Κλασικότατη έκφραση - ρητορική ερώτηση επιδοκιμασίας, ενθουσιώδους συμφωνίας και ταύτισης αναφορικά με ένα σχόλιο ή πρόταση του συνομιλητή μας, πάνω στη συζήτηση. Συνήθως παίζει και η προσθήκη της λέξης «τώρα» στο τέλος στης φράσης («αυτό πού το πας τώρα»), γεγονός που την ενισχύει ελαφρά ως προς την ένταση της επιδοκιμασίας καθεαυτήν.
Εναλλακτικά, λέγεται και από εμάς τους ίδιους στην αρχή ή στο τέλος των λεγομένων μας, με σκοπό την δημιουργία προβληματισμού στον συνομιλητή μας, για να τον πείσουμε ή για να αποτρέψουμε τυχόν αντιρρήσεις και διαφωνίες.
- Η μάνα μου γκρινιάζει γιατί μπαίνω, λέει, συνέχεια στο σλανγκ.γκρ και δεν κάνω τα μαθήματα μου...
- Ε, πες της ότι το 19 στην Έκθεση το χρωστάς στο σλανγκ.γκρ και θα κάνει μόκο...
- Εμ, αυτό πού το πας;
- Καλό αυτό, να πάρω τη σλανγκασίστ;
- Άσε, το έχει βάλει ο Jonas...
