Από το «εντάξει να πούμε».

(ε)ντάξ(ει) + να + (π)ούμ(ε) = νταξναούμ

Ανάλογα τα συμφραζόμενα, δηλώνει και δόση σταρχιδισμού (όσο περισσότερα «α», τόσο περισσότερα στ' αρχίδια μας), αγανάκτησης κ.ά.

  1. - Άντε Κωστάκη, πήγαινε συνέχισε το διάβασμά σου.
    - Νταααααξναούμ...

  2. - Δηλαδή τι άλλο πρέπει να σου πουν για να καταλάβεις;! Νταξναούμ, σου λέμε, σου ξαναλέμε, τίποτα εσύ!

(από xalikoutis, 06/06/10)

Βλ. και ναούμε, ναούμ', άμα λάχει (ναούμ')

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πολύ γέλιο δε, έχει όταν χρησιμοποείται από κάποιους έλληνες στην Αγγλία ή άλλη χώρα στο τέλος μιας φράσης...

Can I have a pack of cigarettes ναούμ;

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified