Tagged definitions (15)
Showing 1-10 from 15

παράφρασηΤο χρησιμοποιούμε σαν όρο για να περιγράψουμε το μικρό επιπλέον "σαζμανακι"που διαθέτουν τα γεωργικά μηχανήματα μηχανήματα έργου κλπ όπου παρέχει επιπλέον κίνηση για την λειτουργία διαφόρων εξαρτημάτων. Το ωραίο όλων είναι ότι είναι παραγωγο του όρου Power Take Off εν συντομία PTO όπου Ελληνιστί πήρε αυτή την μορφή.

Η κατάσταση όπου κάποιος τριγυρνάει γύρω από κάτι ή κάποιον άλλο, επίμονα.

Σαρδαμισμός-παραλλαγή του "μεταλαμπαδεύω". Η διαφορά βρίσκεται στην κυριολεκτική σημασία κατά την οποία πλέον δεν δίνουμε φως αλλά πασάρουμε τη μπάλα. Μεταφορικά εννοείται το ίδιο, σου μαθαίνω μπαλίτσα, σου κάνω πάσα γνώση.

Ορος που ταιριάζει γάντι στην γενική κατάσταση των πεζοδρομίων.Δηλαδή σπασμένες πλάκες,τρούπες κάθε είδους,σκαλοπάτια,ακάλυπτα φρεάτια(οι κυνηγοί μετάλλων δεν αφήνουν καπάκι για καπάκι) κλπ.
Ολα αυτά,συν την τύφλα μας μερικές φορές, δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για πτώσεις και τραυματισμούς.

Οι τιτοϊκοί, δηλαδή οι έχοντες ως ιδεολογία τον τιτοϊσμό.

Το τιτοϊκός/τιτοϊστης ετυμολογείται από το όνομα του γιουγκοσλάβου ηγέτη Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, όμως τα τιτιστής και τιτικός αποτελούν κάποιου είδους παράφραση γέννημα των ελλήνων σταλινικών, που, για άγνωστο λόγο, δεν διέκριναν, απ' ότι φαίνεται, τα διαλυτικά στη λέξη τιτοϊσμός και έτσι την πρόφεραν χωρίς αυτά, μέχρι που σταδιακά αυτό πέρασε και στο γραπτό λόγο, ακόμα και σε επίσημα κείμενα των κομμάτων και των οργανώσεων τους.

Για την ιστορία, ο τιτοϊσμός ήταν η ιδεολογία της κυβέρνησης της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, από τη κατάληψη της εξουσίας από τους παρτιζάνους του Τίτο στα 40ies, μέχρι και το θάνατό του το 1980. Από εκεί και έπειτα ο τιτοϊσμός σταδιακά παρήκμασε, τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά, φούντωσαν οι εθνικισμοί στη πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, έτσι από το 1991 μέχρι και το 2001 μαίνονταν εμφύλιος και γίνανε πουτάνα όλα.

Ατάκα "χρυσός" μεταξύ Μπραχαμιωτών και λοιπών υψηλών προσωπικοτήτων, χρησιμοποιείται είτε ως χαιρετισμός, είτε ως έκφραση σεβασμού μετά από μεγάλη ξήγα.

Προέρχεται, για τους μη μυημένους, από την κλασική ατάκα my nigger ή mah nigga, ελληνιστί, που χρησιμοποιείται ευρύτατα από τους αφρο-αμερικάνους της Ανατολικής και Δυτικής Όχθης.

Άκλιτο ουδέτερο (το καμός, του καμός κτλ). Σημαίνει και προέρχεται από παραφθορά του "ο χαμός". Αιτία της πλατιάς χρήσης της λέξης είναι το τραγούδι του μεγάλου Αλβανού ράπερ Ρόνο "Ποιος το κάνει το καμός", το οποίο και πέρασε τη λέξη στη λαϊκή κουλτούρα.

Σημειώνεται ότι συχνά η λέξη συνοδεύευται απο τη φράση "ποιος το κάνει το καμός"

Παράφραση του αρχαίου ρητού "το τερπνόν μετά του ωφελίμου". Στη "προκυμαία περίπτωση", το ρητό μας αναφέρεται σε κυρία η οποία, φρονίμως ποιούσα, απολαμβάνει τα θέλγητρα του νεαρού εραστού, άνευ απωλείας των, εκ της συζυγικής σχέσεως απορρεόντων, ωφελημάτων.

Λογοπαίγνιο - παραποίηση του αρχαίου γνωμικού :«Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον» [είναι αδύνατο ν' αποφύγουμε τη μοίρα μας].
Αναφέρεται σε φαγητά (π.χ. ρύζι, μακαρόνια,όσπρια, κιμάδες κλπ. ) που, από κάποιο καπρίτσιο της μοίρας ( π.χ. πιανω με τις ώρες το τηλέφωνο) πετρώνουν (το γνωστό φαινόμενο της «ορυζοπηξίας», κιμαδοπηξίας κλπ.) σε βαθμό που να μην τρώγονται.

Λογοπαίγνιο με τον «μαρξιστικολενινιστικό» όρο «δικτατορία του προλεταριάτου» για τον οποίο, ξοδέψαμε ώρες ατέλειωτες σε αμφιθέατρα, πηγαδάκια και «ζυμώσεις», με ύφος μεγάλων θεωρητικών, έχοντας φυλλομετρήσει κάποιες κομματικές φυλλάδες, απ' όπου είχαμε αποστηθήσει τα sos: κάποια τσιτάτα των κλασσικών, στα οποία είχε γίνει η σχετική κοπτοραπτική για να βολεύουν στη περίσταση. Εκεί κάπου στο τέλος της δεκαετίας του '80 ή στις αρχές της επόμενης δεκαετίας διάβασα τον όρο αυτό, αλλά δε θυμάμαι πού και από ποιόν.

Πιστεύω όμως ότι περιγράφει ακριβώς αυτά που βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες: Την κυριαρχία της μικρότητας, της κακογουστιάς, της κακοήθειας σε συνδυασμό με το νεοπλουτισμό, το κιτς και τη γκλαμουριά. Χαρακτηριστικό δείγμα η «δημαρχέσα».