ισμαήλ ντουγκουτζάου. νιγηριανός νομίζω;
ο ινδός φιλόσοφος γιακοιταναμπούστη;
- χέζουν οι αρκούδες στο δάσος;
- ο άνθρωπος.
(όχι βεβαιωμένο για μπάτσους, αλλά γενικότερα)
nos amis les bêtes στα γαλλικά.
το μπερδεύεις με το ποδομουτροfighting το παραθαλάσσιο κάδμε. πρέπει να σ' τα εξηγήσω κάποια στιγμή.
τρολλιά είναι ρε (αν πατήσεις τον χρήστη σου βγάζει πλέυλιστ, αυτό με τα κουμπιά κ τη χοντρή είναι πασέ), κ το γαμάτο είναι ότι εκτός απ' τους βίκαρους τσιμπάνε κ τα ναζά.
εκτός κ εννοείς σύννεφο στον κάδμο, οπότε μέσα.
«όταν το προψές
γίνεται προχτές
γιατί κανείς δεν ξέρει το προτσές»
αυτού του τύπου τα εις -άκι, τύπου ανωμαλάκι, φυτάκι, γλειφτράκι, κ δεν έχω πρόχειρα άλλα νομίζω είναι αθηναϊκό φαινόμενο.
δαγκωτό :Ρ
εμένα δε μου αρέσει γιατί ο ορισμός δεν δίνει υπόσταση έννοιας στην λέξη, η οποία χρήστες του σάητ που έχουν πρόσωπο λένε ότι υφίσταται ως έννοια. αν είναι κείμενο με απόψεις να το δούμε ως τέτοιο, αλλά ορισμός κττμγ δεν είναι κ αν η λέξη είναι διακριτή απ' την λέξη μικροαστός της χρειάζεται άλλος ορισμός.
επί τη ονομαστική σου εορτή;
εγώ την λέξη δεν την ξέρω, αλλά ως γνωστόν αυτό (ιδίως όταν το λέω εγώ) δεν πα να πει κ πολλά. εμένα το ζήτημά μου είναι ότι ο ορισμός μου κάνει περισσότερο για ανάλυση αυτού που ο γράφων βλέπει ως κακομοίρη μικροαστό (το οποίο είναι ενδιαφέρον για πολλούς λόγους), παρά ένας ορισμός που δικαιολογεί την ύπαρξη της λέξης ως λήμμα.
τέτοιου τύπου κείμενα προφανώς χρειάζονται, κ το ότι δεν μπορεί κάποιος να ανεβάσει κείμενο παρά ως ορισμό ή σχόλιο είναι αδυναμία του σάη που όταν με το καλό κτλ θα διορθωθεί. αλλά εξακολουθώ να θεωρώ ότι δεν πρόκειται για ορισμό λήμματος.
τώρα για το πολιτικό κομμάτι της κουβέντας συγγνώμη, αλλά θα απέχω.
το ότι χτυπάει στο γούγλε ή ότι λέγεται ως λέξη δεν πα να πει απαραίτητα ότι χρήζει κ ξεχωριστής κοινωνιολογικής ανάλυσης. το χρυσαύγουλο πχ δεν πα να πει κάτι παραπάνω απ' το χρυσαυγίτης σε κοινωνιολογικό επίπεδο, κ απ' ό,τι είδα στο νετ, το μικροαστούλης έχει τόση διαφορά απ' το μικροαστός όσο κ το αυγουλάκι απ' τ' αυγό...
το βάζω εδώ γιατί δεν ξέρω πού αλλού να το σημειώσω.
στο τραγούδι εδώ (ανεβασμένο στον σωλήνα ως παραδοσιακό της ορεινής θεσσαλίας για τον βελουχιώτη, σε περίπτωση που κατέβει), ακούγεται ένα ευφωνικό -ι- που μπαίνει εμβόλιμο στην φράση «τα-ι-βουνά» κάπου στην αρχή κ πάλι στο τέλος.
δεν ξέρω κατά πόσον είναι φαινόμενο γλωσσολογικό. υπάρχει φαινόμενο χαλαρά αντίστοιχο στα ρώσσικα, πχ την λέξη человек, που θα την διαβάζαμε τσιλαβιέκ, την ακούμε κάπως σαν τσιλαϊβιέκ, κάτι που θα γραφόταν όμως челойвек.
αυτό.
ε, φάε ψάρι.
μαύρη, τρία μέτρα, με ένα στρέμμα μαλλί, δε χανότανε αυτό...ούτε κ ο χλεχλές που κουβάλαγε γμτμνγμ.
ήτανε μια μαύρη στο μαγαζί χτες που μας ποτίσανε τα θήβας ρήγκαλ...
αυτό που λέω είναι ότι στα αγγλικά foot είναι κάτω απ' τον αστράγαλο. στα ελληνικά ενώ κανονικά είναι το ίδιο, τελικά εξαρτάται απ' τα συμφραζόμενα.
δεν σε κατάλαβα ρε γκαλ...
το καρτούτσο (λογικά γιατί τη λέξη δεν την ξέρω) προέρχεται απ' το τέταρτο όπου έξω εννοούν τέταρτο του λίτρου κ εμείς εννοούμε τέταρτο του κιλού εννοώντας τέταρτο του λίτρου.
πχ ακόμα δυσκολεύομαι όταν μιλάω γρήγορα να διακρίνω τις λέξεις bras ίζολ βραχίονας κ main ίζολ χέρι, ομοίως για το jambe κ pied (γάμπα κ πόδι).
στα ελληνικά λες «έσπασε το χέρι του» ενώ έχει σπάσει το βραχίωνα, γιατί το χέρι ενώ αυστηρά μιλώντας είναι από τον καρπό κ πέρα, λόγω συνεκδοχής όταν δεν χρειάζεται να είμαστε πιο συγκεκριμένοι είναι απ' τον ώμο κ κάτω. ομοίως κ το πόδι.
ένιγουέι.
φτου ρε πστ, σαμουήλ τονε λένε. κακώς συλλεγμένη άχρηστη πληροφορία.