Προέρχεται ως η αναδυόμενη κρυφή αλήθεια πίσω από το παραβάν του γνωστού γνωμικού: «Η καθαριότης είναι μισή αρχοντιά», δεχόμενοι την παραδοχή του άλλου γνωμικού: «Παν μέτρον άριστον». Άρα, προκειμένου να τηρείται το μέτρο, θα πρέπει τόσο η καθαριότητα όσο και η βρωμιά να ισούνται με μισή αρχοντιά.
Η χιουμοριστική αυτή φράση μπορεί να λεχθεί σε περιπτώσεις που το άτομο αντιλαμβάνεται ότι βάλλεται από υποχόνδριους υπέρμαχους της καθαριότητας και προκείμενου να αισθανθεί πιο χαλαρά και πιο ελεύθερα τους απαντά έτσι. Δεν μπορεί, όλο και κάπου κι αυτοί θα έχουν βρομιές. Κι αν είναι και κρυφές, κάποια στιγμή θα αποκαλυφθούν, αφού «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον».
Σε ένα φτωχόσπιτο της Δραπετσώνας
Με το καλημέρα η υποχόνδρια σύζυγος αρχίζει σφουγγάρισμα ενώ αρχίζει να παίρνει από τα μούτρα τον σύζυγο και να του κάνει ολόκληρο κήρυγμα περί καθαριότητας ενώ του τη λέει, όταν αυτός πηγαίνοντας αυτός να σηκωθεί από το κρεββάτι, προσγειώνει τα πόδια του σε φρεσκοσφουγγαρισμένο έδαφος.
Η σύζυγος:
- Βρε γομάρι πότε θα μάθεις επιτέλους πως η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά;
Ο σύζυγος:
- Ώσπου να μάθεις και εσύ, χρυσόστομη αρχόντισσα του παλατιού, πως επίσης και η βρομιά είναι μισή αρχοντιά.
