Δύο είναι οι σημασίες της λέξης που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Σύνθετη λέξη από τα συνθετικά πακτώνω και φρύδι που παριστάνει τον άνθρωπο με χοντρά-ιδιαίτερα φρύδια (σαν σιδερόβεργες ή κάτι μη κατηγοριοποιήσιμο) που σουφρώνοντας τα είναι λες και είναι πακτωμένα στο βορεινό σημείο της μύτης του. Από τα λίγα επίθετα που συνδυάζουν εξωτερικά με συναισθηματικά χαρακτηριστικά. Παραλίγο συνώνυμο: Συνοφρυωμένος
"-Τόνια τι άνδρες σου αρέσουν" "-Εγώ τον άντρα τον θέλω και λίγο πακτωφρύδη" "-Ε τα χεις τα θεματάκια σου αγάπη μου."
Δεύτερη σημασία Αντί της λέξη μαλάκας.
"Που σαι ρε πακτωφρύδι;" "Καλά μεγάλος πακτωφρύδης ο Αγάπιος"
Φημολογείται ότι η πρώτη φορά που έχει εμφανιστεί στον γραπτό λόγο ήταν στην αρχαία Αίγυπτο το 201 π.Χ σε ένα πάπυρο που κρεμόταν από μία πυραμίδα σαν τελευταίες λέξεις κάποιου φαραώ με την μορφή paktofridius.
