Χρησιμοποιείται κυρίως ως προτροπή / έπαινος σε καλλιτέχνες - κατά κύριο λόγο μουσικούς και χορευτές - όταν αυτοί φθάνουν στο αποκορύφωμα της εκτέλεσης ενός κομματιού ή γενικότερα μιας καλλιτεχνικής παράστασης. Με τον τρόπο αυτό δείχνουμε ότι εκείνη τη στιγμή, απολαμβάνουμε στο μέγιστο βαθμό αυτό που μας προσφέρει ο καλλιτέχνης.
- Δύο κούλτουρμεν παρακολουθούν στο Μέγαρο την 9η συμφωνία του Beethoven:
-Όπα! Ξεκινάει το «Ode an die Freude»!
-Δώωωωωωσεεεε!!!!
- Σε κουτούκι της γειτονιάς με live μουσική:
-«Ο αααααεττόοοοος πέεεεθαίνει στον αέραααααα έεεεεελευθεροοοος και δυυυυνατόοοος...» -Δώσεεεεεεεε!