Comments by xalikoutis (1989)
Showing 1411-1440 from 1989
ωραία η προσταχτική: αυτοχτόνα ρε μαλάκα!
σε πάω και σε πάω στο αεροδρόμιο ... ωραίος ο βρωμολόχος
βλ. και αούα
σαν το μαλάκα το σπύρο παπαδόπουλου στην εξαιρετικά πανάθλια ταινία «πεθαίνοντας στην Αθήνα» - υπήρχε στο greek movies
το λήμμα τα έσπασε τα σεξ και τζέντερ (sex and gender)ταμπού, μαγνητάκια τώρα!
θξ, ιτ ιζ ιντερντισιπλιναρι
γίγας!
δείτε εδώένα εβλογημένο και πολύ ωραίο ποστ- λημματογραφία που καταλήγει στη θεματική «έκλασα μέντες»
επίσης σχολική βλακεία « ρεύτηκες; γιαυτό μυρίζει πουτσίλα;»
βλ. και ερωτικός μετανάστης... παρεμπίπταμπλυ ήδη σε ένα υπαρκτό άτομο έχω κολλήσει το παρατσούκλι ερωτικός μετανάστης, το οποίο, αλίμονο, εξέπεσε σιγά σιγά σε σκέτο «ερωτικός» και πλέον σε σκέτο «ερώτικ»....
ναι ωραίο είναι,
την ήπια > το πιώμα (...)
του την είπα > το είπωμα
εεε...
βάλε παράδειγμα, ναι
βλ. και μύδι στο καφέ βαν ντάικ
εγώ θα έλεγα ότι οι άντρες έχουν μια κλειτορίδα ναααα!
θένξ παιδιά, Μες αυτό το -ε εκάμαμε προσπάθεια να το κόψομε, και δε γίνεται...
μπα χάνκ, δε νομίζω, όποιος θέλει πεδίο δόξης Τηλιακόν, αρκεί να μπορεί να σχηματίσει τον ενεστώτα ;-)
παράδειγμα προς μίμηση
χαχαχαχ ωραίο
εγώ νόμιζα απ' το its a dirty job but somebody 's' got to do it γιατί έχεις βγάλει βρώμικη δουλειά,άλλο τι δηλώνεις
τον πόντο κλαίγανε δηλαδής
τά σπασε, very important lemma pou leei kai o hank
μερικοί μερικοί εδώ μέσα χρησιμοποιήσαν το τσομπάνης ως βρισιά, θα πρέπει να πάρουν μαθήματα από την μεγάλη δεξιοτεχνία και αντικειμενικότητα της Μες, το εννοώ...
δε ξεχνούμε δε συγχωρούμε
θα το στηρίξουμε το πορτοκαλί πρόβατο πονηρόσκυλε!
Ο ιδιος ο Γκοντάρ, δε θυμούμαι που, έχει αποδωθεί ως Τζάκ Λουκ Γκόνταρντ
Από καιρό ήθελα να το γράψω, και προς τιμήν και τεκμηρίωση του ανώνυμου ανεκδοτοπλάστη πρέπει να αναφερθούν δυο εναλλακτικές παραλλαγές του ανέκδοτου, το οποίο εντάξει, είναι λα κρεμ ντε λα κρέμ - με κίνδυνο βέβαια να εχω γράψει το πιο μακρύ σεντόνι έβερ, αλλά και αυτό που λέει φυσικά ο je 100% «το ανέκδοτο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις αφηγηματικές τεχνικές που δεν μεταφέρονται στον γραπτό λόγο» .... οι εκδοχές δεν καταλήγουν στο «μιλάς με γρίφους γέροντα» αλλά και αυτών οι καταλήξεις θα μπορούσαν να έχουν κάποια, αλλά πιο ειδική εφαρμογή - θα καταλάβετε ….
