Για το «στήναι» έχει κανείς άποψη; Κάπου είχα ακούσει τη φράση «Το κακό μέχρι τούδε ....», νομίζω ειπώθηκε σε καβγά μεταξύ παπάδων σε κάποια οικουμενική σύνοδο κι ετς και πετάχτηκε ένας και την ξεστόμισε, αλλά δεν τη θυμάμαι ακριβώς. Αν μπορεί κανείς να βοηθήσει...
@Τζόνιμπλακ: Πρέπει όμως να λαμβάνουμε υπόψη ότι από την ποσότητα των φλοκίων, εξάγονται παρά της γκόμενας συμπεράσματα για τυχόν ξενοπηδήματα μας. Π.χ., άλλο γάλα παραδίδει ο γαλατάς μετά από αποχή ενός ολόκληρου 24ώρου και άλλο όταν έχουμε παραδόσει μερικά λίτρα το ίδιο μεσημέρι γυρίζοντας από τη δουλειά στη Λίλιαν που συναντήσαμε στο ταξί (λέμε τώρα). Μια δε έμπειρη ερωτική παρτενέρ έχει αναπτύξει και άλλες αισθήσεις π.χ. γεύση, αφή (πυκνότητα φλοκίων κι έτσι) προς εξαγωγή παρόμοιων συμπερασμάτων. Ένα πρακτικό κόλπο, είναι να της ρίχνεις φλόκια στα μάτια, κατά το «στάχτη στα μάτια», αλλά στην περίπτωση μας, κυριολεκτικά.
To ίδιο συντακτικό σχήμα συναντούμε στις φράσεις εκών άκων, ελεύθερος πολιορκημένος κ.α.
Μια και έγινε λόγος για την ταπεινότητα μου, καλλά, χθες μιλλάμε, χαμός έγινε στη Χαλλκιδική, έχω πάει και αλλλού, αλλλά σαν τη Χαλλκιδική μιλλάμε δεν υπάρχει πουθενά. Οπότε, μόλις επέστρεψα σήμερα λίαν πρωίας ανέγνωσα τας γραφάς που όντως αποκαλύπτουν σε εμάς τους Newtons άγνωστες πτυχές. Γενικά τα κριτήρια διαγραφής λημμάτων όπως παρατέθηκαν από την αϊρόνικ, με βρίσκουν τόσο σύμφωνο που -μεγάλη κουβέντα να μη πω- αν τα παραβίαζα σε κάποιο λήμμα ή σχόλιο μου, θα δεχόμουν τη διαγραφή τους καταπίνοντας το στραγάλι. Τέσπα, το κακό μέχρι τούδε στήναι (δεν είμαι σίγουρος για το στήναι), πάμ΄παρακάτ'.
Εύηχον ή έβηχον; (γκουχ-γκουχ)
Ετς. Αυτό στάθηκε η αφορμή.
Σπέκια στον μάγειρα.
Μου κάνει φερμένο από Μικρασία ή Πόλη. Ξέρεις, από τύπισσες τύπου Λωξάντρα κι ετς.
Ένα πράγμα για το οποίο οι γαλονο-καραβανάδες είναι να τους κλαιν΄οι ρέγγες, είναι το τί ροχάλα-μίξα-φλόκια έχουν πιεί από τους καψιμιτζήδες στα τόσα χρόνια που διοικούσαν μονάδες και ξεκινούσαν τη μέρα τους μ΄έναν καφέ.
A, γκάβλα δηλαδή. Μικροί το λέγαμε και γκάφλα. Παίζει άραγε να ήταν και γκαύλα (gafla); Πω πω, γκάφλωσα τώρα μ΄όλα αυτά...
Γεννηθήτω το Μανιφέστο των απανταχού της Γης Καμπαλέρων.
Και πώς θα μάθουμε οι υπόλοιποι τί είναι το κουτσό γαμήσι;
Σύμφωνοι, αλλά έχεις προσπαθήσε ποτέ ν΄ανεβάσεις μια μούνα σε ένα 500ράκι; Ενώ στη τζιπούρα έρχεται και δένει από μόνη της.
Εδώ γράφονται με β το αβγό και η αβλή, και δεν θα γραφτεί το καβλί;
Ωστόσο, στο «Τελεία και παύλα - Θρύλε είσαι καύλα», μπορούμε να διατηρήσουμε τη γραφή με υ, χάρη της ομοιότητας με την παύλα. Τεσπα.
@Mes: Είναι μια προέκταση ανδρισμού ονόματι Ντοτζ Νίτρο, αβέιλαμπλ από 40 χιλιάρικα και άνω. (Χα, δεν το ήξερες;)
Το παρπρίτς λέγεται αλλιώς και μπαμπρίζ.
Στόοοος.
Ανάλλληψη.
Μην είσαι τόσο σίγουρη, επειδή το παρέλειψα. Παρεμπιπτώντως, τα φλόκια έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φρουκτόζη, βιταμίνες, προσταγλανδίνες κ.α. και δίνουν μια ασυνήθιστη γεύση στον φραπέ, που όποιος τη δοκιμάσει δεν την ξεχνάει.
Στη Σαλονίκη, υπάρχει μια πιτσαρία με την επωνυμία «Πίτσες μπλε».
Aυτό με τη ροχάλα στο φραπέ έπαιζε τρελά στη Μονάδα μου, εν έτει 2001, τριεθνές Έβρου, με τον καψιμιτζή κάθε πρωί να αδειάζει το περιεχόμενο ρινικών θαλαμών, στοματοφάρυγγα και τραχείας στο μίγμα για τη φράπα του Δίκα και κατόπιν να τα χτυπάει με το μιξεράκι. Το τρελλό γέλιο ήρθε όταν ένα πρωί ο Δίκας παρατήρησε ότι η φράπα ήταν πηχτή και ήθελε περισσότερη ζάχαρη.
Άφεριμ, μου έφυγε ένα βάρος!
Δυσκοίλιος, στην ποδοσφαιρική αργκό, χαρακτηρίζεται ο επιθετικός που αδυνατεί να σκοράρει εύκολα.
Aυτή του περιττού αντικειμένου, όπως περιγράφεται στον ήδη υπάρχοντα ορισμό. Δεν είναι σαφές;
Θα ήθελα να επισημάνω ότι πολλές λέξεις που θεωρούμε τουρκικές, έχουν στην πραγματικότητα άλλη προέλευση όπως οι λέξεις αλισβερίσι (αραβική), μαγαζί (περσική), κ.α.
Κι όμως! Κάποιος σχιζοφρενής πήγε και έστησε ένα γιγαντιαίο πριόνι μπροστά στην είσοδο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Διακρίνεται δεξιά στο μήδι, σε δεύτερο πλάνο μετά το banner.
O δοθιήνας (αγγλ. boil) οφείλεται σε σταφυλοκοκκική φλεγμονή του θυλάκου της τρίχας, τελεία και καύλα. Trivia: Η συρροή πολλών δοθιήνων καλείται «ψευδάνθρακας».
Επίσης, είναι τελικά γαμοΐδια ή γαμωίδια; Μέχρι τώρα ξέραμε το ωίδιον το λευκάζον, ευκαιριακό παθογόνο που προκαλεί μεταξύ άλλων και μυκητίαση του αιδοίου σε ανοσοκατασταλμένα -κυρίως- άτομα.