Η πύρρειος νίκη, η νίκη που νομίζεις ότι είναι θρίαμβος αλλά μακροπρόθεσμα αναδεικνύεται σε πανωλεθρία. Της αρμόζει ο κλαυσίγελως, η χαρμολύπη και άλλες ζουρ(λ)αριές. Η λεξιπλασία υπήρχε από παλιά, αλλά την ανέδειξε ο Κωνσταντίνος Τζούμας με το να την καταστήσει τίτλο του τελευταίου βιβλίου του (παράδειγμα 2). Επίσης ο Γ.Α.Π. με το ξεμπράβο που μας έκανε να του πούμε. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτές τις δύο περιπτώσεις αναφέρεται το 99% του γούγλη. Το υπόλοιπο 1% χρησιμοποιεί την λέξη θετικά (!) για να δείξει μια καταστατική πανωλεθρία, που όμως μπορεί να μετεξελιχθεί σε θρίαμβο αν την αξιοποιήσουμε (από το ταμένο έντυπο «ο Σωτήρ», δες 3ο παράδειγμα).
Πανωλεθρίαμβος! Τελικά νικήσαμε νίκη λαμπρή στις Βρυξέλλες που οι εταίροι αποφάσισαν ένα μεικτό σύστημα σωτηρίας (Ε.Ε και ΔΝΤ) ή όχι; Και θα μας βοηθήσουν, ενώ μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, όπως επιμένει ο πρωθυπουργός; Η ελληνική οικονομία είναι στην εντατική και η απόφαση της Συνόδου μοιάζει με ιατρικό συμβούλιο που δεν ξέρει ακριβώς ποια εγχείριση θα είναι σωτήρια για τον ασθενή. (Δώθε και δώθε και δώθε «ο πανωλεθρίαμβος του Γιώργου»)
Απ’ το 1975 μέχρι το 2005. Απ’ το Χάππυ Νταίη έως το Εγώ δεν..., με την επιθυμία κάτι να γίνει. Τι όνειρα και τι πολλά κι εκείνα τα δάση με τους κορμούς των ανθρώπων που πυρπολούνται από διάθεση για αλλαγή μέσα από σκέψεις του κακού αλλά πράξεις του καλού, τι καρκίνωμα η ευτυχία, πόσο δύσκολη η συνεργασία, τι γελοιότης η διασημότητα και τι κατάρα να σε επισκέπτεται όταν δεν σε αφορά, γιατί εν τω μεταξύ η πολύτιμη ρουτίνα έγινε ο μεγάλος σιγαστήρας που σβήνει τον κρότο απ’ τη λεηλασία του χρόνου, αυτή την ανθρώπινη επινόηση, το χρόνο, που έχει το θράσος να καταπιέζει χοροπηδώντας απ’ το θρίαμβο της σχετικότητάς του. Και τι πανωλεθρίαμβος όταν επιτέλους γλιστράνε από πάνω σου τα παραφερνάλια της εικόνας που ’χουν οι άλλοι για σένα, εσύ για τον εαυτό σου, οι άλλοι για τον εαυτό τους, εσύ για τους άλλους... Τι έλεγα; Δεν μπορώ να συνεχίσω. «Ποτέ δεν είπα πως είμαι βαθύς, αλλά είμαι βαθύτατα ρηχός», τραγουδάει ο Τζάρβις Κόκερ.
(Η περίληψη του μυθιστορήματος του Κωνσταντίνου Τζούμα εδώ)
- «Φαίνεται μᾶλλον πὼς εἶναι μεγάλη βά- σανος ἡ εὐτυχία νὰ γεννηθεῖ κάποιος Ἕλ- ληνας. Στὸν σημερινὸ κόσμο θὰ ἔλεγα πὼς εἶναι πανωλεθρίαμβος!». [...] Ὁ σχολιαστὴς θέλησε νὰ τονίσει ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ προβλήματα ποὺ δείχνουν νὰ προκαλοῦν καταστροφή (πανωλεθρία), ἂν ἀντιμετωπισθοῦν σωστά, μποροῦν νὰ ἐξε- λιχθοῦν σὲ θρίαμβο!
(Από τον Σωτήρα).