Λοιπόν, είναι ένας τύπος που έχει 45αρήσει, επιτυχημένος φουλ, ο οποίος τα έχει δει, γευτεί και κατακτήσει όλα, αλλά νιώθει παρ’ ολ’ αυτά τη ζωή του άδεια, και αρχίζει ωα ψάνχει το νόημα της ζωής … Στην αρχή πάει σε ψυχολογό, κάνει ψυχοθεραπείες για χρόνια, αλλά αρχίδια, το νόημα της ζωής δεν το βρίσκει ή δεν του το λένε, τεσπά το αφήνει το θέμα ψυχο-…. Πλακώνεται μετά στις εναλλακτικές θεραπείες , κάνει ότι υπάρχει, αλλά ούτε αυτά τον ικανοποιούν, και όταν ρωτάει τους γκουρούδες: «τελικά θα βρω το νόημα της ζωής μέσα από αυτό;» του τα μασάνε. Τα εγκαταλείπει και αυτά… Το ρίχνει στην Ορθοδοξία, μοναχισμός και ασκητισμός, εξομολογήσεις, φανάρι, άγιο όρος, Σινά κλπ...αλλά ούτε ο χριστιανισμός του δίνει απαντήσεις για το νόημα της ζωής στο μάταιο κόσμο τούτο….
Εν τέλει, αποφασίζει να πάει στο Έβερεστ να βρει το Δαλάι Λάμα, το πιο σοφό άνθρωπο επί γης, όλοι το λένε…..
Πουλάει την περιουσία του, περνάει χίλιες κακουχίες, και μετά από ένα εξοντωτικό ταξίδι (α λα Κόναν) φτάνει στην κορυφή του Έβερεστ, στην πόρτα του κάστρου του Δαλάι Λάμα… την ανοίγει (όχι α λα Κόναν=crucial) και στο βάθος μιας απέραντης εσωτερικής αυλής βλέπει το Δαλάι Λάμα καθισμένο πάνω σε μια μαξιλάρα να καπνίζει το μπουρί της σόμπας….
Γονατίζει με σεβασμό, και ρωτά «Ω, μέγα Δαλάι, ήρθα από τόσο μακριά, να σε ρωτήσω κείνο που με βασανίζει, και που συ μόνο μπορείς να μου πεις: ποιο είναι το νόημα της ζωής;»
Ο Δαλάι τραβάει μια γερή απ’ το μπουρί, του δείχνει ένα δεντράκι εκεί στην αυλή, και του λέει αργά αργά μέσ’ τη χασισόνταγκλα
- «τοοο…το δέντρο…»
Ο άλλος παραξενεύεται και απογοητεύεται, και παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
- «Μααα…μα πως μπορεί να είναι το νόημα της ζωής το δέντρο…; Γιατί όχι… γατί όχι το ρυάκι;» και του δείχνει ένα ρυάκι…
Ο Δαλάι κοιτάζει το ρυάκι, τραβάει άλλη μια καλή, το σκέφτεται λίγο και λέει
- «…Το ρυάάκι…»
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ
Ο Δαλάι τραβάει μια γερή απ’ το μπουρί, του δείχνει ένα δεντράκι εκεί στην αυλή, και του λέει αργά αργά μέσ’ τη χασισόνταγκλα
- «τοοο…το δέντρο…»
Ο άλλος παραξενεύεται και απογοητεύεται, και παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
- «Μααα…μα είναι το νόημα της ζωής το δέντρο…;
Ο Δαλάι ξανακοιτάζει το δέντρο, τραβάει άλλη μια καλή, το σκέφτεται λίγο…
- «……δεν είναι, ε;»
είδες, βιαζόμουνα να σε προλάβω, γιαυτό συνταχτικά βγήκε κάπως το σχολίδι ;-b
επίσης, ψιλοαάσχετο, αλλά το όνομα Ερατώ έχει άπειρες φορές λογοπαιχτεί ως Ξερατώ.
άχαστη υπερασπιστική γραμμή «μα μού 'κανε κουνήματα κύριε Πρόεδρε ναουμ' »
παίζει και ανέκδοτο
δύο ληστές κάνουν ριφιφι σε τράπεζα, αρχίζουν να ψάχνουν το χώρο.. ανοίγουν τις θυρίδες βλέπουν κάτι γιαούρτια και αρχίζουν να τρώνε.... κλπ
Γίνεται παρθενορραφή; ΖΗΤΩ!« φώναξαν όλοι και ακούστηκαν παλαμάκια -> βλ. σχόλιο)
«100%»
ένα άλλο συνώνυμο: άντε να διοριστείς να ησυχάσουμε, επίσης όποιος έχει τη μύγα να τη φέρει πίσω όπως τη βρήκε