Ἐργασιομανὴς.
Τὸ εἶχα ἀκούσει στὸ Πολεμικὸ Ναυτικὸ ὅταν ὑπηρετοῦσα πρὶν ἀπὸ καμιὰ σαρανταριὰ χρόνια. Χαρακτηρισμὸς ποὺ δινὸταν σὲ ἀξιωματικοὺς μὲ ὑπεύθυνες θέσεις (κυβερνῆτες, ὑπάρχους, διοικητὲς κλπ).
Ὑπῆρχαν δυὸ κατηγορίες: Οἱ "τῆς οὐσίας" καὶ οὶ "τοῦ θεαθῆναι".
Οἱ πρῶτοι ἤθελαν νὰ γίνονται σωστὰ τὰ πράγματα γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα τῆς μονάδας/πλοίου/ὑπηρεσίας τους, φροντίζοντας καὶ τὸ προσωπικὸ. Οἱ δεύτεροι καταγίνονταν σὲ ἄχρηστες καὶ κάποιες φορὲς παράλογες ἀγγαρεῖες γιὰ νὰ δείχνουν ὅτι "δουλεύει τὸ σύστημα".
Ὁ ὕπαρχος εῖναι μπαρμπαδουλειὰς. Ὅσο ἤμασταν στὴ δεξαμενὴ τὸ κάναμε καινούργιο τὸ καράβι. Μετὰ ὅμως μᾶς ἔδωσε ἀπὸ δέκα μέρες ἄδεια.
