Κατά το «νεράκι του Θεού» (σε αντιδιαστολή προς χυμούς, κοκτέιλ, αναψηστικά κτλ) η κατάληξη -άκι συντάσσεται με την Γενική Κτητική «του Θεού», όποτε θέλουμε να δηλώσουμε με σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη ότι κάνουμε κάτι τελείως φυσικό, ανεπιτήδευτο, λαϊκό, μη τεχνητό κτλ, σαν βιοπαλαιστές που είμαστε. Δηλαδή κάτι που και καλούα ανήκει στην «φυσική» δημιουργία του Θεού κι όχι στην ανθρώπινη τεχνολογία και επιτήδευση.
Συνήθεις χρήσεις για λαϊκά μεταφορικά μέσα: «Λεωφορειάκι του Θεού», «μετρουδάκι του Θεού», «ποδηλατάκι του Θεού» και, οριακά, «ταξάκι του Θεού». Χρησιμοποιείται από εκπροσώπους της γενιάς των 700 εκατομμυρίων ευρώ που θέλουν να περάσουν για γενιά 700 Ευρώ.
- Τι έκανες; Κατέβηκες με το Τσεγιέν απ' την Εκάλη στο Θησείο;
- Μπα, το άφησα Κηφισιά και πήρα μετρουδάκι του Θεού...
- Γεια σου ρε βιοπαλαιστή!
