Ο σώμας, ο σφίχτης, η κορμάρα, το Κ.Δ.Ο.Α. Αλλά και το τελείως αντίθετο, όταν χρησιμοποιούμε τον όρο ακόμα πιο ειρωνικά.
Ανύπαρκτη λέξη, αρχαιοπρεπίζουσα ώστε να υποδηλώνει... τα ιδεώδη της κλασικής ομορφιάς.
- Και κει που καθόμασταν τα δυο μας στην ερημική παραλία, σκάει μύτη ένας κορμαρίων που λες, με τους κοιλιακούς φέτες, και της πετάχτηκαν τα μάτια έξω της Αγγελικούλας ένα πράμα... - Και τι έκανε μόνος του εκεί πέρα;
- Φίλος της ήτανε και την είδε από μακρυά και ήρθε να την χαιρετήσει...- Πώς με βλέπεις, αδυνάτισα λίγο;
- Τι να σου πω, κορμαρίων σκέτος...
