Λογοπαίγνιο - παραποίηση του αρχαίου γνωμικού :«Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον» [είναι αδύνατο ν' αποφύγουμε τη μοίρα μας].
Αναφέρεται σε φαγητά (π.χ. ρύζι, μακαρόνια,όσπρια, κιμάδες κλπ. ) που, από κάποιο καπρίτσιο της μοίρας ( π.χ. πιανω με τις ώρες το τηλέφωνο) πετρώνουν (το γνωστό φαινόμενο της «ορυζοπηξίας», κιμαδοπηξίας κλπ.) σε βαθμό που να μην τρώγονται.
Χθές μας έκανε το τραπέζι η πεθερά μου. Δεν έφταναν όλα τ' άλλα, είχα και τον Τάκη:
«Γιατί δεν έφαγες το πιλάφι της μαμάς; Δε σ' άρεσε;»
«Δε λέω, νόστιμο ήταν Τάκη μου, αλλά να, πώς να στο πώ; Το πετρωμένον φαγείν αδύνατον».
- Δοκίμασες τα γιουβαρλάκια;
- Ναι αμέ! Ό,τι πρέπει για γκολφ. Εσύ;
- Ά πα πα! Το πετρωμένον φαγείν αδύνατον!
