα, ανανεωμένη με νέα στοιχεία και προτείνω την μερική βαθμολογική αποκατάσταση αυτού του λήμματος.
Ο ορισμός μου φαίνεται πολύ καλός.
Khan
άντε, για τον φουκαριάρη τον σκύλο μας, που άλλωστε έχει αδικηθεί από την μεταγραφή της βαθμολογίας, όπως κι η υπόλοιπη παλιά φρουρά...