Σα να βάζω καθρέφτη μπροστά στα μούτρα του άλλου, να τα δει να φρικάρει και να πάει από κει πού 'ρθε. Τον στέλνω δηλαδή, με ξόρκι το ίδιο του το κακό του χάλι. Το εσωτερικό, κυρίως.
Με την ίδια του την εικόνα, όταν κάποιος αναγκάζεται να την δει ολοκάθαρα, μπορεί και να τραβήξει μεγάλο ζόρι. Γιατί πάντα νομίζουμε ότι είμαστε κάτι άλλο από αυτό που οι τρίτοι βλέπουν. Είτε εμφανιστακά, είτε ψυχικοδιανοητικά.
Ε, και όπως καταλαβαίνεις, τον έστειλα καθρέφτη με όλα όσα έχει κάνει.
