Μπά; Πήδαγε και ο Κουμουνδούρος; Και αυτό απο το slang το έμαθα.
Πάντως στα αποφθέγματα του Google που το βρήκα έλεγε ότι είναι της Herb.
Μάλλον φταίει η φωτό του γερο-Καραμανλή, αυτοί που θα καταψήφισαν θα 'ναι ΝουΔου.
γαμάτο, αν και εγώ το ξέρω ως: Της κοντής της ψωλής οι τρίχες της φταίνε
με -αι- το παίρνει μλκ
δε παρεξηγήθηκα αλλά γάμα το, chat room το κάναμε.
ρε φίλε Ιησού, έλεος μην τα παίρνεις στο κρανίο. Εγω σε όλα τα κόμιξ του Αστερίξ που έχω διαβάσει τα γράμματα είναι κεφαλαία, οπότε βαλτον τον ρημάδι τον τόνο όπου σου γουστάρει.
Οι ιταλοί μάλιστα ως γνωστοί χιουμορίστες αιτιολογούν με αυτή τη φράση τα αρχικά SPQR που ήταν στο έμβλημα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα αρχικά αυτά στα λατινικά σημαίνουν Senatus PopulusQue Romanorum που σημαίνει «Η γερουσία και ο λαός των Ρωμαίων». Για κάποιους, κυρίως Μιλανέζους και Ναπολιτάνους που θέλουν να πικάρουν τους Ρωμαίους τα αρχικά αυτά βγαίνουν από τη φράση Sono Pazzi Questi Romani (είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι).
Η γαλλική λέξη της θεότητας αυτής των γαλατών είναι Tutatis και τονίζεται βεβαίως στη λίγουσα. Θεωρήται δε παράξενο που αυτή είναι η πιο δημοφιλής θεότητα στα τεύχη του Αστερίξ καθως δεν ήταν πολύ διαδεδομένη στην αρχαία Γαλατία, πιο δημοφιλής ήταν οι θεότητες Taranis, Loug και Belenos. Για να τονίσουμε αυτή τη λέξη βέβαια στη λίγουσα εμείς σαν έλληνες δε θα έπρεπε να λέμε «μα τον Τουτατή» αλλά «μα τον Τουτατίς» καθώς ως γνωστόν οι γαλλικές λέξεις είναι άκλητες. Η θεότις λοιπόν αυτή εξελληνίστηκε γλωσσικά (συνήθεια άλλωστε αυτή των αρχαίων ελλήνων που θεωρούσαν όλες τις άλλες γλώσσες «άξεστες» και εξελλήνιζαν κάθε όνομα που ήθελαν, βλ. Ξέρξης, Δαρείος) και μετονομάστηκε σε «Τουτάτης» Έτσι λοιπόν εφόσον η λέξη αυτή είναι πλέον ελληνική μπορεί να κληθεί ως εξής:
Ονομαστική: Ο Τουτάτης
Γενική: Του Τουτάτη
Αιτιατική: Τον Τουτάτη
Κλητική:(ω) Τουτάτη.
Εξού και η φράση αυτή «μα τον Τουτάτη» όπου το «Τουτάτη» είναι στην αιτιατική.
από τις «δαφνες του Καίσαρα» είναι.
Μάλλον και τις μπάλες είχε πει ο ονόματα δε λέμε, μάλλον παράκουσα.
Άσε φιλε, μπροστά στη φάβα η φασολάδα δε λέει τίποτα, όσον αφορά αυτό το θέμα.
καλό αλλά απο που βγαίνει το «σλόμπονταν»;
Yparxei kai allos tropos, oi perifhmes «skales». Petas ta grapta mprosta apo skales kai oso poio psila einai to skalopati pou epese to grapto toso poio megalo ba8mo pairnei.
Πάει επίσης και το Γκόρτζος.
To «λαϊκιστή» μου άρεσε, στο μισή κάβλα. Λες και το ημίκαβλα το βρίσκεις στα λεξικά του Φυτράκη ας πούμε.
Ρισπέκτ. Το τριν τιτι τιτι τιτι είναι όλα τα λεφτά.
Για αυτόν τον Κακαβούτη έψαξα στο διαδίκτυο και δεν βρήκα τίποτα, περίεργο γιατί όντως υπήρξε.
Μάλλον δεν έχει σχέση με τον ποζερά. Απλά ο καημένος ο Αλβανός προσπαθεί με την δική του προφορά να πεί «ε πως ρε;»
Aδικία για έναν τόσο ιστορικό σύλλογο με ένα τόσο ένδοξο και ελληνικό έμβλημα να αποκαλείται έτσι.
Ε όχι και χασογκόλης ο Θεός. Μην τρελαθούμε κιόλας.
To δικό μας το «ω» μοιάζει με κωλαράκι. Το «w» σαν κάπως μυτερό δεν είναι για κωλαράκι;
Αν ήταν η ψωλή πουλί θα 'ταν όλοι μουσικοί θα μπορούσαμε να πούμε για τους άντρες κακοποιούς της μουσικής, αλλά αυτό είναι κάπως γενικό
Eπίσης θα μπορούσα να βάλω και τον Ουντέζε, αλλά ο πετράκης είναι πιο γνωστός.
OK το ξέρω, αλλά είχα την εντύπωση ότι το «γιος του Μποδοσάκη» ακούγεται περισσότερο απο το «Μποδοσάκης» σκέτο.
Δεν ξέρω αν ισχύει και αλλού πάντως στην Ύδρα που μένω «πακέτο» φωνάζουμε τα φιλαράκια μας. «Πατσέτο» για την ακρίβεια.
Κύριε jesus είστε φιλόλογος;
Άσε, στο τζάμπα δεν γίνεται τίποτα σήμερις. Θα ανεβάσω και ορισμό σχετικά με αυτό.