Από τον Αντρίκο, που έταζε όλο «Θα» και «Θα» στις εξαγγελίες του (εξού και το Θασόκ), μας έμεινε αυτό το λήμμα, το οποίο πια έχει πάρει μεταξύ άλλων την έννοια του must to do, δηλ. των όσων έχουμε / πρέπει να κάνουμε (πχ. λίστα για ψώνια, για δουλειές του σπιτιού, για υποχρεώσεις στο καρνέ, για δουλειά γραφείου κλπ, βλ. και μετα-αυτό). Έλα όμως που αυτά τα Θα συνήθως δεν πραγματοποιούνται... Αλλά όχι, δεν τα ξεχνάμε, τα έχουμε υπ' όψη, εννοείται.

Γράφεται με κεφαλαίο, ώστε να φανεί η σπουδαιότητα και η βαρύτητα της υπόσχεσης σε αντιπαραβολή με το απραγματοποίητό της.