Ατσιποδιές με βρήκανε, μα κάτω δεν το βάνω
γιατί ‘μαθα τα δύσκολα, εύκολα να τα κάνω.

Ατσιποδιάρα μοίρα μου, γιάντα με πλησιάζεις
κάθε που χτίζω όνειρα, στην άμμο τα βουλιάζεις.

Γροικώ πως είσαι κοπελιά. γλωσσού κι’ ατσιποδιάρα
μα ‘γω στα κάλλη σου ομνώ, πέρδικα παιγνιδιάρα.